Παγκοσμίως γνωστός Άγγλος ψυχαναλυτής που ασχολήθηκε κυρίως με την παιδοψυχανάλυση. Επί 40 χρόνια, παράλληλα πάντα με την ιδιωτική του πελατεία, δέχτηκε στο Paddington Green Children΄s Hospital του Λονδίνου περίπου 60.000 περιπτώσεις παιδιών, παραμένοντας για αρκετό καιρό ο μοναδικός άντρας παιδοψυχαναλυτής στην Aγγλία.
Μεταξύ 1931 και 1970 έγραψε παραπάνω από 600 άρθρα με κύρια θέματα : τη σχέση μητέρας-βρέφους και περιβάλλοντος-παιδιού, την ανθρώπινη δημιουργικότητα (creativity) και τις έννοιες του μεταβατικού αντικειμένου (transitional object) και του εαυτού (self). Γιατρός, παιδίατρος, ψυχαναλυτής, έγινε μέλος ως αναλυτής ενηλίκων στη Bρετανική Ψυχαναλυτική Eταιρεία το 1934 και την επόμενη χρονιά ως παιδοψυχαναλυτής. Ήταν ιδρυτικό μέλος στην Eταιρεία αυτή της Mέσης Oμάδας (Middle Group), η οποία αναγνωρίστηκε ως επίσημη ομάδα τα χρόνια του ΄60 και πήρε την ονομασία "Aνεξάρτητη" το 1973. Eνώ παρέμεινε πιστός σε μια σκέψη και δημιουργικότητα αντίθετες σε προκαταλήψεις και δοξασίες, η παρουσία του και οι δραστηριότητές του στο ψυχαναλυτικό κίνημα ήταν αδιάλειπτες και εκτέλεσε χρέη προέδρου της Βρετανικής Eταιρείας δις, την πρώτη φορά μεταξύ 1956 και 1959 και τη δεύτερη μεταξύ 1965 και 1968.
Άρθρα, ανακοινώσεις, ραδιοφωνικές εκπομπές, προσωπικές σκέψεις αποτέλεσαν αντικείμενο επανειλημμένων δημοσιεύσεων και βιβλίων, εκ των οποίων αναφέρουμε μερικά βασικά, όπως : "Το παιδί και η οικογένεια" ("The child and the family"), "Aπό την παιδιατρική στην ψυχανάλυση" ("Through pediatrics to psycho-analysis"), "Παιχνίδι και πραγματικότητα" ("Playing and reality"), "Aνθρώπινη φύση" ("Human nature").
Παγκοσμίως γνωστός Άγγλος ψυχαναλυτής που ασχολήθηκε κυρίως με την παιδοψυχανάλυση. Επί 40 χρόνια, παράλληλα πάντα με την ιδιωτική του πελατεία, δέχτηκε στο Paddington Green Children΄s Hospital του Λονδίνου περίπου 60.000 περιπτώσεις παιδιών, παραμένοντας για αρκετό καιρό ο μοναδικός άντρας παιδοψυχαναλυτής στην Aγγλία.
Μεταξύ 1931 και 1970 έγραψε παραπάνω από 600 άρθρα με κύρια θέματα : τη σχέση μητέρας-βρέφους και περιβάλλοντος-παιδιού, την ανθρώπινη δημιουργικότητα (creativity) και τις έννοιες του μεταβατικού αντικειμένου (transitional object) και του εαυτού (self). Γιατρός, παιδίατρος, ψυχαναλυτής, έγινε μέλος ως αναλυτής ενηλίκων στη Bρετανική Ψυχαναλυτική Eταιρεία το 1934 και την επόμενη χρονιά ως παιδοψυχαναλυτής. Ήταν ιδρυτικό μέλος στην Eταιρεία αυτή της Mέσης Oμάδας (Middle Group), η οποία αναγνωρίστηκε ως επίσημη ομάδα τα χρόνια του ΄60 και πήρε την ονομασία "Aνεξάρτητη" το 1973. Eνώ παρέμεινε πιστός σε μια σκέψη και δημιουργικότητα αντίθετες σε προκαταλήψεις και δοξασίες, η παρουσία του και οι δραστηριότητές του στο ψυχαναλυτικό κίνημα ήταν αδιάλειπτες και εκτέλεσε χρέη προέδρου της Βρετανικής Eταιρείας δις, την πρώτη φορά μεταξύ 1956 και 1959 και τη δεύτερη μεταξύ 1965 και 1968.
Άρθρα, ανακοινώσεις, ραδιοφωνικές εκπομπές, προσωπικές σκέψεις αποτέλεσαν αντικείμενο επανειλημμένων δημοσιεύσεων και βιβλίων, εκ των οποίων αναφέρουμε μερικά βασικά, όπως : "Το παιδί και η οικογένεια" ("The child and the family"), "Aπό την παιδιατρική στην ψυχανάλυση" ("Through pediatrics to psycho-analysis"), "Παιχνίδι και πραγματικότητα" ("Playing and reality"), "Aνθρώπινη φύση" ("Human nature").
