Η Anna Zimbone γεννήθηκε στην Κατάνη της Σικελίας. Μετά την αποφοίτησή της από τη Φιλοσοφική Σχολή του τοπικού Πανεπιστημίου, με θέμα διατριβής σχετικό με τα αρχαία ελληνικά, αφιερώθηκε στη μελέτη πρώτα της μεσαιωνικής και αργότερα της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Διεξήγαγε τις έρευνές της κυρίως στο χώρο τής μεσαιωνικής και νεότερης ελληνικής φιλολογίας, προωθώντας τη μελέτη των σχέσεων ανάμεσα σε ελληνικά έργα και συγγραφείς με τις δυτικές πηγές τους (νεοελληνικές μεταφράσεις του Δάντη κατά το 19ο αι., το ιπποτικό μυθιστόρημα "Φλόριος και Πλατζιαφλόρε" με το φλωρεντινό "Cantare di Florio e Biancifiore", Κορνάρος με Ariosto και dell΄ Anguillara, Ροΐδης με Spanbeim, Casti, Leopandi, Michelet κ.ά.). Εκτός από τον Εμμανουήλ Ροΐδη, του οποίου μετέφρασε στα ιταλικά μερικά αφηγήματα και τον πρόλογο της "Πάπισσας Ιωάννας", ασχολήθηκε, με μεταφράσεις και μελέτες, ιδιαίτερα με τους Ιάκωβο Πολυλά, Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, Κωνσταντίνο Θεοτόκη και Γεώργιο Βιζυηνό. Η ιταλική, μάλιστα απόδοση διηγημάτων του Γεωργίου Βιζυηνού (Gheorghios Viziinos "L΄ unico viaggio della sua vita e altre storie", Αιώρα, Αθήνα 2001) τιμήθηκε το 2002 το Κρατικό Βραβείο Μετάφρασης Έργου Ελληνικής Λογοτεχνίας σε Ξένη Γλώσσα. Το 2016 τιμήθηκε με το ίδιο βραβείο για τη μετάφραση στα ιταλικά του έργου "Ψυχολογία Συριανού συζύγου" του Εμμανουήλ Ροΐδη (εκδόσεις Lussografica). Από τους σύγχρονους νεοέλληνες συγγραφείς έστρεψε περισσότερο το ενδιαφέρον της στον Γιώργο Ιωάννου, για τον οποίο έγραψε σχετικό δοκίμιο (Κατάνη 1994). Του Θεσσαλονικιού διηγηματογράφου μετέφρασε και επιλογή διηγημάτων (Ghiorgos Ioannu "Le strida, In periferia" Aletheia, Firenze 1994). Επί σειρά ετών δίδαξε, ως καθηγήτρια, Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία στη Σχολή Ξένων Γλωσσών και Λογοτεχνιών του Πανεπιστημίου της Κατάνης, όπου σήμερα διδάσκει Μεσαιωνική και Νεώτερη Ελληνική Φιλολογία και Νεοελληνική Γλώσσα και Πολιτισμό, στο Τμήμα Ανθρωπιστικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του.
Η Anna Zimbone γεννήθηκε στην Κατάνη της Σικελίας. Μετά την αποφοίτησή της από τη Φιλοσοφική Σχολή του τοπικού Πανεπιστημίου, με θέμα διατριβής σχετικό με τα αρχαία ελληνικά, αφιερώθηκε στη μελέτη πρώτα της μεσαιωνικής και αργότερα της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Διεξήγαγε τις έρευνές της κυρίως στο χώρο τής μεσαιωνικής και νεότερης ελληνικής φιλολογίας, προωθώντας τη μελέτη των σχέσεων ανάμεσα σε ελληνικά έργα και συγγραφείς με τις δυτικές πηγές τους (νεοελληνικές μεταφράσεις του Δάντη κατά το 19ο αι., το ιπποτικό μυθιστόρημα "Φλόριος και Πλατζιαφλόρε" με το φλωρεντινό "Cantare di Florio e Biancifiore", Κορνάρος με Ariosto και dell΄ Anguillara, Ροΐδης με Spanbeim, Casti, Leopandi, Michelet κ.ά.). Εκτός από τον Εμμανουήλ Ροΐδη, του οποίου μετέφρασε στα ιταλικά μερικά αφηγήματα και τον πρόλογο της "Πάπισσας Ιωάννας", ασχολήθηκε, με μεταφράσεις και μελέτες, ιδιαίτερα με τους Ιάκωβο Πολυλά, Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, Κωνσταντίνο Θεοτόκη και Γεώργιο Βιζυηνό. Η ιταλική, μάλιστα απόδοση διηγημάτων του Γεωργίου Βιζυηνού (Gheorghios Viziinos "L΄ unico viaggio della sua vita e altre storie", Αιώρα, Αθήνα 2001) τιμήθηκε το 2002 το Κρατικό Βραβείο Μετάφρασης Έργου Ελληνικής Λογοτεχνίας σε Ξένη Γλώσσα. Το 2016 τιμήθηκε με το ίδιο βραβείο για τη μετάφραση στα ιταλικά του έργου "Ψυχολογία Συριανού συζύγου" του Εμμανουήλ Ροΐδη (εκδόσεις Lussografica). Από τους σύγχρονους νεοέλληνες συγγραφείς έστρεψε περισσότερο το ενδιαφέρον της στον Γιώργο Ιωάννου, για τον οποίο έγραψε σχετικό δοκίμιο (Κατάνη 1994). Του Θεσσαλονικιού διηγηματογράφου μετέφρασε και επιλογή διηγημάτων (Ghiorgos Ioannu "Le strida, In periferia" Aletheia, Firenze 1994). Επί σειρά ετών δίδαξε, ως καθηγήτρια, Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία στη Σχολή Ξένων Γλωσσών και Λογοτεχνιών του Πανεπιστημίου της Κατάνης, όπου σήμερα διδάσκει Μεσαιωνική και Νεώτερη Ελληνική Φιλολογία και Νεοελληνική Γλώσσα και Πολιτισμό, στο Τμήμα Ανθρωπιστικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του.
