Ο Εντουάρ Ντριο (1864-1947) θεωρείται ένας από τους κορυφαίους Γάλλους ιστορικούς του εικοστού αιώνα. Υφηγητής αρχικά και στη συνέχεια καθηγητής σε πανεπιστημιακή έδρα σύγχρονης ιστορίας, και αργότερα ακαδημαϊκός, συνέγραψε σειρά βιβλίων για τον Ναπολέοντα Βοναπάρτη, τους πολέμους και το άλλο έργο του, ενώ αργότερα το ενδιαφέρον του στράφηκε στο διαβόητο τότε "Ανατολικό Ζήτημα" και στη διπλωματική ιστορία της Ελλάδας. Στη δεύτερη (σε συνεργασία, στον τρίτο και τέταρτο τόμο, με τον επίσης εκλεκτό ιστορικό M. Lheritier) αφιέρωσε το μνημειώδες πεντάτομο έργο του, που καλύπτει την περίοδο από το 1821 μέχρι το 1923. Ο πέμπτος τόμος αυτού του πονήματος -από το 1908 ως το 1923- απαγορεύτηκε από τη "δημοκρατική" κυβέρνηση Μιχαλακοπούλου και όταν ο συγγραφέας αποτόλμησε την έκδοση στη Γαλλία, όσα αντίτυπα (στη γαλλική) έφτασαν στην Ελλάδα εξαφανίστηκαν.
