Αλλόκοτα πράγματα! Ζωτικής σπουδαιότητας κβαντικά παράδοξα, εκτός ορίων κατανόησης.
Οι φυσικοί και οι χημικοί είναι πλέον συνηθισμένοι να συναντούν στη δουλειά τους την Κβαντική Μηχανική, όμως οι βιολόγοι, μέχρι τώρα, δεν «σκοτίζονταν» με αυτή την παράξενη, αλλά πανίσχυρη θεωρία του υποατομικού κόσμου. Ωστόσο, οι καιροί αλλάζουν.
Καλώς ορίσατε στο βασίλειο της Κβαντικής Βιολογίας!
Τα «πονηρά» ένζυμα ούτε για μια στιγμή δεν σταμάτησαν να χρησιμοποιούν το κβαντικό φαινόμενο σήραγγας, προκειμένου να επιταχύνουν τις χημικές αντιδράσεις της ζωής.
Τα «πανέξυπνα» φυτά ούτε για μια στιγμή δεν έπαψαν να αξιοποιούν την κβαντική συνοχή, προκειμένου να τροφοδοτούν με ζωοδόχο φως, όσο πιο αποδοτικά γίνεται, τα πολύτιμα κύτταρά τους.
Τα αποδημητικά πουλιά, εν ώρα πτήσης, δεν «σβήνουν» ούτε δευτερόλεπτο την κβαντική διεμπλοκή –το μαγικό φαινόμενο που ο Αϊνστάιν ονόμασε «αλλόκοτη δράση από απόσταση»– καθώς «πιλοτάρουν» ανέμελα μέσα στο μαγνητικό πεδίο της Γης.
Και το ερώτημα τίθεται αμείλικτα:
Πώς καταφέρνουν τα «εύθραυστα» φαινόμενα της κβαντικής μηχανικής –που μέχρι πρόσφατα νομίζαμε ότι περιορίζονταν στο αποστειρωμένο εργαστηριακό περιβάλλον, σε θερμοκρασίες σχεδόν στο απόλυτο μηδέν– να «επιβιώνουν» στον υγρό, θερμό, βιολογικό κόσμο μας;
Αλλόκοτα πράγματα! Ζωτικής σπουδαιότητας κβαντικά παράδοξα, εκτός ορίων κατανόησης.
Οι φυσικοί και οι χημικοί είναι πλέον συνηθισμένοι να συναντούν στη δουλειά τους την Κβαντική Μηχανική, όμως οι βιολόγοι, μέχρι τώρα, δεν «σκοτίζονταν» με αυτή την παράξενη, αλλά πανίσχυρη θεωρία του υποατομικού κόσμου. Ωστόσο, οι καιροί αλλάζουν.
Καλώς ορίσατε στο βασίλειο της Κβαντικής Βιολογίας!
Τα «πονηρά» ένζυμα ούτε για μια στιγμή δεν σταμάτησαν να χρησιμοποιούν το κβαντικό φαινόμενο σήραγγας, προκειμένου να επιταχύνουν τις χημικές αντιδράσεις της ζωής.
Τα «πανέξυπνα» φυτά ούτε για μια στιγμή δεν έπαψαν να αξιοποιούν την κβαντική συνοχή, προκειμένου να τροφοδοτούν με ζωοδόχο φως, όσο πιο αποδοτικά γίνεται, τα πολύτιμα κύτταρά τους.
Τα αποδημητικά πουλιά, εν ώρα πτήσης, δεν «σβήνουν» ούτε δευτερόλεπτο την κβαντική διεμπλοκή –το μαγικό φαινόμενο που ο Αϊνστάιν ονόμασε «αλλόκοτη δράση από απόσταση»– καθώς «πιλοτάρουν» ανέμελα μέσα στο μαγνητικό πεδίο της Γης.
Και το ερώτημα τίθεται αμείλικτα:
Πώς καταφέρνουν τα «εύθραυστα» φαινόμενα της κβαντικής μηχανικής –που μέχρι πρόσφατα νομίζαμε ότι περιορίζονταν στο αποστειρωμένο εργαστηριακό περιβάλλον, σε θερμοκρασίες σχεδόν στο απόλυτο μηδέν– να «επιβιώνουν» στον υγρό, θερμό, βιολογικό κόσμο μας;
Ο Τζιμ Αλ-Καλίλι γεννήθηκε το 1962. Έλαβε το Διδακτορικό του στη θεωρητική πυρηνική φυσική από το Πανεπιστήμιο του Σάρεϊ στο Γκίλφορντ το 1989 και, αφού εργάστηκε στο Πανεπιστημιακό Κολέγιο του Λονδίνου, επέστεψε στο Σάρεϊ το 1992 ως καθηγητής στη θεωρητική φυσική. Τα ερευνητικά ενδιαφέροντά του εστιάζουν στη μελέτη των ιδιοτήτων ατομικών πυρήνων που περιέχουν άλω από νετρόνια. Είναι ενεργό μέλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Δημόσιας Πληροφόρησης για την Πυρηνική Επιστήμη.
Ο Τζιμ Αλ-Καλίλι είναι εκπρόσωπος του Βρετανικού Ινστιτούτου Φυσικής στα σχολεία και από το 1998 δίνει διαλέξεις, πραγματοποιώντας έτσι αυτό που πραγματικά του αρέσει να κάνει: να διαδίδει την επιστήμη και τα επιτεύγματά της στο ευρύ κοινό. Έχει εμφανιστεί μαζί με τον Ρότζερ Πένροουζ σε ντοκιμαντέρ του BBC και είναι υποψήφιος για το βραβείο Michael Faraday της Βασιλικής Εταιρίας. Ζει στο Πόρτσμουθ του Χάμσαϊρ με τη γυναίκα του και τα δύο παιδιά τους.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Βρετανός Καθηγητής Μοριακής Γενετικής στο Πανεπιστήμιο του Σάρεϊ. Τιμήθηκε με το Royal Society Wolfson Research Merit Award για την επινόηση του πρώτου επιτυχημένου μοριακού τεστ για τη μηνιγγίτιδα. Αρθρογραφεί στον Guardian για θέματα γενετικά μεταλλαγμένων προϊόντων, φαρμάκων και κβαντικής μηχανικής.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα