Χρυσός ναός

Πέντε άνθρωποι βρίσκονται εκτεθειμένοι απέναντι στον Έψιλον, έναν σημαντικό παράγοντα του υποκόσμου και αναγκάζονται να μεταβούν στη ζούγκλα του Αμαζονίου για να εντοπίσουν μια χαμένη πόλη των Ίνκας γεμάτη αμύθητους θησαυρούς. Θα καταφέρουν να βρουν αυτό από το οποίο εξαρτάται η ζωή τους; Πώς θα επηρεάσει το ταξίδι τις μεταξύ τους σχέσεις; Ποιος από αυτούς είναι πιόνι του Έψιλον και τι σκοπούς έχει;

Ο Χρήστος Αζαριάδης δοκιμάζεται σ’ ένα είδος που μπορεί εύκολα να γίνει κουραστικό ή κλισέ, την περιπέτεια, αλλά τα καταφέρνει πολύ καλά, μιας και ξέρει να χειρίζεται την πλοκή του και να ξεφεύγει από τα τετριμμένα και τα αναμενόμενα, δημιουργώντας σωστά ψυχογραφήματα και ολοκληρωμένους χαρακτήρες. Μπορεί η κεντρική ιδέα και το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας να αφορούν κινδύνους, δυσάρεστες εκπλήξεις, περιγραφές της επικίνδυνης χλωρίδας και πανίδας της απάτητης ζούγκλας του Αμαζονίου, τα αμύθητα πλούτη που έχουν κρύψει καλά οι Ίνκας και τις παγίδες που έβαλαν για να τα σώσουν από επίδοξους κλέφτες, ο αστάθμητος ανθρώπινος παράγοντας όμως παρεμβαίνει σε αρκετά σημεία δημιουργώντας αναπάντεχες εξελίξεις ενώ ταυτόχρονα τα καθαυτά γεγονότα επηρεάζουν τις αρχικές σκέψεις, τους σκοπούς και την ψυχοσύνθεση των μελών της ετερόκλητης ομάδας. Έτσι έχουμε ένα καλό μυθιστόρημα αγωνίας και σασπένς όπου κανείς δεν είναι αυτό που φαίνεται και κανείς δε μένει ανεπηρέαστος ως το τέλος.

Ο Χριστόφορος είναι ο ευφυέστερος Έλληνας, έχει λύσεις για όλα και υπερφυσικά οξυμένη ακοή. Η Νίνα είναι ταλαντούχα χάκερ αλλά απολύεται από την πρώτη της δουλειά γιατί δε δουλεύει ομαδικά και εκθέτει συναδέλφους χωρίς να το σκεφτεί. Είναι μια ανώριμη, νέα κοπέλα και δεν έχει φίλους, μιας και είναι αφοσιωμένη στους υπολογιστές, όπου τα πάντα «είναι μετρημένα κουκιά» και την έχει ανάγκη αυτήν τη θεμελιώδη σταθερά, ένα στοιχείο που δεν έχει βρει στους ανθρώπους. Ο 4Κ είναι ο καλύτερος πληρωμένος δολοφόνος της πιάτσας. Είχε σχέση με μια αλκοολική κοπέλα και πέρασε δύσκολα μαζί της, αγάπησε όμως τον γιο της κι αυτό του στοίχισε συναισθηματικά όταν συνέβη κάτι αναπάντεχο. Είναι ένας άντρας που από φόνο σε φόνο βελτιώνεται, γίνεται πιο προσεκτικός και επιμελής, «δε συμπαθεί τους ανθρώπους και οι άνθρωποι δε συμπαθούν εκείνον». Ο Λάζαρος και η Άννα είναι κλέφτες πολυτελών σπιτιών, εκείνος μεγαλόσωμος και μυώδης, εκείνη «πετίτ», ζουν όμορφες στιγμές μαζί και θα μπορούσαν να είναι φυσιολογικό ζευγάρι αν δεν έκαναν το έγκλημα κανόνα ζωής τους. Τέλος, ο Ισπανός αποφυλακίζεται μετά από οχτώ χρόνια και σχεδόν αμέσως μπλέκεται με αυτήν την ιστορία. Τι συνέβη στη ληστεία όπου συμμετείχε και η οποία ήταν τόσο καλοσχεδιασμένη; Τι πήγε στραβά και ποιον προστατεύει; Ποιος ήταν τελικά ο ρόλος του διευθυντή της τράπεζας Χρήστου Γιαννάκενα (κλείσιμο ματιού στον αναγνώστη);

Ο Έψιλον είναι ένας άγνωστος άντρας, ένας αστικός μύθος, ο φόβος και ο τρόμος για τον υπόκοσμο και, με τη βοήθεια της Βάιολετ, τους φέρνει σ’ ένα κοινό ραντεβού. Διαπιστώνουμε έτσι πως με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο όλοι τους χρωστάνε μια χάρη στον Έψιλον, οπότε ήρθε η ώρα να το ξεπληρώσουν. Τους στέλνει στον Αμαζόνιο για να βρουν τον θησαυρό, μαζί με την αδίστακτη Βάιολετ, η οποία έχει στόχο να πραγματοποιήσει τα κρυφά σχέδια του Έψιλον ενώ ένας από αυτούς είναι πιόνι του αρχιμαφιόζου. Έτσι ξεκινάει μια συναρπαστική περιπέτεια γεμάτη κινδύνους, ανατροπές, εκπλήξεις και ενδιαφέρουσες πληροφορίες για τον πολιτισμό των Ίνκας και για την κρυμμένη πόλη Παϊτίτι, κυρίως την περίοδο της σύντομης βασιλείας του Αταουάλπα και της εισβολής του Φρανθίσκο Πιθάρο γύρω στον 16ο αιώνα. Αρχικά γνωρίζουμε τους χαρακτήρες έναν προς έναν και σχεδόν αμέσως διαπιστώνουμε πως οι ζωές μερικών από αυτούς έχουν ήδη μπλεχτεί κάπως η μία με την άλλη κι έτσι πηγαινοερχόμαστε στο χτες και στο σήμερα για να δούμε τα πρώτα χνάρια μιας ενδιαφέρουσας και περίπλοκης ιστορίας.

Ο Αμαζόνιος είναι ένα κομμάτι ανεξερεύνητης γης σαράντα δύο φορές όσο η Ελλάδα, ένας τόπος χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση και ζωντανεύει με γλαφυρότητα και ενάργεια στο μυθιστόρημα. Βρήκα ρεαλιστικές και ικανοποιητικές τις περιγραφές του τοπίου, όπου νυχτερίδες, μύγες, κροκόδειλοι και άλλα πλάσματα άγνωστα στις ανέσεις της Ευρώπης, δέντρα, φυτά, θάμνοι, ιθαγενείς, καουτσουκόδεντρα και ανακόντα δυσκολεύουν απίστευτα τους χαρακτήρες του βιβλίου στην αποστολή που ανέλαβαν. Αφιλόξενες συνθήκες, παγίδες και αμυντικοί μηχανισμοί, ο ίδιος ο ανθρώπινος παράγοντας είναι τα εμπόδια ως τον θησαυρό. Σταδιακά ξεδιπλώνονται οι διαπροσωπικές τους σχέσεις και η εκάστοτε νοοτροπία τους ενώ ταυτόχρονα βλέπουμε πώς αντιδρούν στις επερχόμενες δυσκολίες της αποστολής που αναγκάστηκαν να δεχτούν. Φυσικά, υπάρχουν κρυμμένοι άσοι που βγαίνουν στο φως την κατάλληλη στιγμή εντείνοντας την αγωνία και απογειώνοντας τις εξελίξεις.

«Ο χρυσός ναός» είναι ένα μυθιστόρημα περιπέτειας και αγωνίας που όμως ξεφεύγει αρκετά από τα αντίστοιχα του είδους (π. χ. Clive Cussler, στα βιβλία του οποίου με ευχαρίστηση πηδούσα σελίδες) χάρη στα θετικά γνωρίσματα της γραφής του Χρήστου Αζαριάδη. Ο συγγραφέας, εκτός από τη μελετημένη ψυχοσύνθεση των χαρακτήρων και τις εκπλήξεις που χαρίζει στον αναγνώστη την κατάλληλη στιγμή, δίνει και ένα αρκετά προσωπικό ύφος αφήγησης, παρεμβαίνοντας πολλές φορές στο κείμενο («αν θυμάστε», «τι νομίζατε, άνθρωποι είναι κι αυτοί, όπως εσείς» κλπ.). Επίσης, το κείμενο έχει ένα διακριτικό χιούμορ του πολλές φορές αντικαθίσταται από σαρκασμό απέναντι στους ήρωές του αλλά δεν τους κοροϊδεύει ούτε τους προσβάλλει: «Αλλά και βαμμένα να είναι, το οπτικό αποτέλεσμα είναι τόσο φυσικό, που ο κομμωτής του θα λέγαμε ότι ήταν ο Μικελάντζελο, αν ζούσε και τον είχε κερδίσει η κομμωτική τέχνη» (σελ. 44). Η νύχτα στη ζούγκλα του Αμαζονίου είναι δύσκολη αλλά ο ρεαλισμός αναμιγνύεται με αυτό το χιούμορ: «…αραχνοειδή βγαλμένα από εφιάλτες και αιλουροειδή που περιμένουν πώς και πώς να επιδείξουν στους γονείς τους τις θηρευτικές τους ικανότητες» (σελ. 136). Όλα αυτά είναι θετικά γνωρίσματα που με κράτησαν ως την τελευταία σελίδα και με ταξίδεψαν σε μια περιοχή που πολύ ευχαρίστως να αποφύγω στη ζωή μου!

Πάνος Τουρλής