Χάινριχ Μαν (1871-1950): Γερμανός συγγραφέας, αδερφός του συγγραφέα Τόμας Μαν. Ο αδερφός του επηρεάστηκε από τους Ρώσους συγγραφείς του 19ου αιώνα και τα έργα του συγκέντρωσαν το διεθνές ενδιαφέρον στη γερμανική λογοτεχνία, ενώ ο Χάινριχ θεωρείτο περισσότερο αριστεριστής, κοινωνικός κριτής στο πνεύμα του Γαλλικού Διαφωτισμού. Οι επιθέσεις του με άρθρα και με ραδιοφωνικές εκπομπές στον μιλιταρισμό, στον εθνικισμό και στις αυστηρές κοινωνικές δομές, αποτέλεσαν την αιτία εξορίας του από τους Ναζί το 1933. Μετά τον θάνατο του πατέρα του -που τον κατέστησε με την κληρονομιά οικονομικά ανεξάρτητο- έζησε στο Βερολίνο και στη Γαλλία. Η πρώτη του νουβέλα εκδίδεται το 1893. Αν και ζει πλέον κυρίως στην Ιταλία και στη Γαλλία τα έργα του αποτυπώνουν, σατυρικά πολλές φορές, την κοινωνική ζωή της μεσαίας τάξης στην αυτοκρατορική Γερμανία, και σε άλλα, τον αισθησιασμό και την ατομικότητα στην Ευρώπη στην αλλαγή του αιώνα. Ασπάστηκε τον Ρωμαιοκαθολικισμό αλλά διατήρησε μία συμπάθεια για τον Προτεσταντισμό, υποστηρίζοντας κρυφά την αντίθεση της Ολλανδίας με την Ισπανία. Το 1940 μετά από διαμονή στο Βερολίνο, όπου διετέλεσε υπεύθυνος ποίησης στην ακαδημία των Τεχνών, με την εξάπλωση του Ναζισμού στην Ευρώπη πηγαίνει στο Λος Άντζελες όπου ζει με τη στήριξη του αδερφού του. Πέθανε το 1950 στην Καλιφόρνια.
Χάινριχ Μαν (1871-1950): Γερμανός συγγραφέας, αδερφός του συγγραφέα Τόμας Μαν. Ο αδερφός του επηρεάστηκε από τους Ρώσους συγγραφείς του 19ου αιώνα και τα έργα του συγκέντρωσαν το διεθνές ενδιαφέρον στη γερμανική λογοτεχνία, ενώ ο Χάινριχ θεωρείτο περισσότερο αριστεριστής, κοινωνικός κριτής στο πνεύμα του Γαλλικού Διαφωτισμού. Οι επιθέσεις του με άρθρα και με ραδιοφωνικές εκπομπές στον μιλιταρισμό, στον εθνικισμό και στις αυστηρές κοινωνικές δομές, αποτέλεσαν την αιτία εξορίας του από τους Ναζί το 1933. Μετά τον θάνατο του πατέρα του -που τον κατέστησε με την κληρονομιά οικονομικά ανεξάρτητο- έζησε στο Βερολίνο και στη Γαλλία. Η πρώτη του νουβέλα εκδίδεται το 1893. Αν και ζει πλέον κυρίως στην Ιταλία και στη Γαλλία τα έργα του αποτυπώνουν, σατυρικά πολλές φορές, την κοινωνική ζωή της μεσαίας τάξης στην αυτοκρατορική Γερμανία, και σε άλλα, τον αισθησιασμό και την ατομικότητα στην Ευρώπη στην αλλαγή του αιώνα. Ασπάστηκε τον Ρωμαιοκαθολικισμό αλλά διατήρησε μία συμπάθεια για τον Προτεσταντισμό, υποστηρίζοντας κρυφά την αντίθεση της Ολλανδίας με την Ισπανία. Το 1940 μετά από διαμονή στο Βερολίνο, όπου διετέλεσε υπεύθυνος ποίησης στην ακαδημία των Τεχνών, με την εξάπλωση του Ναζισμού στην Ευρώπη πηγαίνει στο Λος Άντζελες όπου ζει με τη στήριξη του αδερφού του. Πέθανε το 1950 στην Καλιφόρνια.
