Ο Πέτερ Βάις γεννήθηκε το 1916 στο Νοβαβές, κοντά στο Βερολίνο. Εβραίος την καταγωγή, εγκατάλειψε, με την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, τη Γερμανία κι εγκαταστάθηκε στη Σουηδία. Πέθανε το 1982.
Τα πρώτα έργα ήταν μια σειρά αφηγήματα, που άρχισαν να εκδίδονται το 1960 ("Ο ίσκιος του κορμιού του αμαξά" 1960, "Αποχαιρετώντας τους γονείς" 1961, "Καταφύγιο" 1962, "Η κουβέντα των τριών πεζοπόρων" 1963).
Το πρώτο θεατρικό έργο "Νύχτα με επισκέπτες" ανεβάστηκε πάλι στο Σιλλερτεάτερ του Βερολίνου.
Το έργο που τον καθιέρωσε σαν θεατρικό συγγραφέα "Η καταδίωξη και η δολοφονία του Μαρά" ανέβηκε πάλι στο Σιλλερτεάτερ το 1964. "Η Ανάκριση" παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1966, από την "Ελεύθερη Λαϊκή Σκηνή" του Βερολίνου με σκηνοθεσία του Έρβιν Πισκάτορ. Είναι ένα "θεατρικό ντοκουμέντο" που γράφτηκε με βάση τα πρακτικά της δίκης του Άουσβιτς, που έγινε το 1964 στη Γερμανία. Ακολούθησαν τα έργα: "Τραγούδι για το Λουζιτανικό σκιάχτρο" 1967, "Πώς ο κύριος Μόκινποτ λυτρώθηκε από τα βάσανα" 1968, "Διάλογος για το Βιετνάμ" 1968, "Ο Τρότσκυ στην εξορία", που ανέβηκε στη Γερμανία, και ο "Χαίλντερλιν". Έγραψε, ακόμη, δύο διασκευές του Κάφκα. Η πρώτη ανέβηκε στη Γερμανία και η δεύτερη στη Σουηδία.
Ο Πέτερ Βάις γεννήθηκε το 1916 στο Νοβαβές, κοντά στο Βερολίνο. Εβραίος την καταγωγή, εγκατάλειψε, με την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, τη Γερμανία κι εγκαταστάθηκε στη Σουηδία. Πέθανε το 1982.
Τα πρώτα έργα ήταν μια σειρά αφηγήματα, που άρχισαν να εκδίδονται το 1960 ("Ο ίσκιος του κορμιού του αμαξά" 1960, "Αποχαιρετώντας τους γονείς" 1961, "Καταφύγιο" 1962, "Η κουβέντα των τριών πεζοπόρων" 1963).
Το πρώτο θεατρικό έργο "Νύχτα με επισκέπτες" ανεβάστηκε πάλι στο Σιλλερτεάτερ του Βερολίνου.
Το έργο που τον καθιέρωσε σαν θεατρικό συγγραφέα "Η καταδίωξη και η δολοφονία του Μαρά" ανέβηκε πάλι στο Σιλλερτεάτερ το 1964. "Η Ανάκριση" παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1966, από την "Ελεύθερη Λαϊκή Σκηνή" του Βερολίνου με σκηνοθεσία του Έρβιν Πισκάτορ. Είναι ένα "θεατρικό ντοκουμέντο" που γράφτηκε με βάση τα πρακτικά της δίκης του Άουσβιτς, που έγινε το 1964 στη Γερμανία. Ακολούθησαν τα έργα: "Τραγούδι για το Λουζιτανικό σκιάχτρο" 1967, "Πώς ο κύριος Μόκινποτ λυτρώθηκε από τα βάσανα" 1968, "Διάλογος για το Βιετνάμ" 1968, "Ο Τρότσκυ στην εξορία", που ανέβηκε στη Γερμανία, και ο "Χαίλντερλιν". Έγραψε, ακόμη, δύο διασκευές του Κάφκα. Η πρώτη ανέβηκε στη Γερμανία και η δεύτερη στη Σουηδία.
