Μια εκπληκτική ιστορία που δείχνει στα παιδιά πώς είναι ο κόσμος μέσα από διάφορες, διαφορετικές μεταξύ τους και ποικίλες απόψεις. Ένα μικρό παιδί ρωτάει, ψάχνει, αναρωτιέται πώς είναι ο κόσμος και δέχεται τόσα αντιφατικά μηνύματα που κουράζεται. Πώς θα καταφέρει λοιπόν να βρει την άκρη;
Η φαντασία της συγγραφέως είναι αξεπέραστη και η λογοτεχνικότητα του κειμένου υποδειγματική. Για παράδειγμα, η πέτρα θεωρεί τον κόσμο σκληρό, το χώμα βαθύ, το δέντρο γερά ριζωμένο, το σκουλήκι σκοτεινό, το φίδι ψηλό, μια πεταλούδα εφήμερο, ο κάμπος απέραντο, ο ποταμός περαστικό, ο βυθός ανεξερεύνητο και τόσες άλλες αντικρουόμενες ή άσχετες μεταξύ τους γνώμες! Έτσι το κείμενο μπορεί να διαβαστεί με δύο τρόπους: είτε ως μια απλή ανάγνωση μέσα από την οποία ξεπηδάει η πολυπλοκότητα του γύρω μας κόσμου και τα παιδιά θα ταξιδέψουν σε δάση και βουνά, κάμπους και ποτάμια, βιώνοντας μια αξέχαστη αναγνωστική εμπειρία είτε με ανάλυση με τη βοήθεια κάποιου μεγάλου, ώστε το παιδί να κατανοήσει τι σημαίνει «διαφορετικές οπτικές γωνίες» και να αναλύσουν με παιχνίδι και εύληπτους τρόπους γιατί βλέπει ο καθένας τόσο διαφορετικά τον κόσμο, π. χ. το φίδι σέρνεται, γι’ αυτό θεωρεί τον κόσμο ψηλό, το ποτάμι κυλάει, γι’ αυτό κατ’ εκείνο ο κόσμος περνάει και χάνεται κλπ.
Η εικονογράφηση της Κέλλυς Ματαθία-Κόβο είναι πανέμορφη, με ποικίλες οπτικές γωνίες που αντιστοιχούν στους διάφορους αφηγητές, πότε σκοτεινή και πότε φωτεινή, με ένα μυστηριώδες πουλάκι να εμφανίζεται πάντα σε όλες τις σελίδες σαν μέτρο σύγκρισης. Μου άρεσε που ο μικρός μας ήρωας εμφανίζεται μόνο στο τέλος, σα να δείχνει έτσι πως αυτός και το πουλί είναι ένα κι είναι σα να μετουσιώνεται σ’ εκείνο ώστε να μπορεί να πετάει από δω κι από κει και να ρωτάει πιο εύκολα και πιο γρήγορα. Εξαίρετο κείμενο από κάθε άποψη με υπέροχη εικονογράφηση που το υποστηρίζει και το ενισχύει σωστά!
Πάνος Τουρλής