Ο Ουώλλας Στήβενς γεννήθηκε στις 2 Οκτωβρόυ 1879 στο Ρέντινγκ της Πενσυλβανίας. Σπούδασε στο Χάρβαρντ και στη Νομική Σχολή της Νέας Υόρκης. Έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του (1916-1955) στο Χάρτφορντ του Κοννέκτικατ, όπου ήταν νομικός σύμβουλος σε ασφαλιστική εταιρεία. Η ποίησή του αντλεί στοιχεία από τον Ουίτμαν, τον Έμερσον, τους Άγγλους ρομαντικούς και τους σύγχρονούς του εικονιστές. Η πρώτη δημιουργική περίοδος του Στήβενς ξεκινά γύρω στα 1914 και κλείνει το 1923, με τη δημοσίευση της πρώτης του ποιητικής συλλογής, του "Αρμονίου". Το "Κυριακή πρωί", το πιο γνωστό του ποίημα, ανήκει σ΄ αυτή την περίοδο. Η δεύτερή του δημιουργική περίοδος ξεκινά γύρω στα 1934 και φτάνει ως το τέλος της ζωής του, το 1955. Στα χρόνια αυτά έγραψε μεταξύ άλλων τα συνθετικά ποιήματα "Ο άνθρωπος με τη γαλάζια κιθάρα" (1937), "Σημειώσεις για έναν υπέρτατο μύθο" (1942), "Καταφάσεις του καλοκαιριού" (1946), "Σελαγισμοί του φθινοπώρου" (1947), "Μια συνηθισμένη βραδιά στο Νιού Χέηβεν" (1949) καθώς και μια σειρά δοκιμίων από τη θεωρία της ποίησης ου συγκεντρώθηκαν σ΄ έναν τόμο με τίτλο "Ο αναγκαίος Άγγελος" (1951). Τιμήθηκε με τα βραβεία Bollinge (1950) και Pulitzer (1955).
Ο Ουώλλας Στήβενς γεννήθηκε στις 2 Οκτωβρόυ 1879 στο Ρέντινγκ της Πενσυλβανίας. Σπούδασε στο Χάρβαρντ και στη Νομική Σχολή της Νέας Υόρκης. Έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του (1916-1955) στο Χάρτφορντ του Κοννέκτικατ, όπου ήταν νομικός σύμβουλος σε ασφαλιστική εταιρεία. Η ποίησή του αντλεί στοιχεία από τον Ουίτμαν, τον Έμερσον, τους Άγγλους ρομαντικούς και τους σύγχρονούς του εικονιστές. Η πρώτη δημιουργική περίοδος του Στήβενς ξεκινά γύρω στα 1914 και κλείνει το 1923, με τη δημοσίευση της πρώτης του ποιητικής συλλογής, του "Αρμονίου". Το "Κυριακή πρωί", το πιο γνωστό του ποίημα, ανήκει σ΄ αυτή την περίοδο. Η δεύτερή του δημιουργική περίοδος ξεκινά γύρω στα 1934 και φτάνει ως το τέλος της ζωής του, το 1955. Στα χρόνια αυτά έγραψε μεταξύ άλλων τα συνθετικά ποιήματα "Ο άνθρωπος με τη γαλάζια κιθάρα" (1937), "Σημειώσεις για έναν υπέρτατο μύθο" (1942), "Καταφάσεις του καλοκαιριού" (1946), "Σελαγισμοί του φθινοπώρου" (1947), "Μια συνηθισμένη βραδιά στο Νιού Χέηβεν" (1949) καθώς και μια σειρά δοκιμίων από τη θεωρία της ποίησης ου συγκεντρώθηκαν σ΄ έναν τόμο με τίτλο "Ο αναγκαίος Άγγελος" (1951). Τιμήθηκε με τα βραβεία Bollinge (1950) και Pulitzer (1955).
