O Λέο Πέρουτς γεννήθηκε στην Πράγα το 1882 από ευκατάστατους γονείς εβραϊκής καταγωγής. Φοίτησε σε γερμανόγλωσσα γυμνάσια της Πράγας, του Κρούμλοβ και στη συνέχεια της Βιέννης, όπου η οικογένειά του εγκαταστάθηκε το 1901. Εργάστηκε σε ασφαλιστικές εταιρείες από το 1907 ως το 1923· έκτοτε αφοσιώθηκε στη λογοτεχνία. Τακτικός θαμώνας των περίφημων βιεννέζικων καφέ, συναναστρεφόταν καθημερινά πολλούς συγγραφείς και καλλιτέχνες.

Την περίοδο του Μεσοπολέμου ο Πέρουτς υπήρξε ιδιαίτερα δημοφιλής συγγραφέας. Χάρη στην άρτια, καλοδουλεμένη πλοκή και τον δεξιοτεχνικό χειρισμό του μηχανισμού πρόκλησης αγωνίας, τα μυθιστορήματά του γνώρισαν ευρύτατη απήχηση, μεταφράστηκαν σε διάφορες γλώσσες και ορισμένα διασκευάστηκαν για τον κινηματογράφο και το θέατρο: Η τρίτη σφαίρα (1915), Μεταξύ εννέα και εννέα (1918), Ο Μαρκήσιος του Μπολιβάρ (1920), Μήλο, μηλαράκι μου, πού πας; (1928), Το χιόνι του Αγίου Πέτρου (1933), Ο Σουηδός ιππότης (1936) κ.ά.

Ο Μαιτρ της Δευτέρας Παρουσίας (1923) απέσπασε επαινετικές κριτικές, αλλά, λόγω της αστυνομικής πλοκής του, κατατάχθηκε από την κριτική στην ποιοτική ψυχαγωγική λογοτεχνία.

Στροφή στην ανάγνωση του μυθιστορήματος σημειώνεται τη δεκαετία του ’80. Στο εξής αναδεικνύονται τα μετανεωτερικά στοιχεία, η ειρωνεία και ο πολυεπίπεδος χαρακτήρας της γραφής του.

Το 1938, μετά την προσάρτηση της Αυστρίας από τη ναζιστική Γερμανία, ο Πέρουτς μεταναστεύει στο Ισραήλ, όπου θα ζήσει ως το τέλος της ζωής του. Από το 1950 και εξής επισκέπτεται ωστόσο τακτικά την Αυστρία.

Το 1953 εκδόθηκε το μυθιστόρημα Νύχτες κάτω από την πέτρινη γέφυρα (ελλ. έκδ.: μτφρ. Ι. Κοπερτί, επιμ. Α. Περιστέρη, Πόλις, Αθήνα, 1995) και το 1959, δύο χρόνια μετά τον θάνατό του στο αυστριακό θέρετρο Μπαντ Ισλ, ο Ιούδας του Λεονάρντο. Η Hilde Spiel έγραψε στη νεκρολογία της για τον Πέρουτς: «Έσβησε ένα απομεινάρι της μεγάλης παλιάς Αυστρίας».

Στις μέρες μας η ριζική επανεκτίμηση του έργου του από την κριτική έχει αναθερμάνει και το ενδιαφέρον των αναγνωστών.