Ο Γιώργος Αναστασόπουλος εννήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 1935 στην Κηφισιά. Αποφοίτησε από το Κολλέγιο Αθηνών και τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Ευρωπαϊκό Συγκριτικό Δίκαιο στο King΄s College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου και στη δημοσιογραφία στο Medill School of Journalism, του Πανεπιστημίου Northwestern των ΗΠΑ. Διδάκτωρ του δικαίου του Παντείου Πανεπιστημίου. Άρχισε να εργάζεται ως δημοσιογράφος το 1953 στην Καθημερινή και συνεργάστηκε με διάφορες εφημερίδες και περιοδικά ως πολιτικός και διπλωματικός συντάκτης, αρθρογράφος κ.ά. Χρημάτισε υπηρεσιακός Υφυπουργός Προεδρίας στις Κυβερνήσεις Κ. Καραμανλή, 1977 και Γ. Ράλλη, 1981, και πρόεδρος της διακομματικής επιτροπής των εκλογών του 1981. Εξελέγη ευρωβουλευτής με τη Ν.Δ. το 1984, το 1989 και το 1994. Έχει συγγράψει τα βιβλία "Πρόσκληση του 1992", μαζί με άλλους "Οριζόντια παραγωγή" (1994), "Τάσεις ενόψει της Διακυβερνητικής Διασκέψεως του 1996" (1995), "Διπλή απειλή για το κοινοτικό δίκαιο" (1996) και "Κοινές αρχές για ένα ευρωπαϊκό εκλογικό σύστημα" (1999). Το 2002, εξελέγη Αντιπρόεδρος του Ινστιτούτου Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής και το 2003, Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ελληνοαμερικανικού Επιμορφωτικού Ιδρύματος που διοικεί τα Κολλέγια Αθηνών και Ψυχικού. Από τον Σεπτέμβριο του 2004 ήταν ο μόνιμος αντιπρόσωπος της Ελλάδας στην UNESCO και από τον Οκτώβριο του 2007 και για δύο έτη πρόεδρος της Γενικής Διάσκεψης της UNESCO.
Έφυγε από τη ζωή στις 12 Ιουλίου 2019, σε ηλικία 84 ετών.
