Ο Κώστας Καραμανλής γεννήθηκε στην Αθήνα το Σεπτέμβριο του 1956. Φοίτησε στο Πειραματικό Σχολείο Αθηνών. Σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Fletcher School of Law and Diplomacy του Πανεπιστημίου Tufts των ΗΠΑ.
Είναι μέλος της Εταιρίας Μακεδονικών Σπουδών και ισόβιο μέλος - σύμβουλος του Ιδρύματος "Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής".
Το διάστημα 1974-1979 υπήρξε ηγετικό στέλεχος της Οργάνωσης Νέων Νέας Δημοκρατίας (Ο.Ν.ΝΕ.Δ) και εξελέγη πολλές φορές στα φοιτητικά συνδικαλιστικά όργανα με την παράταξη της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ.
Το 1986 ανέλαβε πρόεδρος της ειρηνιστικής κίνησης ΚΙΠΕΑ και του Ελληνικού Κέντρου Προώθησης της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης "Ευρώπη ʽ92".
Από το 1984 έως το 1989 άσκησε τη δικηγορία και παράλληλα συνεργάστηκε με το περιοδικό "Οικονομικός Ταχυδρόμος".
Τον Ιούνιο του 1989 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής στην Αʼ εκλογική περιφέρεια Θεσσαλονίκης με το ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας.
Έχει διατελέσει γραμματέας του προεδρείου της Βουλής το 1989 και γραμματέας Πολιτικού Σχεδιασμού της Νέας Δημοκρατίας.
Το 1994 εξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας. Στις 21 Μαρτίου του 1997, εξελέγη Πρόεδρος του κόμματος, από το 4ο Συνέδριο.
Το Φεβρουάριο του 1999 εξελέγη αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ) θέση στην οποία επανεξελέγη τον Οκτώβριο του 2002.
Τον Ιούνιο του 2002, εξελέγη αντιπρόεδρος της Διεθνούς Δημοκρατικής Ενώσεως.
Το 2001 ορίστηκε από το Ε.Λ.Κ. επικεφαλής της Πρωτοβουλίας για τη Δημοκρατία στα Δυτικά Βαλκάνια. Το 2003, το ΕΛΚ, αναγνωρίζοντας το έργο του, τον όρισε Πρόεδρο του Forum για την ΝΑ Ευρώπη.
Στις 7 Μαρτίου του 2004, ως αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, αναδείχθηκε νικητής στις βουλευτικές εκλογές με ποσοστό 45,36% εξασφαλίζοντας κοινοβουλευτική πλειοψηφία 164 εδρών επί συνόλου 300. Έλαβε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και στις 10 Μαρτίου ορκίστηκε Πρωθυπουργός και Υπουργός Πολιτισμού.
Είναι νυμφευμένος με τη Νατάσα Παζαϊτη και πατέρας ενός γιου και μιας κόρης, διδύμων.
Ο Κώστας Καραμανλής γεννήθηκε στην Αθήνα το Σεπτέμβριο του 1956. Φοίτησε στο Πειραματικό Σχολείο Αθηνών. Σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Fletcher School of Law and Diplomacy του Πανεπιστημίου Tufts των ΗΠΑ.
Είναι μέλος της Εταιρίας Μακεδονικών Σπουδών και ισόβιο μέλος - σύμβουλος του Ιδρύματος "Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής".
Το διάστημα 1974-1979 υπήρξε ηγετικό στέλεχος της Οργάνωσης Νέων Νέας Δημοκρατίας (Ο.Ν.ΝΕ.Δ) και εξελέγη πολλές φορές στα φοιτητικά συνδικαλιστικά όργανα με την παράταξη της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ.
Το 1986 ανέλαβε πρόεδρος της ειρηνιστικής κίνησης ΚΙΠΕΑ και του Ελληνικού Κέντρου Προώθησης της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης "Ευρώπη ʽ92".
Από το 1984 έως το 1989 άσκησε τη δικηγορία και παράλληλα συνεργάστηκε με το περιοδικό "Οικονομικός Ταχυδρόμος".
Τον Ιούνιο του 1989 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής στην Αʼ εκλογική περιφέρεια Θεσσαλονίκης με το ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας.
Έχει διατελέσει γραμματέας του προεδρείου της Βουλής το 1989 και γραμματέας Πολιτικού Σχεδιασμού της Νέας Δημοκρατίας.
Το 1994 εξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας. Στις 21 Μαρτίου του 1997, εξελέγη Πρόεδρος του κόμματος, από το 4ο Συνέδριο.
Το Φεβρουάριο του 1999 εξελέγη αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ) θέση στην οποία επανεξελέγη τον Οκτώβριο του 2002.
Τον Ιούνιο του 2002, εξελέγη αντιπρόεδρος της Διεθνούς Δημοκρατικής Ενώσεως.
Το 2001 ορίστηκε από το Ε.Λ.Κ. επικεφαλής της Πρωτοβουλίας για τη Δημοκρατία στα Δυτικά Βαλκάνια. Το 2003, το ΕΛΚ, αναγνωρίζοντας το έργο του, τον όρισε Πρόεδρο του Forum για την ΝΑ Ευρώπη.
Στις 7 Μαρτίου του 2004, ως αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, αναδείχθηκε νικητής στις βουλευτικές εκλογές με ποσοστό 45,36% εξασφαλίζοντας κοινοβουλευτική πλειοψηφία 164 εδρών επί συνόλου 300. Έλαβε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και στις 10 Μαρτίου ορκίστηκε Πρωθυπουργός και Υπουργός Πολιτισμού.
Είναι νυμφευμένος με τη Νατάσα Παζαϊτη και πατέρας ενός γιου και μιας κόρης, διδύμων.
