Ο Γιάννης Βας. Πέππας γεννήθηκε στον Βαρνάβα Αττικής το 1961. Μετά τις εγκύκλιες σπουδές στο Γυμνάσιο - Λύκειο Καπανδριτίου εισάγεται στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου ακολουθεί το Ψυχολογικό Τμήμα. Αποφοιτώντας αναλαμβάνει μεταπτυχιακή εργασία στην έδρα Κοινωνικής Ψυχολογίας (καθηγητής: Γεώργας) του Πανεπιστημίου Αθηνών, αλλά λόγοι άσχετοι απ΄ τη θέλησή του τον αναγκάζουν να εγκαταλείψει. Τη διετία 1986-88 εργάστηκε ως φροντιστής - κοινωνικός υποστηρικτής στο Ίδρυμα Χατζηκώνστα, στο Μαρούσι. Απ΄ το 1988 υπηρετεί ως φιλόλογος στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση ως το 2002, όπου σοβαρά προβλήματα υγείας τον αναγκάζουν να αποχωρήσει. Το 1998 ξεκινά η συνεργασία του με περιοδικά (Αέροπος, Δαυλός, Ιστορία εικονογραφημένη, Ενδοχώρα, Άρβανον, Λαμπηδόνα) και εφημερίδες σε θέματα λαογραφίας, ιστορίας, εκπαίδευσης, αλλά και πολιτικής επικαιρότητας. Το 1999 εκδίδει το πρωτόλειό του, με ποίηση.
Εργογραφία:
1. "Λευκώματα, παγκάκια κι αλυσίδες",ποίηση, 1999.
2. "Gay style: η θλιβερή επέλαση", κοινωνιολογική πραγματεία, 2002.
3. "Παύλος Σιδηρόπουλος: ο μοναχικός πρίγκιπας της ελληνικής μουσικής", βιογραφία και κοινωνική αποτίμηση του έργου του καλλιτέχνη, 2003.
4. "Αρβανίτες: ενδεικτική εισαγωγή σε μιαν ανατρεπτική ερευνητική οπτική, της ως τώρα αντιμετώπισής τους", κείμενα σφαιρικής προσέγγισης του θέματος, 2003.
5. "Τα θρανία είναι παλιά...", μελέτες και άρθρα σκιαγραφούν παραμέτρους του εκπαιδευτικού συστήματος, 2003.
6. "Στη ρωγμή της σιγαλιάς", ποίηση, 2004. 7. "...ες έρωτα φέρειν...", ερωτική ποίηση, 2004.
