Ένας άντρας χειρίζεται τις γυναίκες με τις οποίες κάνει σχέση και προσπαθεί να μην απογοητεύσει τη μητέρα του στις επιλογές του. Η πρώην του έχει εξαφανιστεί μυστηριωδώς αλλά η νυν καταλαβαίνει την κακοποιητική του συμπεριφορά και προσπαθεί να βρει τρόπο να φύγει μακριά του. Πώς συνδέονται όλα αυτά με το ανθρωποκυνηγητό που εξαπολύεται πίσω της όταν το σχέδιό της πάει στραβά;
Το πρώτο μυθιστόρημα της Jessica Payne με άφησε απόλυτα ικανοποιημένο. Γρήγορες εναλλαγές, ανατροπές, διαφορετικές οπτικές γωνίες, μια μεγάλη αποκάλυψη κι ένα μη αναμενόμενο τέλος είναι μερικά από τα θετικά χαρακτηριστικά ενός κειμένου που το διάβασα με κομμένη ανάσα. Από την αρχή με τράβηξε η ιστορία, με τη Νοέλ Τόμας να πηγαίνει να συναντήσει για τελευταία φορά τον Ντάνιελ Άσκροφτ, περιγράφοντας τις στιγμές που έζησε μαζί του. Πόνος, βασανιστήρια, μια κάθοδος από την οποία δεν μπορούσε να ξεφύγει μέχρι τώρα. Πηγαίνει στο εστιατόριό τους, στο τραπέζι τους, δίνοντας κουράγιο στον εαυτό της ότι αυτό είναι το τελευταίο βράδυ μαζί του. Έτσι ξεκινάει μια ιστορία που αποτυπώνει τις ψυχολογικές και άλλες συνέπειες που βιώνει μια γυναίκα από τη λεκτική κακοποίηση και τον χειρισμό του ανθρώπου που αγαπά. Εκείνος είναι αναισθησιολόγος, με σημαντική οικονομική επιφάνεια, εκείνη νοσοκόμα. Πότε μιλάει ο ένας και πότε μιλάει ο άλλος με πρωτοπρόσωπη αφήγηση, η οποία μας ταξιδεύει στο τώρα αλλά και στο παρελθόν, ξεκινώντας δεκατέσσερις μήνες πριν και φτάνοντας ως το παρόν, οπότε ξεδιπλώνονται ταυτόχρονα η σχέση τους από την αρχή ως το τέλος και τα βήματα της Νοέλ μέχρι να ξεφύγει από αυτήν την παγίδα.
Ο Ντάνιελ Άσκροφτ λοιπόν είναι γιατρός με αλαζονική στάση («οι άνθρωποι πεθαίνουν όλη την ώρα», τονίζει συχνά), ένας γενναιόδωρος, πλούσιος άντρας, όνειρο για κάθε γυναίκα αλλά δυνάστης. Δε ρωτάει από ενδιαφέρον αλλά ελέγχει, δε χτυπάει τη γυναίκα που αγαπάει αλλά τη χειραγωγεί. Ό,τι του εκμυστηρεύτηκε η Νοέλ από το δύσκολο οικογενειακό και ερωτικό της παρελθόν, γιατί είχε τον τρόπο να της το εκμαιεύσει, τώρα είναι ένα όπλο εναντίον της! Περιμένει η γυναίκα που αγαπά να συμπεριφέρεται με τον συγκεκριμένο τρόπο που θα έπρεπε να κάνει μια σωστή κοπέλα. Νιώθει πως η Νοέλ του ανήκει, ειδικά μετά το ατύχημα από το οποίο της έσωσε τη ζωή. Προσπαθεί να αποδείξει στη μητέρα του ότι μπορεί να της δώσει αυτό που απεγνωσμένα επιθυμεί και φοβάται μην αποτύχει και πέσει στα μάτια της! Είναι ανατριχιαστικός ο τρόπος που μιλάει στα δικά του κεφάλαια, απευθυνόμενος νοερά στη Νοέλ, παρακολουθώντας την από κάμερες και άλλες εφαρμογές: «Σε χρειάζομαι, Νοέλ. Με αυτόν τον τρόπο σε έχω, ακόμη και όταν δεν είσαι εδώ»!
Ο γιατρός έχει ένα σχέδιο για να την κρατήσει κοντά του, σύντομα θα είναι δική του. Οι απειλές του δε χρειάζεται να ειπωθούν φωναχτά, η Νοέλ τις ακούει καθαρά και δυνατά, ανεξάρτητα αν αυτός τις μετατρέπει σε λόγο. «Όμως αυτό που έχουμε είναι αγάπη. Στο μυαλό μου έχω το τέλειο μέλλον για εσένα. Προσεκτικά φτιαγμένο και σχεδιασμένο»! Βρήκα έξυπνο τον χειρισμό της πλοκής και το πώς οι υποδόριες απειλές ακούγονται σαν προτάσεις, επιθυμίες, διαπιστώσεις, συμπεράσματα, δείχνοντας έναν Ντάνιελ που θέλει να βοηθήσει, να στηρίξει, να συμμετάσχει αλλά βασικά να χειραγωγήσει. «Δε θα αφήσω αυτό που συνέβη με τη Σάρα να συμβεί και με σένα», παραδέχεται στον εαυτό του, κάτι που γεννάει ερωτήματα για την εξαφάνιση της πρώην κοπέλας του. Όλη αυτή η «πανοπλία» ραγίζει ανεπανόρθωτα όταν η Νοέλ αρχίζει την αντεπίθεση, με αποτέλεσμα ο γιατρός να χάνει τον έλεγχο και την ψυχραιμία του με ανυπολόγιστες συνέπειες! «Παίζεις με τη φωτιά, αγάπη μου. Μη μου δίνεις σημασία καθώς θα δυναμώνω τη φωτιά»! (σελ. 246).
Η Νοέλ Τόμας είναι μια γυναίκα που κατάφερε να ξεφύγει από μια κακοποιητική σχέση και να ξαναφτιάξει τη ζωή της στο Σιάτλ, με αποτέλεσμα να πέσει εύκολα στην παγίδα του γοητευτικού Ντάνιελ, μιας και «αν μια γυναίκα γίνει θύμα μια φορά, είναι δυο φορές πιο εύκολο να γίνει θύμα ξανά»! Συν τω χρόνω διαπιστώνει το λάθος της και καταφέρνει να βρει τη δύναμη να απαγκιστρωθεί, σχεδιάζοντας την απαγωγή της ώστε να καταφέρει να ξεφύγει και να εξαφανιστεί. Είναι κι αυτή μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα και αποτυπώνεται σωστά ο χαρακτήρας της ως κακοποιημένης γυναίκας που βρίσκει το επόμενο απάγκιο λιμάνι της αλλά δεν παρασύρεται ολότελα, μιας και εξακολουθεί να είναι σε επιφυλακτικότητα. Βλέπει από νωρίς τα σημάδια κι ας τα αγνοεί, από ένα σημείο όμως και μετά τα παράδοξα αυξάνονται κι έτσι αφυπνίζεται. Όταν τελικά τα πράγματα πάνε στραβά και διαπιστώνει πως όντως κάποιος την απήγαγε ξεκινάει ένα ανθρωποκυνηγητό κι ένας αγώνας δρόμου μέχρι να βρει την αλήθεια ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να βγάλει άκρη με την εξαφάνιση της Σάρα και να ανακαλύψει αν ο Ντάνιελ συνδέεται με αυτήν. Στην περιπέτεια που ζει μετά την αναπάντεχη έκβαση της απαγωγής της, βρίσκει έναν απρόσμενο σύμμαχο και αποφασίζει να παίξει κι αυτή ένα παιχνίδι με τον Ντάνιελ! Στο πλάι της είναι η ξαδέλφη της και καλύτερή της φίλη, Κάρι, αλλά δεν τολμά να της μιλήσει γιατί ξέρει ότι θα αναλάβει πρωτοβουλίες και ίσως βρεθεί σε κίνδυνο απέναντι στον Ντάνιελ. Στην πορεία πάντως διαπιστώνουμε πως η Κάρι έχει ένα μυστικό που θα περιπλέξει τα πράγματα!
Το «Κάνε με να εξαφανιστώ» είναι ένα μυθιστόρημα που στηλιτεύει τους κοινωνιοπαθείς και τους ναρκισσιστές με έναν τρόπο που μένει αξέχαστος στον αναγνώστη, μιας και η αλήθεια που βγαίνει στο φως ανατρέπει τα πάντα και φέρνει στο προσκήνιο κομμάτια του παζλ που φρόντισε η συγγραφέας να μείνουν στο σκοτάδι κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης ενώ κανένας χαρακτήρας στο τέλος του βιβλίου δεν είναι ίδιος με αυτόν που γνωρίσαμε στην αρχή. Δύο άνθρωποι σε μια σχέση αλλά στην πραγματικότητα κυνηγός και θήραμα αλλάζουν διαρκώς θέσεις και αποδύονται σ’ έναν αγώνα αλληλοεξόντωσης όσο πυκνώνει το μυστήριο για κάποιους θανάτους και για κάποιες εξαφανίσεις που σημαδεύουν τις ζωές τους. Ποιος θα προλάβει να βγάλει τον άλλον από τη μέση και με τι κόστος; Τελικά ποιος κρύβεται πίσω από όλο αυτό το παιχνίδι και τι σκοπούς έχει; Πότε θα βγει η αλήθεια στο φως και πώς θα έρθουν τα πάνω κάτω, ανατρέποντας και ταυτόχρονα απογειώνοντας την πλοκή; Το πρώτο μεταφρασμένο μυθιστόρημα των εκδόσεων Γραφή είναι μια καλή επιλογή βιβλίου και ταυτόχρονα μια προσεγμένη δουλειά του Ιωάννη Πλεξίδα. Είναι ένα μυθιστόρημα αγωνίας και ανατροπών μεταφρασμένο με τέτοιο τρόπο που δε με ξένισε ούτε στιγμή στην απόδοση της ατμόσφαιρας, του λεξιλογίου και των διαλόγων. Με ξενύχτησε και με ανατρίχιασε.
Πάνος Τουρλής