Γεννήθηκε στην Ελευσίνα στις 17 Αυγούστου 1938. Απόφοιτος του Βαρβακείου Γυμνασίου Αθηνών.
Έγγαμος με τη Χριστίνα Χριστοφάκη. Έχει μία κόρη και ένα γιο.
Επάγγελμα: Δικηγόρος- Οικονομολόγος.
Σπουδές: Πτυχιούχος του Πανεπιστημίου Αθηνών στα Νομικά και Οικονομικά. Με υποτροφία της Γαλλικής Κυβέρνησης ανακηρύσσεται το 1973 Διδάκτωρ των Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Παρισίου 1(Πάνθεον Σορβόννη).
Ξένες γλώσσες: Αγγλική, Γαλλική.
Κοινοβουλευτικές δραστηριότητες:
Εξελέγη βουλευτής Αττικής με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στις εκλογές του 1981, του 1985, του 1989 (Ιουνίου και Νοεμβρίου), του 1990, του 1993, του 1996 και του 2000.
Πολιτικές - κοινωνικές δραστηριότητες:
Διετέλεσε υπουργός Πολιτισμού από 13.4.2000 έως 20.11.2000. Επίσης διετέλεσε υπουργός Εξωτερικών, από 22.1.1996 έως 18.2.1999, υφυπουργός Εμπορίου από 5.7.1982 έως 17.1.1984, Εξωτερικών από 17.1.1984 έως 5.6.1985 και από 5.6.1985 έως 26.7.1985 , αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών από 26.7.1985 έως 18.11.1988, από 18.11.1988 έως 18.6.1989, από 18.6.1989 έως 2.7.1989 και από 13.10.1993 έως 8.7.1994, υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών από 8.7.1994 έως 15.9.1994. Ιδρυτικό μέλος της Δημοκρατικής Κίνησης Νέων "Γρηγόρης Λαμπράκης". Ανέπτυξε αντιστασιακή δράση στο εξωτερικό, κατά τη δικτατορία. Εργάστηκε στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης ως εντεταλμένος διδασκαλίας και ερευνητής (1969-1978) σε θέματα οικονομικής ανάπτυξης, προγραμματισμού και χωροταξίας και διετέλεσε διευθυντής του Ινστιτούτου Οικονομικής Ανάπτυξης του ιδίου Πανεπιστημίου. Μετείχε στο Κέντρο Μελετών και Διαφώτισης του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ήταν νομικός σύμβουλος εργατικών σωματείων της Μεγαρίδας και ιδρυτικό μέλος της κίνησης "Πολίτες κατά του Νέφους". Το 1984, εξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και το 1985 αναπληρωματικό μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου. Στις 8.8.1989, εξελέγη τακτικό μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου και στις 23.8.1989 ορίστηκε μέλος της τριμελούς γραμματείας του. Επανεξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής στο 2ο και 3ο Συνέδριο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ενώ την 1.11.1990 εξελέγη τακτικό μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου. Ηγήθηκε της αντιπολίτευσης στο Δήμο Αθηναίων από τον Οκτώβριο του 1994. Στις 6.9.1995 παραιτήθηκε από μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ενώ στις 22.1.1996, με την ανάληψη των κυβερνητικών καθηκόντων του, παραιτήθηκε από δημοτικός σύμβουλος Αθηνών. Στις 30.6.1996, στο 4ο Συνέδριο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., εξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής, και στη συνέχεια, μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου του Κινήματος. Στις 21.3.2000 στο 5ο Συνέδριο επανεξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και του Εκτελεστικού Γραφείου του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Γεννήθηκε στην Ελευσίνα στις 17 Αυγούστου 1938. Απόφοιτος του Βαρβακείου Γυμνασίου Αθηνών.
Έγγαμος με τη Χριστίνα Χριστοφάκη. Έχει μία κόρη και ένα γιο.
Επάγγελμα: Δικηγόρος- Οικονομολόγος.
Σπουδές: Πτυχιούχος του Πανεπιστημίου Αθηνών στα Νομικά και Οικονομικά. Με υποτροφία της Γαλλικής Κυβέρνησης ανακηρύσσεται το 1973 Διδάκτωρ των Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Παρισίου 1(Πάνθεον Σορβόννη).
Ξένες γλώσσες: Αγγλική, Γαλλική.
Κοινοβουλευτικές δραστηριότητες:
Εξελέγη βουλευτής Αττικής με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στις εκλογές του 1981, του 1985, του 1989 (Ιουνίου και Νοεμβρίου), του 1990, του 1993, του 1996 και του 2000.
Πολιτικές - κοινωνικές δραστηριότητες:
Διετέλεσε υπουργός Πολιτισμού από 13.4.2000 έως 20.11.2000. Επίσης διετέλεσε υπουργός Εξωτερικών, από 22.1.1996 έως 18.2.1999, υφυπουργός Εμπορίου από 5.7.1982 έως 17.1.1984, Εξωτερικών από 17.1.1984 έως 5.6.1985 και από 5.6.1985 έως 26.7.1985 , αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών από 26.7.1985 έως 18.11.1988, από 18.11.1988 έως 18.6.1989, από 18.6.1989 έως 2.7.1989 και από 13.10.1993 έως 8.7.1994, υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών από 8.7.1994 έως 15.9.1994. Ιδρυτικό μέλος της Δημοκρατικής Κίνησης Νέων "Γρηγόρης Λαμπράκης". Ανέπτυξε αντιστασιακή δράση στο εξωτερικό, κατά τη δικτατορία. Εργάστηκε στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης ως εντεταλμένος διδασκαλίας και ερευνητής (1969-1978) σε θέματα οικονομικής ανάπτυξης, προγραμματισμού και χωροταξίας και διετέλεσε διευθυντής του Ινστιτούτου Οικονομικής Ανάπτυξης του ιδίου Πανεπιστημίου. Μετείχε στο Κέντρο Μελετών και Διαφώτισης του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ήταν νομικός σύμβουλος εργατικών σωματείων της Μεγαρίδας και ιδρυτικό μέλος της κίνησης "Πολίτες κατά του Νέφους". Το 1984, εξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και το 1985 αναπληρωματικό μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου. Στις 8.8.1989, εξελέγη τακτικό μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου και στις 23.8.1989 ορίστηκε μέλος της τριμελούς γραμματείας του. Επανεξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής στο 2ο και 3ο Συνέδριο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ενώ την 1.11.1990 εξελέγη τακτικό μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου. Ηγήθηκε της αντιπολίτευσης στο Δήμο Αθηναίων από τον Οκτώβριο του 1994. Στις 6.9.1995 παραιτήθηκε από μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ενώ στις 22.1.1996, με την ανάληψη των κυβερνητικών καθηκόντων του, παραιτήθηκε από δημοτικός σύμβουλος Αθηνών. Στις 30.6.1996, στο 4ο Συνέδριο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., εξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής, και στη συνέχεια, μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου του Κινήματος. Στις 21.3.2000 στο 5ο Συνέδριο επανεξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και του Εκτελεστικού Γραφείου του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
