Ο Λιούις Μάμφορντ γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1895 και πέθανε εκεί, στα ενενήντα τέσσερά του χρόνια, το 1990. Παντρεύτηκε το 1923 την Σοφία Βίτενμπεργκ κι έκαναν έναν γιο και μια κόρη. (Ο γιός τους Γκέντες σκοτώθηκε τον Οκτώβριο του 1944 στην βόρειο Ιταλία, στις σφοδρές μάχες λίγο πριν απ΄ το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου).
Έζησαν από τότε μοιράζοντας τη ζωή τους ανάμεσα στη Νέα Υόρκη και την εξοχή κοντά στη Νέα Υόρκη.
Ο Μάμφορντ είναι από τους τελευταίους οικουμενικούς στοχαστές του αιώνα μας και κινείται με άνεση στους τομείς της ιστορίας, της τέχνης, της επιστήμης, της θρησκείας, δίχως ποτέ ν΄ απομακρύνεται από το έδαφος της καθημερινής ζωής.
Άρχισε να γράφει, και να ζει απ΄ το γράψιμο, από τα είκοσί του χρόνια, δημοσιεύοντας κείμενά του σε πρωτοποριακές εφημερίδες και περιοδικά. Ταξίδεψε αρκετά, κυρίως στην Ευρώπη και γνώρισε έτσι καλά τον δυτικοευρωπαϊκό κόσμο, τον οποίο ανατέμνει στα βιβλία του. Δεν αδιαφόρησε για τα πολιτικά ζητήματα των καιρών του. Αγωνίστηκε εναντίον του ναζισμού, εναντίον της ατομικής βόμβας, εναντίον του μακαρθισμού, εναντίον της επέμβασης των Η.Π.Α. στο Βιετνάμ.
Από τα έργα του, για τα οποία τιμήθηκε με πολλά βραβεία στην πατρίδα του και στο εξωτερικό, ξεχωρίζουν τα ακόλουθα: "Η ιστορία των ουτοπιών", "Τεχνική και πολιτισμός", "Η κατάσταση του ανθρώπου", "Τέχνη και τεχνική", "Οι μεταμορφώσεις του ανθρώπου", "Η πόλη στην ιστορία", "Ο μύθος της μηχανής: Α. Τεχνική και ανθρώπινη ανάπτυξη, Β. Το πεντάγωνο της ισχύος".
Ο Λιούις Μάμφορντ γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1895 και πέθανε εκεί, στα ενενήντα τέσσερά του χρόνια, το 1990. Παντρεύτηκε το 1923 την Σοφία Βίτενμπεργκ κι έκαναν έναν γιο και μια κόρη. (Ο γιός τους Γκέντες σκοτώθηκε τον Οκτώβριο του 1944 στην βόρειο Ιταλία, στις σφοδρές μάχες λίγο πριν απ΄ το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου).
Έζησαν από τότε μοιράζοντας τη ζωή τους ανάμεσα στη Νέα Υόρκη και την εξοχή κοντά στη Νέα Υόρκη.
Ο Μάμφορντ είναι από τους τελευταίους οικουμενικούς στοχαστές του αιώνα μας και κινείται με άνεση στους τομείς της ιστορίας, της τέχνης, της επιστήμης, της θρησκείας, δίχως ποτέ ν΄ απομακρύνεται από το έδαφος της καθημερινής ζωής.
Άρχισε να γράφει, και να ζει απ΄ το γράψιμο, από τα είκοσί του χρόνια, δημοσιεύοντας κείμενά του σε πρωτοποριακές εφημερίδες και περιοδικά. Ταξίδεψε αρκετά, κυρίως στην Ευρώπη και γνώρισε έτσι καλά τον δυτικοευρωπαϊκό κόσμο, τον οποίο ανατέμνει στα βιβλία του. Δεν αδιαφόρησε για τα πολιτικά ζητήματα των καιρών του. Αγωνίστηκε εναντίον του ναζισμού, εναντίον της ατομικής βόμβας, εναντίον του μακαρθισμού, εναντίον της επέμβασης των Η.Π.Α. στο Βιετνάμ.
Από τα έργα του, για τα οποία τιμήθηκε με πολλά βραβεία στην πατρίδα του και στο εξωτερικό, ξεχωρίζουν τα ακόλουθα: "Η ιστορία των ουτοπιών", "Τεχνική και πολιτισμός", "Η κατάσταση του ανθρώπου", "Τέχνη και τεχνική", "Οι μεταμορφώσεις του ανθρώπου", "Η πόλη στην ιστορία", "Ο μύθος της μηχανής: Α. Τεχνική και ανθρώπινη ανάπτυξη, Β. Το πεντάγωνο της ισχύος".
