Ο Κώστας Φιλίνης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1921. Το 1940, σπουδαστής στο
τμήμα Μηχανολόγων-Ηλεκτρολόγων του Ε.Μ. Πολυτεχνείου, προσχώρησε
στο λαϊκό κίνημα και οργανώθηκε στην ΟΚΝΕ. Από τα ιδρυτικά στελέχη της ΕΠΟΝ το 1943, μετέχει στην εθνική αντίσταση από τη θέση του μέλους του Κεντρικού Συμβουλίου και στη συνέχεια του Προεδρείου της.
Συνεχίζει τον αγώνα και μετά την απελευθέρωση. Στα χρόνια του εμφυλίου δουλεύει ως παράνομος στις οργανώσεις του ΚΚΕ της Αθήνας. Μετά από οκτώ χρόνια παρανομίας συλλαμβάνεται το 1955, καταδικάζεται σε ισόβια από το στρατοδικείο και μένει στη φυλακή μέχρι τα μέσα του 1966. Με την απελευθέρωσή του δουλεύει στην κεντρική διαφώτιση και στις οργανώσεις της ΕΔΑ και μετά ως υποδιευθυντής της Αυγής. Τον Απρίλιο του 1967, με την κήρυξη της δικτατορίας, περνάει ξανά στην παρανομία και είναι ένας από τους κυρίους οργανωτές του ΠΑΜ μαζί με τον Μίκη Θεοδωράκη. Συλλαμβάνεται τον Οκτώβριο του 1967 και καταδικάζεται πάλι σε ισόβια. Μένει στη φυλακή μέχρι το 1973 και ξανά στην παρανομία μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου.
Από τις φυλακές της Αίγινας το 1968 κατάγγειλε με άλλους κρατούμενους αγωνιστές του ΚΚΕ τη διάσπαση του κομμουνιστικού κόμματος και υποστήριξε την ίδρυση του ΚΚΕ Εσωτερικού. Μέλος του Πολιτικού Γραφείου του, συνέβαλε στη μετεξέλιξή του σε "Ελληνική Αριστερά" (ΕΑΡ) και αργότερα στην ίδρυση του Συνασπισμού. Στα χρόνια των κρατήσεών του μετέφρασε το βιβλίο του Ζ. Γκυγιωμώ, "Κυβερνητική και διαλεκτικός υλισμός", "Για τον Μακιαβέλι, την Πολιτική και το Σύγχρονο Κράτος" του Α. Γκράμσι, τον Α΄ τόμο του βιβλίου του Νίκου Πουλαντζά, "Πολιτική εξουσία και κοινωνικές τάξεις", την "Γερμανική ιδεολογία" του Καρλ Μαρξ.
Δημοσίευσε άρθρα και μελέτες σε περιοδικά και εφημερίδες της Αριστεράς. Διατέλεσε ευρωβουλευτής της ΕΑΡ την περίοδο 1985-1989 και συνεκδότης της Αυγής 1993-1998 και μετά στο διοικητικό της συμβούλιο. Είναι πάντα μέλος του ΣΥΝ.
Ο Κώστας Φιλίνης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1921. Το 1940, σπουδαστής στο
τμήμα Μηχανολόγων-Ηλεκτρολόγων του Ε.Μ. Πολυτεχνείου, προσχώρησε
στο λαϊκό κίνημα και οργανώθηκε στην ΟΚΝΕ. Από τα ιδρυτικά στελέχη της ΕΠΟΝ το 1943, μετέχει στην εθνική αντίσταση από τη θέση του μέλους του Κεντρικού Συμβουλίου και στη συνέχεια του Προεδρείου της.
Συνεχίζει τον αγώνα και μετά την απελευθέρωση. Στα χρόνια του εμφυλίου δουλεύει ως παράνομος στις οργανώσεις του ΚΚΕ της Αθήνας. Μετά από οκτώ χρόνια παρανομίας συλλαμβάνεται το 1955, καταδικάζεται σε ισόβια από το στρατοδικείο και μένει στη φυλακή μέχρι τα μέσα του 1966. Με την απελευθέρωσή του δουλεύει στην κεντρική διαφώτιση και στις οργανώσεις της ΕΔΑ και μετά ως υποδιευθυντής της Αυγής. Τον Απρίλιο του 1967, με την κήρυξη της δικτατορίας, περνάει ξανά στην παρανομία και είναι ένας από τους κυρίους οργανωτές του ΠΑΜ μαζί με τον Μίκη Θεοδωράκη. Συλλαμβάνεται τον Οκτώβριο του 1967 και καταδικάζεται πάλι σε ισόβια. Μένει στη φυλακή μέχρι το 1973 και ξανά στην παρανομία μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου.
Από τις φυλακές της Αίγινας το 1968 κατάγγειλε με άλλους κρατούμενους αγωνιστές του ΚΚΕ τη διάσπαση του κομμουνιστικού κόμματος και υποστήριξε την ίδρυση του ΚΚΕ Εσωτερικού. Μέλος του Πολιτικού Γραφείου του, συνέβαλε στη μετεξέλιξή του σε "Ελληνική Αριστερά" (ΕΑΡ) και αργότερα στην ίδρυση του Συνασπισμού. Στα χρόνια των κρατήσεών του μετέφρασε το βιβλίο του Ζ. Γκυγιωμώ, "Κυβερνητική και διαλεκτικός υλισμός", "Για τον Μακιαβέλι, την Πολιτική και το Σύγχρονο Κράτος" του Α. Γκράμσι, τον Α΄ τόμο του βιβλίου του Νίκου Πουλαντζά, "Πολιτική εξουσία και κοινωνικές τάξεις", την "Γερμανική ιδεολογία" του Καρλ Μαρξ.
Δημοσίευσε άρθρα και μελέτες σε περιοδικά και εφημερίδες της Αριστεράς. Διατέλεσε ευρωβουλευτής της ΕΑΡ την περίοδο 1985-1989 και συνεκδότης της Αυγής 1993-1998 και μετά στο διοικητικό της συμβούλιο. Είναι πάντα μέλος του ΣΥΝ.
