Ο ποιητής, δοκιμιογράφος και κριτικός Δημήτρης Νικορέτζος γεννήθηκε στις 7 Μαΐου 1944 στην Κωνστάντζα Ρουμανίας, από Λέσβιους γονείς και επαναπατρίστηκε στην Ελλάδα το 1950. Σπούδασε στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και σταδιοδρομεί ως καθηγητής Φυσικής. Στα γράμματα πρώτος τον παρουσίασε o Στράτης Μυριβήλης και στη συνέχεια o Γεώργιος Βαλέτας, που τον έπεισε να εκδώσει την πρώτη του ποιητική συλλογή «Στοχασμοί στο ημίφως», που προλόγισε με φιλόφρονες λόγους. Έχει συνεργαστεί κατά καιρούς στις εφημερίδες «Το Βήμα» και «Η Καθημερινή», με άρθρα και επιφυλλίδες (στην τελευταία, για ένα διάστημα, δημοσίευε βιβλιοκρισίες του) και στα εγκυρότερα λογοτεχνικά περιοδικά. Την εξαετία 1993-1998 κράτησε τη μόνιμη στήλη κριτικής του ποιητικού λόγου στη «Νέα Εστία».
Έχει δημοσιεύσει αισθητικά δοκίμια, μελέτες, πεζογραφήματα, κ.λπ. -τα περισσότερα ανέκδοτα- παράλληλα με την κύρια ενασχόλησή του που είναι η ποίηση, μολονότι στην τελευταία υπήρξε πάντα ολιγογράφος.
Η πνευματική του δράση υπήρξε πολυδιάστατη. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την έρευνα και θεωρία της ποίησης, γράφοντας πληθώρα σχετικών μελετημάτων. Με πρόσκληση του Ακαδημαϊκού Κωνσταντίνου Τρυπάνη, ανέλαβε τη φιλολογική φροντίδα του ποιητικού του έργου κι επιμελήθηκε τις συλλογές του «Καταλεπτόν» και «Σωρός».
Από συνειδητή επιλογή δεν εντάχτηκε σε λογοτεχνικά Σωματεία. Στο παρελθόν, για μικρό χρονικό διάστημα, είχε διατελέσει μέλος του Δ.Σ. του Φ.Σ. «Παρνασσός», στο Φιλολογικό Τμήμα, επί Προεδρίας Γεωργίου Παπαχατζή.
Ο ποιητής, δοκιμιογράφος και κριτικός Δημήτρης Νικορέτζος γεννήθηκε στις 7 Μαΐου 1944 στην Κωνστάντζα Ρουμανίας, από Λέσβιους γονείς και επαναπατρίστηκε στην Ελλάδα το 1950. Σπούδασε στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και σταδιοδρομεί ως καθηγητής Φυσικής. Στα γράμματα πρώτος τον παρουσίασε o Στράτης Μυριβήλης και στη συνέχεια o Γεώργιος Βαλέτας, που τον έπεισε να εκδώσει την πρώτη του ποιητική συλλογή «Στοχασμοί στο ημίφως», που προλόγισε με φιλόφρονες λόγους. Έχει συνεργαστεί κατά καιρούς στις εφημερίδες «Το Βήμα» και «Η Καθημερινή», με άρθρα και επιφυλλίδες (στην τελευταία, για ένα διάστημα, δημοσίευε βιβλιοκρισίες του) και στα εγκυρότερα λογοτεχνικά περιοδικά. Την εξαετία 1993-1998 κράτησε τη μόνιμη στήλη κριτικής του ποιητικού λόγου στη «Νέα Εστία».
Έχει δημοσιεύσει αισθητικά δοκίμια, μελέτες, πεζογραφήματα, κ.λπ. -τα περισσότερα ανέκδοτα- παράλληλα με την κύρια ενασχόλησή του που είναι η ποίηση, μολονότι στην τελευταία υπήρξε πάντα ολιγογράφος.
Η πνευματική του δράση υπήρξε πολυδιάστατη. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την έρευνα και θεωρία της ποίησης, γράφοντας πληθώρα σχετικών μελετημάτων. Με πρόσκληση του Ακαδημαϊκού Κωνσταντίνου Τρυπάνη, ανέλαβε τη φιλολογική φροντίδα του ποιητικού του έργου κι επιμελήθηκε τις συλλογές του «Καταλεπτόν» και «Σωρός».
Από συνειδητή επιλογή δεν εντάχτηκε σε λογοτεχνικά Σωματεία. Στο παρελθόν, για μικρό χρονικό διάστημα, είχε διατελέσει μέλος του Δ.Σ. του Φ.Σ. «Παρνασσός», στο Φιλολογικό Τμήμα, επί Προεδρίας Γεωργίου Παπαχατζή.
