Ο Giuseppe Tomasi, πρίγκιπας της Lampedusa και δούκας της Palma, γεννήθηκε το 1896 στο Παλέρμο της Σικελίας και ανατράφηκε στους κόλπους μιας αριστοκρατικής οικογένειας με παράδοση στην καλλιέργεια των γραμμάτων και των τεχνών. Ο ίδιος αφιέρωσε τη ζωή του στη μελέτη της γαλλικής και αγγλικής λογοτεχνίας, μοιράζοντας το χρόνο του ανάμεσα στη γενέτειρά του, την οποία αντιμετώπιζε άλλοτε με περιφρόνηση κι άλλοτε με βαθιά αγάπη, και σε μακρόχρονα ταξίδια. Με δική του επιλογή, στάθηκε πάντα μακριά από τους ιταλικούς λογοτεχνικούς και φιλολογικούς κύκλους.
Τα δύο τελευταία χρόνια της ζωής του υπήρξαν και τα πιο γόνιμα: γράφει τον περίφημο "Γατόπαρδο", δύο δοκίμια πάνω στη γαλλική λογοτεχνία -ένα με θέμα τον Στεντάλ κι΄ ένα σχετικό με τα γαλλικά γράμματα του 15ου αιώνα-, καθώς και τα τέσσερα αυτοτελή κείμενα που συνθέτουν τη "Σειρήνα".
Ο Τομάζι ντι Λαμπεντούζα πέθανε στη Ρώμη το 1957, πριν προλάβει να δει τον "Γατόπαρδο" τυπωμένο και χωρίς να υποψιάζεται τη θέση που θα έπαιρνε το μυθιστόρημα αυτό στα ιταλικά γράμματα, αλλά και στην κινηματογραφική τέχνη, χάρη στη μνημειώδη μεταφορά του στην οθόνη από τον Λουκίνο Βισκόντι.
Ο Giuseppe Tomasi, πρίγκιπας της Lampedusa και δούκας της Palma, γεννήθηκε το 1896 στο Παλέρμο της Σικελίας και ανατράφηκε στους κόλπους μιας αριστοκρατικής οικογένειας με παράδοση στην καλλιέργεια των γραμμάτων και των τεχνών. Ο ίδιος αφιέρωσε τη ζωή του στη μελέτη της γαλλικής και αγγλικής λογοτεχνίας, μοιράζοντας το χρόνο του ανάμεσα στη γενέτειρά του, την οποία αντιμετώπιζε άλλοτε με περιφρόνηση κι άλλοτε με βαθιά αγάπη, και σε μακρόχρονα ταξίδια. Με δική του επιλογή, στάθηκε πάντα μακριά από τους ιταλικούς λογοτεχνικούς και φιλολογικούς κύκλους.
Τα δύο τελευταία χρόνια της ζωής του υπήρξαν και τα πιο γόνιμα: γράφει τον περίφημο "Γατόπαρδο", δύο δοκίμια πάνω στη γαλλική λογοτεχνία -ένα με θέμα τον Στεντάλ κι΄ ένα σχετικό με τα γαλλικά γράμματα του 15ου αιώνα-, καθώς και τα τέσσερα αυτοτελή κείμενα που συνθέτουν τη "Σειρήνα".
Ο Τομάζι ντι Λαμπεντούζα πέθανε στη Ρώμη το 1957, πριν προλάβει να δει τον "Γατόπαρδο" τυπωμένο και χωρίς να υποψιάζεται τη θέση που θα έπαιρνε το μυθιστόρημα αυτό στα ιταλικά γράμματα, αλλά και στην κινηματογραφική τέχνη, χάρη στη μνημειώδη μεταφορά του στην οθόνη από τον Λουκίνο Βισκόντι.
