Η Σοφία Κλουβάτου-Μελά γεννήθηκε στον Κινίδαρο, ένα ορεινό χωριό της Νάξου, στις 17 Αυγούστου 1951. Είναι το πέμπτο και τελευταίο παιδί του Νικόλαου και της Αικατερίνης Κλουβάτου. Τελείωσε το Δημοτικό στο χωριό της και πήγε στην Πρώτη τάξη του Γυμνασίου της Τραγαίας (ή Χαλκείου) της Νάξου. Την επόμενη χρονιά μετακόμισε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από το 16ο Λύκειο. Στον εργασιακό στίβο απασχολήθηκε ως μισθωτή γνωρίζοντας από πολύ νωρίς την εργασιακή εκμετάλλευση. Το καλοκαίρι το 1972, ενώ εργαζόταν στην εταιρία "ΤΥΠΟΣ", ένα γραφείο ενημέρωσης μεγάλων επιχειρήσεων και οργανισμών με αποκόμματα του ημερήσιου και εβδομαδιαίου τύπου, προσλήφθηκε ως διοικητική υπάλληλος στην Τεχνική Διεύθυνση της Ολυμπιακής Αεροπορίας. Όντας εργαζόμενη εκεί, συμμετείχε στις Πανελλαδικές Εξετάσεις του 1974 και μπήκε στο τμήμα Αγγλικής Φιλολογίας της Φιλοσοφικής του Πανεπιστημίου της Αθήνας. Παράλληλα, είχε ενεργό συμμετοχή στο συνδικαλιστικό κίνημα των υπαλλήλων της Ολυμπιακής μέσα από το σωματείο των διοικητικών υπαλλήλων της Ο.Α.
Το πρώτο έτος της φοίτησής της γνώρισε τον Παναγιώτη Μελά, μηχανικό του Ε.Ν., με τον οποίο συνδέθηκε. Παντρεύτηκαν το 1975 κι απέκτησαν δυο παιδιά.
Απέκτησε το πτυχίο της το 1979 και εργάστηκε ως καθηγήτρια Αγγλικής τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο Τομέα ως ωρομίσθια και αναπληρώτρια μέχρι το 1983, οπότε προσλήφθηκε ως καθηγήτρια Μέσης Εκπαίδευσης στο Δημόσιο. Εργάστηκε αδιαλείπτως επί 27 χρόνια στο 1ο Τεχνικό και Επαγγελματικό Λύκειο του Πειραιά, που αργότερα μετονομάστηκε σε ΕΠΑΛ, μέχρι το 2010, οπότε συνταξιοδοτήθηκε. Κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας της ως λειτουργού Μέσης Εκπαίδευσης συμμετείχε ενεργά στο συνδικαλιστικό κίνημα των δημοσίων υπαλλήλων μέσω της τοπικής ΕΛΜΕ.
Ασχολείται, παράλληλα, επί πολλά χρόνια με τη ζωγραφική και το χορό. Το βιβλίο αυτό είναι η πρώτη της συγγραφική προσπάθεια.
Η Σοφία Κλουβάτου-Μελά γεννήθηκε στον Κινίδαρο, ένα ορεινό χωριό της Νάξου, στις 17 Αυγούστου 1951. Είναι το πέμπτο και τελευταίο παιδί του Νικόλαου και της Αικατερίνης Κλουβάτου. Τελείωσε το Δημοτικό στο χωριό της και πήγε στην Πρώτη τάξη του Γυμνασίου της Τραγαίας (ή Χαλκείου) της Νάξου. Την επόμενη χρονιά μετακόμισε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από το 16ο Λύκειο. Στον εργασιακό στίβο απασχολήθηκε ως μισθωτή γνωρίζοντας από πολύ νωρίς την εργασιακή εκμετάλλευση. Το καλοκαίρι το 1972, ενώ εργαζόταν στην εταιρία "ΤΥΠΟΣ", ένα γραφείο ενημέρωσης μεγάλων επιχειρήσεων και οργανισμών με αποκόμματα του ημερήσιου και εβδομαδιαίου τύπου, προσλήφθηκε ως διοικητική υπάλληλος στην Τεχνική Διεύθυνση της Ολυμπιακής Αεροπορίας. Όντας εργαζόμενη εκεί, συμμετείχε στις Πανελλαδικές Εξετάσεις του 1974 και μπήκε στο τμήμα Αγγλικής Φιλολογίας της Φιλοσοφικής του Πανεπιστημίου της Αθήνας. Παράλληλα, είχε ενεργό συμμετοχή στο συνδικαλιστικό κίνημα των υπαλλήλων της Ολυμπιακής μέσα από το σωματείο των διοικητικών υπαλλήλων της Ο.Α.
Το πρώτο έτος της φοίτησής της γνώρισε τον Παναγιώτη Μελά, μηχανικό του Ε.Ν., με τον οποίο συνδέθηκε. Παντρεύτηκαν το 1975 κι απέκτησαν δυο παιδιά.
Απέκτησε το πτυχίο της το 1979 και εργάστηκε ως καθηγήτρια Αγγλικής τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο Τομέα ως ωρομίσθια και αναπληρώτρια μέχρι το 1983, οπότε προσλήφθηκε ως καθηγήτρια Μέσης Εκπαίδευσης στο Δημόσιο. Εργάστηκε αδιαλείπτως επί 27 χρόνια στο 1ο Τεχνικό και Επαγγελματικό Λύκειο του Πειραιά, που αργότερα μετονομάστηκε σε ΕΠΑΛ, μέχρι το 2010, οπότε συνταξιοδοτήθηκε. Κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας της ως λειτουργού Μέσης Εκπαίδευσης συμμετείχε ενεργά στο συνδικαλιστικό κίνημα των δημοσίων υπαλλήλων μέσω της τοπικής ΕΛΜΕ.
Ασχολείται, παράλληλα, επί πολλά χρόνια με τη ζωγραφική και το χορό. Το βιβλίο αυτό είναι η πρώτη της συγγραφική προσπάθεια.
