Ο Ροζέ Μιλιέξ (1913-2006), υπήρξε φιλέλληνας, ακαδημαϊκός δάσκαλος, συγγραφέας και θερμός υποστηρικτής των ελληνογαλλικών σχέσεων. Γεννήθηκε στις 4 Ιουλίου 1913 στη Μασσαλία. Ξεκίνησε την καρριέρα του στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών το 1936 ως καθηγητής και στη συνέχεια ως αναπληρωτής διευθυντής, στο πλευρό του Octave Merlier. Οι δύο αυτοί άνδρες αποκρυστάλλωσαν τη φυσιογνωμία ενός ιδρύματος με σημαντικότατη δράση στην εκμάθηση της γαλλικής γλώσσας στην Ελλάδα, και φιλοξένησαν και στήριξαν τις ελληνικές τέχνες και τα γράμματα με κάθε τρόπο. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου φυγάδευσαν Έλληνες καλλιτέχνες με το πλοίο "Mataroa" για τη Γαλλία, προσφέροντάς τους ταυτόχρονα υποτροφίες. Ο Ροζέ Μιλιέξ ήταν μέλος της Ακαδημίας Αθηνών από το 1982, μέλος της Ακαδημίας της Μασσαλίας από το 1986 και επίτιμο μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών. Η δράση του υπήρξε επίσης το ίδιο σημαντική και στην Κύπρο, μαζί με τη σύζυγό του Τατιάνα Γκρίτση - Μιλιέξ, όπου υπηρέτησε για 12 χρόνια μεταξύ άλλων και ως Πολιτιστικός Ακόλουθος της Γαλλικής Πρεσβείας στη Λευκωσία. Πολλά από τα έργα του έχουν γραφεί απευθείας στα ελληνικά ή μεταφραστεί από τον ίδιο, όπως : "Ο Βίκτωρ Ουγκώ, ένας σταθερός φίλος της Ελλάδος" (1953), "Φόρος τιμής στην Ελλάδα 1940-1944" (1980), "Ημερολόγιο πολέμου και κατοχής στην Ελλάδα και άλλες μαρτυρίες" (1982), κ.α. Τιμήθηκε με τους τίτλους του αξιωματούχου του Τάγματος της Λεγεώνος της Τιμής (Officier de la Legion d΄Honneur), του Ιππότη του Ακαδημαϊκού Φοίνικα (Chevalier des Palmes Academiques), του Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικα της Ελληνικής Δημοκρατίας, ενώ είχε παρασημοφορηθεί και με το Αργυρό Μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών. Πέθανε στις 6 Ιουλίου 2006.
Ο Ροζέ Μιλιέξ (1913-2006), υπήρξε φιλέλληνας, ακαδημαϊκός δάσκαλος, συγγραφέας και θερμός υποστηρικτής των ελληνογαλλικών σχέσεων. Γεννήθηκε στις 4 Ιουλίου 1913 στη Μασσαλία. Ξεκίνησε την καρριέρα του στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών το 1936 ως καθηγητής και στη συνέχεια ως αναπληρωτής διευθυντής, στο πλευρό του Octave Merlier. Οι δύο αυτοί άνδρες αποκρυστάλλωσαν τη φυσιογνωμία ενός ιδρύματος με σημαντικότατη δράση στην εκμάθηση της γαλλικής γλώσσας στην Ελλάδα, και φιλοξένησαν και στήριξαν τις ελληνικές τέχνες και τα γράμματα με κάθε τρόπο. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου φυγάδευσαν Έλληνες καλλιτέχνες με το πλοίο "Mataroa" για τη Γαλλία, προσφέροντάς τους ταυτόχρονα υποτροφίες. Ο Ροζέ Μιλιέξ ήταν μέλος της Ακαδημίας Αθηνών από το 1982, μέλος της Ακαδημίας της Μασσαλίας από το 1986 και επίτιμο μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών. Η δράση του υπήρξε επίσης το ίδιο σημαντική και στην Κύπρο, μαζί με τη σύζυγό του Τατιάνα Γκρίτση - Μιλιέξ, όπου υπηρέτησε για 12 χρόνια μεταξύ άλλων και ως Πολιτιστικός Ακόλουθος της Γαλλικής Πρεσβείας στη Λευκωσία. Πολλά από τα έργα του έχουν γραφεί απευθείας στα ελληνικά ή μεταφραστεί από τον ίδιο, όπως : "Ο Βίκτωρ Ουγκώ, ένας σταθερός φίλος της Ελλάδος" (1953), "Φόρος τιμής στην Ελλάδα 1940-1944" (1980), "Ημερολόγιο πολέμου και κατοχής στην Ελλάδα και άλλες μαρτυρίες" (1982), κ.α. Τιμήθηκε με τους τίτλους του αξιωματούχου του Τάγματος της Λεγεώνος της Τιμής (Officier de la Legion d΄Honneur), του Ιππότη του Ακαδημαϊκού Φοίνικα (Chevalier des Palmes Academiques), του Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικα της Ελληνικής Δημοκρατίας, ενώ είχε παρασημοφορηθεί και με το Αργυρό Μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών. Πέθανε στις 6 Ιουλίου 2006.
