Η Έμμα λατρεύει τη ζωγραφική αλλά νιώθει μέσα της κάτι τόσο δα μικρό που την εμποδίζει να την απολαύσει. Δεν καταλαβαίνει τι είναι αλλά η λαχτάρα της για τα χρώματα, τα σχέδια και τα σχήματα δεν την εγκαταλείπει ποτέ. Ζωγραφίζει λοιπόν με τον φόβο μην ξεφύγει από τη γραμμή, ακολουθεί πιστά και φανατικά το πλαίσιο της εικόνας με την οποία καταπιάνεται, μόνο που τελικά ο μεγαλύτερος φόβος της πραγματοποιείται κι έτσι ζει μια απρόσμενη περιπέτεια!
Η συγγραφέας χτίζει έναν συναρπαστικό κόσμο γεμάτο αντιθέσεις και ασυμβατότητες για να δείξει με τον καλύτερο τρόπο πως δεν είναι κακό «να ξεφεύγουμε κάπου κάπου, να αφήνουμε τις επιταγές, τα «πρέπει» και τους κανόνες και να ακολουθούμε την καρδιά μας». Έτσι λοιπόν η Έμμα γνωρίζει τον ουρανό που ξέφυγε από το μπλε, το πουλί που ξέφυγε από τα φτερά του, το φεγγάρι που ξέφυγε από τη νύχτα, το αεροπλανάκι που ξέφυγε από τον χρόνο και τον πιλότο του που ξέφυγε από τον φόβο του. Οι συναρπαστικές περιπέτειες που θα ζήσει με τους νέους της φίλους θα δείξουν στην Έμμα πώς να πάψει να φοβάται και να αποκτήσει αυτοπεποίθηση ώστε να ζήσει μια καλή ζωή, ακολουθώντας τις δικές της επιθυμίες. Ο φόβος μάς κρατάει πίσω και μας εμποδίζει να ζήσουμε ελεύθερα, να πιστέψουμε στις δυνάμεις και στις αντοχές μας, να απολαύσουμε τις αγαπημένες μας ασχολίες κι αυτό η Έμμα το κατανοεί με τον πιο κατάλληλο τρόπο.
Η εικονογράφηση είναι ονειρική, κινείται σε παλ χρώματα και σπάει το φράγμα μεταξύ ρεαλισμού και φαντασίας. Μπορεί στην αρχή να βλέπουμε την Έμμα να ζωγραφίζει σ’ ένα όμορφο περιβάλλον, με τη μαμά της να την παρακολουθεί, όταν αρχίζει όμως η περιπέτειά της ζούμε σ’ ένα πανέμορφο παραμυθένιο σύμπαν χωρίς προοπτική και ρεαλισμό και μέσα σε αυτό η εικονογράφος βάζει τα καλύτερά της σχέδια! Λουλούδια, σύννεφα, το λαμπερό φεγγάρι, ο μικρός φίλος της Έμμα, το κουνελάκι, τοποθετημένα σε αναπάντεχα σημεία και δοσμένα υποδειγματικά, δημιουργούν ένα υπέροχο φαντασιακό περιβάλλον που συμπληρώνει άψογα το κείμενο.
Πάνος Τουρλής