Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Η Τζένη Μαστοράκη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1949. Σπούδασε βυζαντινή και μεσαιωνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα με ένα ποίημά της που περιλήφθηκε στην "Αντι-ανθολογία" του Δημήτρη Ιατρόπουλου, το 1971. Την επόμενη χρονιά τα ποιήματά της κίνησαν το ενδιαφέρον του Γιάννη Ρίτσου και της Νανάς Καλλιανέση, και εκδόθηκε από τον "Κέδρο" το πρώτο της βιβλίο, "Διόδια", με τίτλο που επέλεξε ο ποιητής. Έχουν εκδοθεί μέχρι σήμερα τέσσερα βιβλία ποίησης ("Διόδια", 1972, "Το σόι", 1978, "Ιστορίες για τα βαθιά", 1983 και "Μ΄ ένα στεφάνι φως", 1989), με το τελευταίο βιβλίο της, εμπνευσμένο από το έργο του Δ. Σολωμού, να έχει συγκεντρώσει την καθολική, σχεδόν, αποδοχή κριτικής και κοινού και να έχει επαινεθεί, μεταξύ άλλων, για την αριστοτεχνική χρήση της ελληνικής γλώσσας (Γ. Π. Σαββίδης) και της μυθοποιητικής παράδοσης (Δ. Μαρωνίτης). Τα ποιήματά της μεταφράστηκαν σε διάφορες γλώσσες και δημοσιεύθηκαν σε ανθολογίες και περιοδικά. Η διευθύντρια του προγράμματος ελληνικών σπουδών στο Columbia University της Νέας Υόρκης, Karen Van Dyck, αφιερώνει στη Τζένη Μαστοράκη ένα ολόκληρο κεφάλαιο του βιβλίου της "Η Κασσάνδρα και οι λογοκριτές" (1998), θεωρώντας την "μία από τις κορυφαίες ποιήτριες και μεταφράστριες της Ελλάδας". Δεινή μεταφράστρια, η Τζένη Μαστοράκη έχει μεταφράσει συγγραφείς πολύ διαφορετικούς μεταξύ τους, όπως οι Τζέι-Ντι Σάλιντζερ, Κάρσον ΜακΚάλερς, Ελίας Κανέττι, Χάινριχ Μπελ, Χάινριχ φον Κλάιστ, Καρλ Μαρξ, Κάρλο Γκολντόνι, Έντγκαρ Άλαν Πόε, Άπτον Σίνκλαιρ, Λιούις Κάρολ, Τζόρτζιο Μανγκανέλλι, Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, Χάρολντ Πίντερ, Σάρα Κέην, Μιγέλ δε Θερβάντες, Χάουαρντ Μπάρκερ, Πωλ Σουήζι, Άγκνες Χέλερ, κι ακόμη τον "Πετροτσουλούφη" του Χάινριχ Χόφμαν και παραμύθια των Αδελφών Γκριμ. Το 1989 τιμήθηκε με το Thornton Niven Wilder Prize του Columbia University (Translation Center) για το σύνολο του μεταφραστικού της έργου και το 1992 με το ειδικό βραβείο του ΙΒΒΥ (International Board on Books for Young People) για τη μετάφραση του παιδικού βιβλίου "Ο ταξιδιώτης της αυγής", του Σι-Ες Λιούις (εκδόσεις Kέδρος). Ποιήματά της στα ελληνικά και σε γαλλική μετάφραση, επιλεγμένα από την ίδια, περιλαμβάνονται στο ιστολόγιό της: http://mastorakilfh2007.blogspot.com.
Ο Ρόλλο Μέυ (1909-1994) ήταν ο πιο γνωστός αμερικανός υπαρξιακός ψυχολόγος, ο οποίος έπαιξε κεντρικό ρόλο τόσο στην ανάπτυξη όσο και στην διάδοση της υπαρξιακής ψυχολογίας. Συχνά αναφέρεται ως "πατέρας της υπαρξιακής ψυχολογίας".
Η εκπαιδευτική του οδύσσεια ξεκινάει από το Michigan State University όπου παρακολούθησε κυρίως αγγλική γλώσσα αλλά εκδιώχθηκε λόγω της συμμετοχής του σ’ ένα ριζοσπαστικό φοιτητικό περιοδικό. Συνέχισε στο Oberlin College από όπου και πήρε το πτυχίο της αγγλικής φιλολογίας. Κατόπιν δίδαξε για τρία χρόνια στην Θεσσαλονίκη στο κολλέγιο Ανατόλια, ενώ παράλληλα ταξίδευε και παρακολουθούσε σεμινάρια του Άντλερ στη Βιέννη.
Το 1949 ολοκλήρωσε το διδακτορικό του στην ψυχολογία, στο πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης. Η διδακτική του καριέρα είχε ήδη ξεκινήσει ως μέλος ΔΕΠ στο Ινστιτούτο Ψυχιατρικής, Ψυχολογίας και Ψυχανάλυσης William Alanson White (1943). Κατόπιν δίδαξε στο New School for Social Research (1955-1975), αλλά κι ως επισκέπτης καθηγητής στο Harvard, το Yale, το Princeton, καθώς και σε άλλα πανεπιστήμια.
Από τον κύκλο του Φρόυντ θεωρούσε ως ιδιοφυΐα και ως σημαντικότερο πρόδρομο της υπαρξιακής ψυχοθεραπείας τον Όττο Ράνκ. Επιρροή άσκησαν πάνω του μεταξύ άλλων ο Κίρκεργκωρ, ο Πάουλ Τίλλιχ και οι σύγχρονοί του υπαρξιστές φιλόσοφοι. Αντιστοίχως με την σειρά του ο Ρόλλο Μέυ επέδρασε βαθιά, εκτός βεβαίως από τον μαθητή του Ίρβιν Γιάλομ, και σε πολλούς άλλους, μεταξύ των οποίων και γνωστοί μας Έλληνες ψυχοθεραπευτές.
Πέθανε στα ογδονταπέντε του χρόνια παρότι σε νεαρή ηλικία προσβλήθηκε από φυματίωση και η υγεία του ήταν πάντοτε εύθραυστη και επισφαλής.
