Γεώργιος Α. Παπανδρέου

Γεννήθηκε στο Saint Paul, Minnesota των Η.Π.Α., στις 16.6.1952. Έγγαμος με την Άντα Παπαπάνου. Έχει μία κόρη και ένα γιο. Επάγγελμα: Κοινωνιολόγος. Σπουδές: Σχολή Κοινωνιολογίας Πανεπιστημίου Amherst της Μασαχουσέτης Η.Π.Α., Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης για θέματα μεταναστών, μεταπτυχιακές σπουδές στην Κοινωνιολογία της Ανάπτυξης στο London School of Economics και σε θέματα Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Ξένες γλώσσες: Αγγλική, Σουηδική. Κοινοβουλευτικές δραστηριότητες: Εξελέγη βουλευτής Αχαΐας με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στις εκλογές του 1981, 1985, 1989 (Ιουνίου και Νοεμβρίου), του 1990, του 1993 και του 2007, Α΄ Αθηνών στις εκλογές του 1996 και του 2000 και Α΄ Θεσσαλονίκης στις εκλογές του 2004. Πολιτικές - κοινωνικές δραστηριότητες: Στις 8 Φεβρουαρίου 2004 εξελέγη ομόφωνα πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ από τα μέλη και φίλους του κόμματος, θέση στην οποία επανεξελέγη τον Νοέμβριο του 2007, επικρατώντας του Ευάγγελου Βενιζέλου. Από τις εκλογές του 2004 είναι αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Επί των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ διετέλεσε υπουργός Εξωτερικών από 18-2-1999 έως τον Φεβρουάριο του 2004, αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών από 25.9.1996 έως 18-2-1999, καθώς επίσης και υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων κατά τα διαστήματα 1988-1989 και 1994-1996, υφυπουργός Πολιτισμού (1985-1987), και υφυπουργός Εξωτερικών (1993-1994). Μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. από το 1984. Είναι πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς (από τον Ιανουάριο του 2006), αντιπρόεδρος του Διεθνούς Κέντρου Ολυμπιακής Εκεχειρίας, ιδρυτικό μέλος του Helsinki Citizens Assembly και της Πρωτοβουλίας για τη Συνεργασία στα Βαλκάνια, μέλος του Δ.Σ. του Ιδρύματος Μεσογειακών Μελετών, αντιπρόεδρος του Κέντρου Μελετών και Αυτομόρφωσης, μέλος του Δ.Σ. του Ιδρύματος Γεωργίου Παπανδρέου. Διετέλεσε συντονιστής ανάληψης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Τιμήθηκε με βραβείο από το Ίδρυμα Μπότση για τους αγώνες του υπέρ της ελεύθερης ραδιοφωνίας (1988), από την οργάνωση "SOS Ρατσισμός" για την προσφορά του ενάντια στο ρατσισμό και την ξενοφοβία (1996) και με το βραβείο Ιπεκτσί για τη δραστηριότητά του υπέρ της ελληνοτουρκικής προσέγγισης ως υπουργός Παιδείας κατά το διάστημα 1995-1996. Επίσης αναγορεύθηκε Μέγας Σταυροφόρος του Τάγματος των Ορθοδόξων Σταυροφόρων του Παναγίου Τάφου και του απονεμήθηκε ο Μεγαλόσταυρος από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Διόδωρο Α΄. Έγραψε τα βιβλία "1974-90: στην τροχιά της Ιστορίας" και "Το δένδρο και το δάσος", 1996.