Καμία σχέση δεν έχουν τα γραφόμενα στο οπισθόφυλλο με τα διαδραματιζόμενα στο βιβλίο. Ίσως τελικά να είναι καλύτερο να μη διαβάζουμε καθόλου τα οπισθόφυλλα μια και έχω παρατηρήσει ότι δρουν πολλές φορές παραπλανητικά θετικά ή αρνητικά.
Ήρωας του βιβλίου είναι ο Αουρέλιο Ζεν, ένας ατυνομικός με άφθονα προσωπικά προβλήματα. Μεσήλικας και χωρισμένος, ζει με τη μαμά που είναι ηλικιωμένη και με αρχόμενη άνοια. Ο ίδιος θεωρεί αυτή τη συμβίωση ανυπόφορη και νοιώθει πολλές φορές εγκλωβισμένος. Τον τρώει ο φόβος της πρόωρης συνταξιοδότησης και ο εφιάλτης του τι θα κάνει στη ζωή του όταν δεν θα έχει αντικείμενο δουλειάς. Αλλά και στη δουλειά του δεν έχει λιγότερα προβλήματα καθώς έχει δημιουργήσει αντιζηλίες με συναδέλφους και υπάρχει ένα περιρέον κλίμα καχυποψίας. Μέσα από αυτό το κλίμα αναδύεται η συμπάθεια που τρέφει, χωρίς άλλες ελπίδες ή βλέψεις γιατί είναι παντρεμένη, για τη συνάδελφο του Τάνια.
Η σκιαγράφηση της ζωής του ήρωα μέχρι το σημείο αυτό, κινητοποιεί συνθήκες ταύτισης με τον αναγνώστη (τουλάχιστον τον μεσήλικα αναγνώστη) και αυτό λειτουργεί θετικά στη συνέχιση της ανάγνωσης. Τα προβλήματα του ήρωα είναι καθημερινά και αφορούν όλους λίγο πολύ : οι γονείς που γερνούν και πρέπει να τους φροντίσεις, ένας αποτυχημένος γάμος, η μοναξιά, η απόπειρα ενός νέου έρωτα, τα προβλήματα στη δουλειά και η απειλή της επικείμενης συνταξιοδότησης που σηματοδοτεί έναν νέο ίσως κύκλο μοναχικότητας.
Ο Ζεν μένει και εργάζεται στη Ρώμη. Όταν του ανατίθεται η μπερδεμένη υπόθεση της δολοφονίας του πλούσιου κατασκευαστή Όσκαρ Μπουρόλο και των καλεσμένων του, στην απόρθητη βίλα του στη Σαρδηνία, ξεκινούν τα πραγματικά βάσανα του. Προσπαθεί να εξιχνιάσει την υπόθεση προσπαθώντας παράλληλα να φυλάξει τα νώτα του από τους συναδέλφους του, να φροντίσει τη μητέρα του και να διαχειριστεί την ολοένα αυξανόμενη έλξη που του ασκεί η Τάνια. Αναγκάζεται να ταξιδέψει στην αφιλόξενη Σαρδηνία, να κινδυνέψει, να αναθεωρήσει πολλές απόψεις του και τελικά ... να λύσει το γρίφο και να κερδίσει... Δεν αποκαλύπτω τι θα κερδίσει για να το ανακαλύψετε μόνοι σας.
Το βιβλίο σε γενικές γραμμές μου άρεσε αν και σε αρκετά σημεία πλατείαζε επικίνδυνα. Απέδιδε καλά το ζοφερό της Σαρδηνίας αλλά και τη γοητεία της Ρώμης. Το τέλος του είναι που δεν με ικανοποίησε απόλυτα. Η λύση του γρίφου των δολοφονιών μου φάνηκε λίγο τραβηγμένη.
Το βιβλίο είναι ιδανικό για διακοπές και καλοκαίρι.
taxidiarikopouli