Τι υπάρχει πίσω από την ταμπέλα, πίσω από τη
μάσκα που χρησιμοποιούμε για να αναγνωρι-
ζόμαστε αμοιβαίως; Υπάρχει κάτι ή μήπως δεν
υπάρχει τίποτε;
Αν είμαστε δάσκαλοι, μαθητές, άντρες,
γυναίκες, εργάτες ή αφεντικά, τότε τι υπάρχει
πέραν όλων αυτών των τίτλων; Το τίποτε, το
κενό θα πούνε ορισμένοι ψυχαναλυτές.
Όμως, τι γίνεται αν τα πράγματα δεν είναι έτσι,
αν δηλαδή, πέρα από τον τίτλο δεν βρίσκεται
το κενό αλλά το πλήρες, η ίδια η αδελφότητα;
Πέρα όλων των σημαινόντων που μας χωρίζουν
βρίσκεται η επιθυμία για ενότητα ·εν ολίγοις ο
Ιησούς Χριστός.
Η ποίηση —σε μια διαφορετική τροχιά— θα
έρθει με τη σειρά της να δώσει φωνή σε αυτό
που βρίσκεται πέραν: στην απουσία και τον
χωρισμό, στην αναπαράσταση μιας έλλειψης.
Οραματίζομαι μια ποίηση διαφορετική, που θα
δίνει φωνή όχι σε αυτό που μας χωρίζει αλλά
στην παρουσία αυτού που μας ενώνει σαν μια
                                ΥΠΟΘΕΣΗ ΓΝΩΡΙΜΙΑΣ.
                                Κώστας Μήτραινας