Ο Δημήτρης Δεληγιάννης (Αιτωλία, 1952) ήταν Καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης και Μουσειακής Εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Πτυχιούχος του Ινστιτούτου Καλών Τεχνών στην Ιστορία της Τέχνης και στη Μουσειολογία (Μ.Α.) του Πανεπιστημίου του Βουκουρεστίου και Διδάκτωρ στην Ιστορία της Τέχνης (Ph.D) του Πανεπιστημίου Αθηνών. Παρακολούθησε σεμινάρια Ιστορίας της Τέχνης, Αισθητικής, Συντήρησης και Μουσειολογίας στο Μόναχο, στη Ρώμη και στο Άμστερνταμ. Διεξήγαγε επιστημονική έρευνα, οργάνωσε ερευνητικά προγράμματα επίσημων οργανισμών και συμμετείχε με ανακοινώσεις σε διεθνή συνέδρια.
Δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας τα μαθήματα: "Εισαγωγή στην ιστορία της τέχνης", "Εισαγωγή στη νεότερη ελληνική τέχνη", "Παιδική ζωγραφική και Μοντέρνα τέχνη" και "Μουσειολογία και Μουσειοπαιδαγωγική της Τέχνης". Επίσης, δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων στο Τμήμα Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης μαθήματα σχετικά με τη Μουσειολογία και την Πολιτισμική διαχείριση. Υπήρξε εισηγητής των Μουσειακών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, οργανώνοντας το πρώτο πιλοτικό Πρόγραμμα Σπουδών Μουσειοπαιδαγωγικής Εκπαίδευσης στην Ελλάδα (1998-2005). Ίδρυσε και είχε τη διεύθυνση στο Εργαστήριο Μουσειακής Έρευνας & Εκπαίδευσης στο ίδιο Πανεπιστήμιο.
Δημοσίευσε τις μονογραφίες "Ο ζωγράφος Μπουζιάνης", "Ρουμανία - Ελληνισμός και τέχνη", βιβλία και άρθρα για τη νεότερη ελληνική και μεταβυζαντινή τέχνη, καθώς και μελέτες για τη μουσειακή εκπαίδευση. Τελευταίο έργο του ήταν το βιβλίο για παιδιά "Με τον Φειδία στην αρχαία Ολυμπία", υλοποίηση μιας εφηβικής ιδέας που είχε όταν το 1964 επισκέφθηκε ως μαθητής την Ολυμπία. Επίσης, είχε προλογίσει το έργο σύγχρονων καλλιτεχνών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Κριτικών Τέχνης (Aica-Hellas), της Εταιρείας Ελλήνων Ιστορικών Τέχνης (Society of Greek Art Historians) καθώς και μέλος επιτροπών του Υπουργείου Πολιτισμού. Ακόμη, συμμετείχε στη διοργάνωση μουσειακών εικαστικών εκθέσεων (Εθνική Πινακοθήκη 1985, Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Άνδρου 1989) και επιμελήθηκε ταινίες ντοκιμαντέρ για τη μεταβυζαντινή και νεότερη ελληνική τέχνη. Από το 1982 έως το 1987 εξέδιδε στην Αθήνα το περιοδικό τέχνης "Διπλή Εικόνα". Στο ίδιο διάστημα υπήρξε διευθυντής της σειράς "Βιβλιοθήκη της Τέχνης" των εκδόσεων Νεφέλη. Είχε συμμετάσχει σε πολλές εκπομπές ραδιοφώνου και στην Ελληνική Τηλεόραση (ΕΤ1 "Παρασκήνιο", ΕΤ3 κ.ά.). Στο έργο του έχουν αναφερθεί έγκριτοι μελετητές, σε επιστημονικές και καλλιτεχνικές εκδόσεις.
Έφυγε από τη ζωή στις 16 Οκτωβρίου 2007 έπειτα από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο.
Ο Δημήτρης Δεληγιάννης (Αιτωλία, 1952) ήταν Καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης και Μουσειακής Εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Πτυχιούχος του Ινστιτούτου Καλών Τεχνών στην Ιστορία της Τέχνης και στη Μουσειολογία (Μ.Α.) του Πανεπιστημίου του Βουκουρεστίου και Διδάκτωρ στην Ιστορία της Τέχνης (Ph.D) του Πανεπιστημίου Αθηνών. Παρακολούθησε σεμινάρια Ιστορίας της Τέχνης, Αισθητικής, Συντήρησης και Μουσειολογίας στο Μόναχο, στη Ρώμη και στο Άμστερνταμ. Διεξήγαγε επιστημονική έρευνα, οργάνωσε ερευνητικά προγράμματα επίσημων οργανισμών και συμμετείχε με ανακοινώσεις σε διεθνή συνέδρια.
Δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας τα μαθήματα: "Εισαγωγή στην ιστορία της τέχνης", "Εισαγωγή στη νεότερη ελληνική τέχνη", "Παιδική ζωγραφική και Μοντέρνα τέχνη" και "Μουσειολογία και Μουσειοπαιδαγωγική της Τέχνης". Επίσης, δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων στο Τμήμα Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης μαθήματα σχετικά με τη Μουσειολογία και την Πολιτισμική διαχείριση. Υπήρξε εισηγητής των Μουσειακών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, οργανώνοντας το πρώτο πιλοτικό Πρόγραμμα Σπουδών Μουσειοπαιδαγωγικής Εκπαίδευσης στην Ελλάδα (1998-2005). Ίδρυσε και είχε τη διεύθυνση στο Εργαστήριο Μουσειακής Έρευνας & Εκπαίδευσης στο ίδιο Πανεπιστήμιο.
Δημοσίευσε τις μονογραφίες "Ο ζωγράφος Μπουζιάνης", "Ρουμανία - Ελληνισμός και τέχνη", βιβλία και άρθρα για τη νεότερη ελληνική και μεταβυζαντινή τέχνη, καθώς και μελέτες για τη μουσειακή εκπαίδευση. Τελευταίο έργο του ήταν το βιβλίο για παιδιά "Με τον Φειδία στην αρχαία Ολυμπία", υλοποίηση μιας εφηβικής ιδέας που είχε όταν το 1964 επισκέφθηκε ως μαθητής την Ολυμπία. Επίσης, είχε προλογίσει το έργο σύγχρονων καλλιτεχνών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Κριτικών Τέχνης (Aica-Hellas), της Εταιρείας Ελλήνων Ιστορικών Τέχνης (Society of Greek Art Historians) καθώς και μέλος επιτροπών του Υπουργείου Πολιτισμού. Ακόμη, συμμετείχε στη διοργάνωση μουσειακών εικαστικών εκθέσεων (Εθνική Πινακοθήκη 1985, Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Άνδρου 1989) και επιμελήθηκε ταινίες ντοκιμαντέρ για τη μεταβυζαντινή και νεότερη ελληνική τέχνη. Από το 1982 έως το 1987 εξέδιδε στην Αθήνα το περιοδικό τέχνης "Διπλή Εικόνα". Στο ίδιο διάστημα υπήρξε διευθυντής της σειράς "Βιβλιοθήκη της Τέχνης" των εκδόσεων Νεφέλη. Είχε συμμετάσχει σε πολλές εκπομπές ραδιοφώνου και στην Ελληνική Τηλεόραση (ΕΤ1 "Παρασκήνιο", ΕΤ3 κ.ά.). Στο έργο του έχουν αναφερθεί έγκριτοι μελετητές, σε επιστημονικές και καλλιτεχνικές εκδόσεις.
Έφυγε από τη ζωή στις 16 Οκτωβρίου 2007 έπειτα από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο.
