Το εβένινο λαούτο

Μάιος 832. Ο πρωτοασηκρήτης Λέων φτάνει στην Καισάρεια για να σώσει διά της διπλωματικής οδού την ειρήνη του Βυζσντίου με τους Άραβες. Και βρίσκει μια πόλη σάπια, διεφθαρμένη. Οι εξαφανίσεις τρίων κοριτσιών που θα βρεθούν άγρια δολοφονημένες θα αναστατώσουν την τοπική κοινωνία κι ο Λέων θα αναλάβει προσωρινά τη δικαστική αρχή της πόλης. Αληθοφάνεια, ανατροπές, μυστήριο, πορνεία και πόρνες, χαλίφηδες και περιπλανώμενοι μουσικοί, καλόγεροι και αρχιερείς μας καλωσορίζουν σε μια εποχή κι έναν τόπο που ποτέ πριν δεν έχει αποτελέσει σκηνικό αστυνομικού μυστηρίου. Δεν είναι γρήγορο αλλά δεν είναι βαρετό. Υπάρχουν ανατροπές κι εκπλήξεις και θέλει προσοχή στο διάβασμα. Οι εκφράσεις, οι ημερομηνίες που χρησιμοποιούνται, η καθημερινή ζωή, τα ήθη και τα έθιμα, ακόμη και οι βάρβαρες τιμωρίες των ενόχων είναι πράγματα που πιστεύω κατάφερε με κόπο να συλλέξει και να συνταιριάξει στο κείμενο ο συγγραφέας. Άλλωστε υπάρχει κι επιλογικό σημείωμα όπου μας εξηγεί το σκεπτικό της συγγραφής και το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινούνται οι ήρωές του (κάτι σαν άτυπη βιβλιογραφία). Θεωρώ ότι το βιβλίο είναι μια πολύ καλή προσπάθεια Έλληνα συγγραφέα να γράψει αστυνομική περιπέτεια σε μια εποχή που δύσκολα μπορείς να την προσεγγίσεις ακομη και ιστορικά, πόσο μάλλον να πλησιάσεις ακόμη περισσότερο το κλίμα και την εποχή για να δείξεις τα βαθύτερα αίτια του κακού. Μπράβο στον Παναγιώτη Αγαπητό, ορμάω στο δεύτερο βιβλίο του με τίτλο Ο Χάλκινος Οφθαλμός.

Πάνος Τουρλής