Ο Πωλ Βεν (Paul Veyne), Γάλλος αρχαιολόγος και ιστορικός, γεννήθηκε το 1930 στην Αιξ-αν-Προβάνς. Σπούδασε στην Ecole Normale (1951-1955) και δίδαξε στην Ecole francaise de Rome (1955-1957) και στο πανεπιστήμιο της γενέτειράς του. Το 1971 δημοσίευσε το πρώτο δοκίμιό του για την επιστημολογία της ιστορίας "Comment on ecrit l΄histoire". Από το 1975 ως το 1999 δίδαξε ρωμαϊκή ιστορία στο College de France, του οποίου παραμένει ομότιμος καθηγητής. Τo 1978 δημοσιεύτηκε το δοκίμιό του "Foucault revolutionne l΄histoire", που εξετάζει τη σημασία του έργου του Φουκώ για την επιστήμη της ιστορίας (περιλαμβάνεται στο "Ο Μισέλ Φουκώ και οι ιστορικοί", Νήσος 2008). Άλλα σημαντικά έργα του: "Inventaire des differences" (Seuil 1976), "Le Pain et le Cirque" (Seuil 1976· το δεύτερο μέρος του, σελ. 185-373, έχει εκδοθεί στα ελληνικά, υπό τον τίτλο "Ο ελληνικός ευεργετισμός", Ζαχαρόπουλος 1993), "Les Grecs ont-ils cru a leurs mythes?" (Seuil 1983· ελλ. έκδ.: "Οι Έλληνες πίστευαν στους μύθους τους;", Ζαχαρόπουλος 1993), "La Societe romaine" (Seuil 1991), "Les Mysteres du gynecee", μαζί με τη F. Frontisi-Ducroux και τον F. Lissarrague (Gallimard 1998· ελλ. έκδ.: "Τα μυστήρια του γυναικωνίτη", Αλεξάνδρεια 2008), "Sexe et pouvoir a Rome" (Tallandier 2005), "L΄Empire greco-romain" (Seuil 2005), "Quand notre monde est devenu chretien" (312-394) (Albin Michel 2007· ελλ. έκδ.: "Όταν ο κόσμος μας έγινε χριστιανικός (312-394)", Εστία 2012). Το 2012, δημοσίευσε μια νέα μετάφραση της "Αινειάδας" του Βριγίλιου (Belles Lettres). Το 2014 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Albin Michel η αυτοβιογραφία του με τίτλο: "Et dans l΄eternite je m΄ennuierai pas. Souvenirs".
Ο Πωλ Βεν (Paul Veyne), Γάλλος αρχαιολόγος και ιστορικός, γεννήθηκε το 1930 στην Αιξ-αν-Προβάνς. Σπούδασε στην Ecole Normale (1951-1955) και δίδαξε στην Ecole francaise de Rome (1955-1957) και στο πανεπιστήμιο της γενέτειράς του. Το 1971 δημοσίευσε το πρώτο δοκίμιό του για την επιστημολογία της ιστορίας "Comment on ecrit l΄histoire". Από το 1975 ως το 1999 δίδαξε ρωμαϊκή ιστορία στο College de France, του οποίου παραμένει ομότιμος καθηγητής. Τo 1978 δημοσιεύτηκε το δοκίμιό του "Foucault revolutionne l΄histoire", που εξετάζει τη σημασία του έργου του Φουκώ για την επιστήμη της ιστορίας (περιλαμβάνεται στο "Ο Μισέλ Φουκώ και οι ιστορικοί", Νήσος 2008). Άλλα σημαντικά έργα του: "Inventaire des differences" (Seuil 1976), "Le Pain et le Cirque" (Seuil 1976· το δεύτερο μέρος του, σελ. 185-373, έχει εκδοθεί στα ελληνικά, υπό τον τίτλο "Ο ελληνικός ευεργετισμός", Ζαχαρόπουλος 1993), "Les Grecs ont-ils cru a leurs mythes?" (Seuil 1983· ελλ. έκδ.: "Οι Έλληνες πίστευαν στους μύθους τους;", Ζαχαρόπουλος 1993), "La Societe romaine" (Seuil 1991), "Les Mysteres du gynecee", μαζί με τη F. Frontisi-Ducroux και τον F. Lissarrague (Gallimard 1998· ελλ. έκδ.: "Τα μυστήρια του γυναικωνίτη", Αλεξάνδρεια 2008), "Sexe et pouvoir a Rome" (Tallandier 2005), "L΄Empire greco-romain" (Seuil 2005), "Quand notre monde est devenu chretien" (312-394) (Albin Michel 2007· ελλ. έκδ.: "Όταν ο κόσμος μας έγινε χριστιανικός (312-394)", Εστία 2012). Το 2012, δημοσίευσε μια νέα μετάφραση της "Αινειάδας" του Βριγίλιου (Belles Lettres). Το 2014 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Albin Michel η αυτοβιογραφία του με τίτλο: "Et dans l΄eternite je m΄ennuierai pas. Souvenirs".
