Ο Γιώργος Θ. Σαρδέλης γεννήθηκε στην Νέα Αβώρανη Αγρινίου με καταγωγή από το Λιβαδάκι της Ορεινής Ναυπακτίας. Διαμένει στην Θεσσαλονίκη είναι παντρεμένος και έχει δύο παιδιά. Κατά τα μαθητικά του χρόνια φοίτησε στο Δημοτικό Σχολείο Νέας Αβώρανης Αγρινίου και στο Α’ Γυμνάσιο Αρρένων Αγρινίου.
Αποφοίτησε από την Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή Θεσσαλονίκης (σήμερα Πανεπιστήμιο Μακεδονίας) - Τμήμα Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων. Στην αρχή της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας και για 14 χρόνια εργάστηκε σε πολυεθνική εταιρεία όπου και διετέλεσε ανώτατο οικονομικό στέλεχος.
Στη συνέχεια, από το 1993 και μέχρι σήμερα, διατηρεί γραφείο Οικονομολόγου – Συμβούλου Επιχειρήσεων στην Θεσσαλονίκη. Στην διάρκεια της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας και παράλληλα με την κύρια δραστηριότητά μου, έχει διατελέσει Καθηγητής σε Ιδιωτικές Οικονομικές Σχολές, υπήρξε εισηγητής σε επιμορφωτικά πανελλαδικά σεμινάρια Οικονομολόγων – Φοροτεχνικών καθώς και επιχειρηματιών.
Αρθρογράφος σε οικονομικά περιοδικά, blogs και sites, οικονομικός αναλυτής σε ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς και έχει πραγματοποιήσει σειρά διαλέξεων και ομιλιών για την οικονομία και οικονομική κρίση. Ασχολείται ενεργά με τα ανθρώπινα και κοινωνικά προβλήματα. Ευαγγελίζεται ένα καλύτερο αύριο και θεωρεί την οικογένεια ως θεμέλιο λίθο για ευτυχισμένες κοινωνίες.
Προβάλλει τις αξίες και αρετές του ανθρώπου που τα τελευταία χρόνια εκλείπουν όπως και τα κοινωνικά αγαθά για δικαιοσύνη, ελευθερία, ασφάλεια, παιδεία, υγεία, το δικαίωμα για εργασία και κοινωνικούς αποκλεισμούς.
Τον Ιούνιο 2018 κυκλοφόρησε το πρώτο του βιβλίο (αυτοέκδοση) με τίτλο “Κατάθεση Ψυχής” και επανέκδοση τον Νοέμβριο του ιδίου έτους. Ένα βιβλίο αναδεικνύοντας την Αγάπη ως υπέρτατη αξία. Η προσφορά στο σύνολο, στον συνάνθρωπο, η συνεισφορά για την καλυτέρευση της κοινωνίας, απότοκα της αγάπης για τον Άνθρωπο, είναι η κυρίαρχη αξία που αναδεικνύεται μέσα από τις σελίδες του βιβλίου. Γι’ αυτό οραματίζεται έναν «κόσμο …αλλιώς», έναν κόσμο ειρηνικό και δίκαιο –η δικαιοσύνη είναι άλλη μία κυρίαρχη αξία στη ζωή του. Συνεχίζει τις λογοτεχνικές ανησυχίες του με Ποίηση και Πεζογραφία. Θεωρεί τον εαυτό του ως εργάτη και εραστή της τέχνης και έτσι πορεύεται.
