Ο William Faulkner (1897-1962), καταγόταν από παλιά οικογένεια του Αμερικανικού Νότου και μεγάλωσε στην Οξφόρδη του Μισισιπή. Υπηρέτησε στην καναδική και αργότερα στη βρετανική πολεμική αεροπορία, κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Για ένα διάστημα σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Μισισιπή, και προσωρινά εργάστηκε σε ένα βιβλιοπωλείο στη Νέα Υόρκη και σε εφημερίδα της Νέας Ορλεάνης. Εκτός από μερικά ταξίδια που έκανε στην Ευρώπη και στην Ασία και από μερικές σύντομες διαμονές στο Χόλυγουντ ως σεναριογράφος, εργάστηκε κατά κύριο λόγο στο αγρόκτημά του, στην Οξφόρδη, γράφοντας μυθιστορήματα και πολλά διηγήματα. Σε μια προσπάθεια να δημιουργήσει το δικό του έπος, ο Φόκνερ εφηύρε ένα πλήθος ηρώων, χαρακτηριστικών ως προς την ιστορική ανάπτυξη και την επακόλουθη παρακμή του Νότου. Έτσι, το ανθρώπινο δράμα στα μυθιστορήματα του Φόκνερ είναι δομημένο με βάση ένα ρεαλιστικό μοντέλο, με το ιστορικό δράμα να εκτείνεται σχεδόν για πάνω από ενάμιση αιώνα. Κάθε μυθιστόρημα και κάθε νουβέλα του συνυπηρετεί την κατασκευή ενός συνόλου, το οποίο αποτελεί τη φανταστική επαρχία «Yoknapatawpha» και των κατοίκων της. Το κεντρικό θέμα του είναι η παρακμή των παλαιών Νοτίων, που εκπροσωπούνται από τις οικογένειες «Sartori» και «Compson», καθώς και η εμφάνιση των αδίστακτων και ορμητικών νεοφερμένων «Snopese».
Θεματολογία και τεχνική
Η στρέβλωση του χρόνου μέσα από τη χρήση του εσωτερικού μονολόγου επιτυγχάνεται ιδιαίτερα στο «Sound and the Fury» (1929), όπου η πτώση της οικογένειας Κόμπσον παρουσιάζεται μέσα από τις σκέψεις πολλών χαρακτήρων. Το μυθιστόρημα «Sanctuary» (1931) αφορά των εκφυλισμό της Temple Drake, ενός νεαρού κοριτσιού από μια διακεκριμένη νότια οικογένεια. Η συνέχειά του, το «Requiem For A Nun» (1951), έχει ως επίκεντρο την αίθουσα του δικαστηρίου κατά τη διάρκεια της δίκης μιας μαύρης γυναίκας, η οποία κάποτε συνέβαλε στον ξεπεσμό της Drake. Στο «Light in August» (1932), η προκατάληψη φαίνεται να είναι πιο καταστροφική όταν εσωτερικεύεται, όπως συμβαίνει στον Joe Christmas ο οποίος πιστεύει, αν και δεν υπάρχει καμιά απόδειξη σχετικά, ότι ένας από τους γονείς του ήταν μαύρος. Το θέμα της φυλετικής προκατάληψης εμφανίζεται ξανά στο «Absalom, Absalom!» (1936), όπου ένας νεαρός άνδρας απορρίπτεται από τον πατέρα και τον αδελφό του εξαιτίας της μη καθαρότητας του αίματός του. Το έργο όπου συναντάμε την πιο ειλικρινή ηθική αξιολόγηση του Φόκνερ σχετικά με τις σχέσεις και τα προβλήματα ανάμεσα σε λευκούς και μαύρους είναι το «Intruder In the Dust» (1948). Το 1940 ο Φόκνερ δημοσίευσε το πρώτο μέρος της τριλογίας των Snopes, το «Hamlet», που το ακολούθησαν το «The Town» (1957) και το «The Mansion» (1959), έργα στα οποία παρακολουθούμε την αναρρίχηση της δόλιας οικογένειας Snopes σε θέσεις εξουσίας και πλούτου της κοινότητας. Το «Reivers», το τελευταίο και πιο χιουμοριστικό έργο του, με πολλές ομοιότητες με το βιβλίο του Μάρκ Τουαίην «Huckleberry Finn», κυκλοφόρησε το 1962, που ήταν και το έτος του θανάτου του.
Copyright © The Nobel Foundation 1949