Ο Ζαν-Μπερτράν Πονταλίς γεννήθηκε στο Παρίσι το 1924. Ψυχαναλυτής και άνθρωπος των γραμμάτων (agrege φιλοσοφίας, διδάκτωρ ψυχολογίας, διευθυντής ερευνών στο εθνικό Ίδρυμα Ερευνών της Γαλλίας), δοκιμιογράφος και μυθιστοριογράφος, διευθυντής και επιμελητής εκδοτικών σειρών στον οίκο Gallimard, βασικός συντελεστής στη μετάφραση του φροϋδικού έργου στα γαλλικά, μισόν αιώνα τώρα βρίσκεται στο επίκεντρο της διανοητικής και ψυχαναλυτικής ζωής στη Γαλλία.
Αναλυόμενος του Λακάν, ο Πονταλίς συνδέθηκε στενά με τον Μερλώ-Ποντύ και τον Σαρτρ. Αποτελεί κεντρική μορφή στην ιστορία του γαλλικού ψυχαναλυτικού κινήματος και στις εξελίξεις που οδήγησαν, μετά τη ρήξη με τον Λακάν, στην ίδρυση της Ψυχαναλυτικής Ένωσης Γαλλίας (Α.Ρ.F.) το 1964, όπου διετέλεσε γραμματέας και πρόεδρος. Η διεθνής απήχηση του έργου του οφείλεται κυρίως στο ιστορικό, πλέον, "Λεξιλόγιο της ψυχανάλυσης" (1967), το οποίο συνέγραψε με τον Ζαν Λαπλάνς, αλλά και στην έκδοση της περίφημης "Nouvelle revue de psychanalyse" (1970-1994), που την διηύθυνε μέχρι το τέλος της. Το αυτοβιογραφικό του έργο "Η αγάπη των απαρχών" (βραβείο Femina-Vacaresco) έχει μεταφραστεί σε πέντε γλώσσες. Ο Ζαν-Μπερτράν Πονταλίς τιμήθηκε το 2006 με το Βραβείο Medicis για το βιβλίο του "Frere du precedent" (Αδελφός του προηγουμένου"].