Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789603282846
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Τα κείμενα του βιβλίου αυτού (που αποτελεί μια εντελώς νέα εκδοτική προσπάθεια του Ακρίτα που αφορά στα Χριστούγεννα), αναδίδουν τη φρεσκάδα και το δυναμισμό μιας Γέννησης που διατηρείται και σώζει το παρόν, 2000 χρόνια τώρα. Αν η αλήθεια όσων γράφουν οι θεολόγοι μας ήταν για την αυτοσυνειδησία του σήμερα ένα αυτονόητο δεδομένο, τότε ο Ακρίτας δεν θα εξέδιδε το βιβλίο αυτό. Μα τα αυτονόητα του μυαλού μας έπαψαν να είναι και αυτονόητα της καθημερινότητάς μας. Οι συμμετέχοντες θεολόγοι, λογοτέχνες και καλλιτέχνες, με τη ζωντάνια των κειμένων τους, την αμεσότητα των λόγων τους και -πρωτίστως- τη ζέση της καρδιάς τους, επιχειρούν να δυναμιτίσουν την επανάσταση όποιων από μας επιθυμούμε ειλικρινά την αυτοανατροπή μας, για χάρη του Σωτήρα Χριστού. Σε κείνον που θα θελήσει πραγματικά αυτή την αυτοανατροπή, είναι αφιερωμένο τούτο το βιβλίο, με την ελπίδα να μην ολιγωρήσει, να μην φοβηθεί...
Τραγουδοποιός. Ερμηνευτής των δικών του στιχηρών ιδιομελών. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη (2.12.1944). Εγκατέλειψε (1963) τις νομικές του σπουδές χάριν της Τέχνης. Ολιγογράφος. Εξέδωσε 15 κύκλους τραγουδιών σε δίσκους βινυλλίου και ακτίνας. Κυκλοφορούν και στο εξωτερικό, παντού όπου υπάρχει Ελληνισμός. Συνελήφθη και φυλακίστηκε από τη χούντα τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο του 1967. Ταξίδεψε πολύ, και συνεχίζει, στην Ελλάδα, σ΄ όλα τα Βαλκάνια, στη Μεσόγειο, τη Βόρεια Ευρώπη, τον Καναδά και τις ΗΠΑ.
Έγραψε μουσική για τα θέατρα της Αθήνας και για την Επίδαυρο. Και για τον Κινηματογράφο. (Βραβείο μουσικής για το "Happy Day". Αρνήθηκε να το παραλάβει). Παρουσίασε στη δισκογραφία, ως μουσικός παραγωγός, νεότερους και πρωοεμφανιζόμενους συναδέλφους του. Εξέδωσε 4 βιβλία με στίχους, παρτιτούρες και κείμενά του (Ίκαρος 1976, Ιθάκη 1981, 1982, 1984). Είχε κατά καιρούς δικές του σειρές εκπομπών, τόσο στην τηλεόραση όσο και στο ραδιόφωνο. Οικογενειακή κατάσταση: έγγαμος (με την Άσπα) από το 1967. Τέκνα: Κορνήλιος (1968) και Ρωμανός (1972).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Βασίλης Αργυριάδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1975. Σπούδασε Θεολογία στην Αθήνα. Υπήρξε υπεύθυνος σύνταξης (1994-1997) στο περιοδικό Παρεμβολή της Χριστιανικής Φοιτητικής Ένωσης. Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς στα περιοδικά Σύναξη, Ανάπλαση, Διγενής κ.ά., ενώ έχει μόνιμη στήλη στο περιοδικό Τόλμη. Συνεργάστηκε και συνεργάζεται με ραδιοφωνικές εκπομπές. Σήμερα ασχολείται με επιμέλειες βιβλίων και έχει γράψει παιδικά παραμύθια, διηγήματα, ποιήματα και δοκίμια. Είναι παντρεμένος με την Παρασκευή Χρόνη.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Δημήτρης Καραγιάννης είναι Παιδοψυχίατρος-Ψυχοθεραπευτής, Διευθυντής του Κέντρου Παιδοψυχικής Υγιεινής, Διδάκτωρ του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου, δίδαξε στη μετεκπαίδευση της Μαρασλείου Ακαδημίας. Έχει ιδρύσει με την σύζυγό του Ελένη Καραγιάννη το θεραπευτικό και εκπαιδευτικό Ινστιτούτο "Αντίστιξη", στο οποίο εκπαιδεύονται ειδικοί της ψυχικής υγείας ως ψυχοθεραπευτές στην οικογενειακή και ομαδική ψυχοθεραπεία με βάση την υπαρξιακή συστημική θεώρηση. Ασχολείται ιδιαίτερα με τα προβλήματα γάμου και μελετά τους όρους λειτουργικότητας στις διαπροσωπικές σχέσεις. Το πεδίο των μελετών του δεν περιορίζεται μόνο στον επιστημονικό χώρο, αλλά αναζητά τις δυνατότητες που προσφέρει η βίωση της Ορθόδοξης πίστης στην καθημερινή ζωή και την απάντηση που προσφέρει μέσω του ευχαριστιακού τρόπου ζωής. Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε επιστημονικά και εκκλησιαστικά περιοδικά, ενώ συμμετέχει ως συγγραφέας σε συλλογικά βιβλία όπως το "Για τη ζωή και την οικογένεια", "Θεολογία και Ψυχιατρική σε διάλογο", "Βαλκάνια και ψυχική υγεία", "Παιδιά με υπερκινητικό σύνδρομο και διαταραχές διαγωγής" και "Αιμομιξία και θεραπευτικό πλαίσιο".
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Θανάσης Ν. Παπαθανασίου είναι διδάκτωρ Θεολογίας (1991), πτυχιούχος Θεολογίας (1986) και Νομικής (1982). Μετά από επαγγελματική περιπλάνηση στο χώρο της νομικής, υπηρετεί (από το 1992) στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ως θεολόγος καθηγητής και παράλληλα διδάσκει σε επιμορφωτικά κέντρα και στην Ανωτέρα Εκκλησιαστική Σχολή Αθηνών. Είναι αρχισυντάκτης του περιοδικού "Σύναξη" και ζει στην Αθήνα με τη σύζυγό του Ελένη Ταμαρέση.
Εκτός από μελέτες σε περιοδικά και συλλογικούς τόμους, έχει εκδώσει τα εξής βιβλία:
- ΟΙ "Νόμοι των Ομηριτών". Ιεραποστολική προσέγγιση και ιστορική-νομική συμβολή (διδακτορική διατριβή), εκδ. Σάκκουλα, Αθήνα 1994.
- Ανεστιότητα και Παραπεμπτικότητα. Κριτικές προσεγγίσεις στα Θεολογικά δρώμενα, εκδ. Αρμός, Αθήνα 1998.
- Κοινωνική δικαιοσύνη και Ορθόδοξη θεολογία, εκδ. Ακρίτας, Αθήνα 2001.
- Δρόμοι Κελτών, δρόμοι Σαξόνων. Αναζητώντας χνάρια της χριστιανικής ιεραποστολής στη Βρετανία, εκδ. Αποστολικής Διακονίας, Αθήνα 2002 (μαζί με την Ελένη Ταμαρέση).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Βασιλική Νευροκοπλή γεννήθηκε το 1968. Φοίτησε στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης και στο Τμήμα Θεάτρου της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών Θεσσαλονίκης. Το 1999 εκδίδεται το θεατρικό μονόπρακτο "Εγώ ο Άλλος" από τις εκδόσεις Νησίδες. Το 2005 οι στίχοι δύο τραγουδιών, "Ζεϊμπέκικο της Ξενιτιάς" και "Χελιδόνισμα", περιλαμβάνονται στο cd "Εξορία" του Κυριάκου Καλαϊτζίδη των εκδόσεων "Εν Χορδαίς". Το 2007 κυκλοφόρησε το παραμύθι "Αν τ΄ Αγαπάς Ξανάρχονται", από τις εκδόσεις "Λιβάνη". (Βραβείο 2008 από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, ως βιβλίο προσχολικής και πρωτοσχολικής ηλικίας, και Βραβείο 2008 Παιδικού Εικονογραφημένου Βιβλίου από το περιοδικό "Διαβάζω"). Επίσης μοιράστηκε το Β΄ βραβείο διηγήματος για την ελληνική γλώσσα στον διεθνή διαγωνισμό με θέμα: "Τα Μάρμαρα του Παρθενώνα - Η ιστορία της κλοπής ή Η κλοπή της Ιστορίας", που οργάνωσε η Asociaciοn Cultural Helenica "Nostos" στην Αργεντινή.
Τον Μάιο του 2015 η σειρά των βιβλίων της "Οι ιστορίες του Καλλίστρατου" βραβεύεται στη Σεούλ της Κορέας με το διεθνές βραβείο "Annie Vallotton" στην κατηγορία της παιδικής λογοτεχνίας από το παγκόσμιο συνέδριο των εκδοτών των Ηνωμένων Βιβλικών Εταιριών.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης (1908 - 1993). Ο Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, τέταρτο παιδί του Γαβριήλ Πεντζίκη και της Μαρίας το γένος Ιωαννίδου. Είχε τρεις αδερφές, από τις οποίες η Χρυσούλα ήταν η ποιήτρια Ζωή Καρέλλη. Ο πατέρας του ήταν φαρμακοποιός και η μητέρα του δασκάλα. Στο δημοτικό σχολείο πήγε για πρώτη φορά το 1919 στην έκτη τάξη· τα προηγούμενα χρόνια είχε κάνει μαθήματα στο σπίτι. Το 1921 ταξίδεψε με την οικογένειά του στη Βουδαπέστη, το Βελιγράδι και τη Βιέννη. Σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών συνέταξε μια Παγκόσμια Γεωγραφία που εγκρίθηκε αρχικά από το Υπουργείο Παιδείας, η έγκριση ωστόσο ανακλήθηκε όταν έγινε γνωστή η ηλικία του. Τότε άρχισε να γράφει τα πρώτα του ποιήματα. Το 1926 έφυγε για σπουδές oπτικής και φαρμακευτικής στο Παρίσι, όπου γνωρίστηκε με τον Γιάννη Ψυχάρη, και μετά από δυο χρόνια πήρε πτυχίο φυσιολογίας οπτικής. Το 1927 πέθανε ο πατέρας του και η οικογένεια αντιμετώπισε οικονομικές δυσκολίες. Από 1928 ως το 1929 σπούδασε Φαρμακευτική και Βοτανική στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου · αποφοίτησε το 1929. Επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη και από το 1930 ως το 1955 ανέλαβε το φαρμακείο του πατέρα του, που έγινε ένα από τα γνωστότερα λογοτεχνικά στέκια της πόλης. Από το 1953 και ως το 1969 εργάστηκε ως ιατρικός επισκέπτης. Το 1933 επισκέφτηκε για πρώτη φορά το Άγιο Όρος (ώς το θάνατό του ξαναπήγε ενενηντατρείς φορές), όπου ξεκίνησε την ενασχόλησή του με τη ζωγραφική. Το 1940 επιστρατεύτηκε και εκπαιδεύτηκε στο Ληγουριό, δεν πρόλαβε ωστόσο να πολεμήσει, καθώς προηγήθηκε η συνθηκολόγηση με τους γερμανούς. Το 1943 γράφτηκε στο Κ.Κ.Ε. Ένα χρόνο αργότερα συμμετείχε για πρώτη φορά σε έκθεση ζωγραφικής στο ανθοπωλείο Ευρυβιάδη Κωνσταντινίδη. Το 1946 αναγκάστηκε για οικονομικούς λόγους να συνεταιριστεί στο πατρικό φαρμακείο. Το 1948 παντρεύτηκε τη Νίκη Λαζαρίδου, με την οποία απέκτησε ένα γιο τον Γαβριήλ. Γύρω στο 1967 ξεκίνησε η σταδιακή ψυχική απομάκρυνσή του από τα εγκόσμια και η καθημερινή του ενασχόληση με τον "Συναξαριστή" του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτη, που κράτησε ως το τέλος της ζωής του και σημάδεψε την μετέπειτα καλλιτεχνική του παραγωγή. Ταξίδεψε στην Ολλανδία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, το Βέλγιο, την Αγγλία και το Στρασβούργο, (1986 και 1989). Ως ζωγράφος πήρε μέρος σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής σε πολλές πόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού (Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης (1951), Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης (1952), γκαλερί "Ζυγός" της Αθήνας (1958), αίθουσα "Τέχνη" (1960 και 1966), όγδοη Πανελλήνια Έκθεση Θεσσαλονίκης (1965), Ινστιτούτο Goethe της Αθήνας (1969), Κύπρος (1970), Λονδίνο (1971), γκαλερί "Κρεωνίδη" (1976), γκαλερί "Κοχλίας" (1982), Ιταλία (1984), Εθνική Πινακοθήκη (1985), Βελλίδειο Πολιτιστικό Κέντρο Θεσσαλονίκης (1985), Κιλκίς (1986), Βαφοπούλειο Πολιτιστικό Κέντρο (1986) και αλλού). Πέθανε από καρδιακή ανακοπή το 1993. Στο χώρο της λογοτεχνίας πρωτοεμφανίστηκε το 1934 με το μυθιστόρημα "Ανδρέας Δημακούδης (ένας νέος μονάχος)", υπογράφοντας ως Κοσμάς Σταυράκιος. Από το 1935 άρχισε η μακρόχρονη συνεργασία του με πολλά περιοδικά και εφημερίδες της Θεσσαλονίκης ("Το 3ο μάτι", "Μακεδονικές Ημέρες", "Φιλολογικά Χρονικά", "Κοχλίας" -του οποίου υπήρξε ιδρυτικό μέλος από το 1945-, "Το Φύλλο του Λαού", "Η Δευτέρα", "Ο Αιώνας μας", "Μορφές", "Σημερινά Γράμματα", "Διαγώνιος", "Ενδοχώρα", "Ευθύνη", κ.α.), όπου δημοσίευσε πεζογραφήματα, ποιήματα, μεταφράσεις και άρθρα . Έργα του μεταφράστηκαν στα γαλλικά, ιταλικά, ολλανδικά και γερμανικά. Τιμήθηκε με τη γαλλική διάκριση Palmes d’ Officier d’ Academie (1952), τον Αργυρό σταυρό του Τάγματος του Φοίνικα (1971), το οφφίκιο του Μεγάλου Άρχοντος Μυρεψού της του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας (1971), το Α΄ Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος (1982 για το έργο του "Πόλεως και νομού Δράμας παραμυθία"), το βραβείο Gottfried - Herder στη Βιέννη (1989). Το 1988 αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτωρ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Πήρε μέρος σε τηλεοπτικές εκπομπές λόγου και σε λογοτεχνικές εκδηλώσεις και έδωσε πολλές διαλέξεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Το λογοτεχνικό έργο του Νίκου Γαβριήλ Πεντζίκη εντάσσεται τυπικά στη γενιά του ’30 και μάλιστα ανάμεσα στους πρωτοπόρους συγγραφείς που εισηγήθηκαν τη συνειρμική γραφή υπό την επίδραση του μοντερνισμού στη νεοελληνική πεζογραφία. Διαχωρίζεται ωστόσο από τους συγχρόνους του, κυρίως λόγω της έντασης με την οποία οικειοποιήθηκε και αξιοποίησε τόσο τα σύγχρονά του λογοτεχνικά ρεύματα, όσο και την παράδοση της νεοελληνικής πεζογραφίας στο πλαίσιο της ορθοδοξίας (όπως αυτή καλλιεργήθηκε κυρίως από τον Παπαδιαμάντη). Κάποια από τα χαρακτηριστικά στοιχεία του πολύμορφου έργου του είναι η ευρεία θεματική του (που πηγάζει από ιστορικά, γεωγραφικά, λογοτεχνικά, θρησκευτικά και άλλα συμφραζόμενα), η συχνή χρήση του εσωτερικού μονολόγου και της μεταφοράς με παραπομπές στη βυζαντινή εικαστική τέχνη, η θρησκευτική προσήλωση και η μεγάλη αγάπη του για τη γενέτειρά του. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Νίκου Γαβριήλ Πεντζίκη βλ. Γιώργος Αράγης, "Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης", στο "Η μεσοπολεμική πεζογραφία· από τον πρώτο ως τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο (1914-1939)", τ. Ζ΄, σ. 46-77, Αθήνα: Σοκόλης, 1993, Γαβριήλ Ν. Πεντζίκης, "Χρονολόγιο Ν. Γ. Πεντζίκη", στο ένθετο "Επτά Ημέρες" της Καθημερινής, 2/3/1997, σ. 3-7, και ανανεωμένο στην επετειακή ιστοσελίδα του ΕΚΕΒΙ: http://pentzikis.ekebi.gr, 2008, Αλέξης Ζήρας, Χρύσανθος Χρήστου, "Πεντζίκης, Νίκος Γαβριήλ", στο "Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό", τ. 8, Αθήνα: Εκδοτική Αθηνών, 1988, και Μιχάλης Μερακλής, Ειρήνη Παπακυριακού "Πεντζίκης, Νίκος Γαβριήλ", στο "Λεξικό Νεοελληνικής Λογοτεχνίας", Αθήνα: Πατάκης, 2007, σ. 1771-1772.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
Σε ένα "τυπικό" κείμενο που μας παραδόθηκε, ο συγγραφέας αυτοβιογραφείται ως εξής:
"Γεννήθηκα στα 1908. Πήγα σχολείο μονάχα στην Στ΄ Δημοτικού, διδαχθείς κατ΄ οίκον. Oι οικοδιδάσκαλοί μου, μού εμφύτευσαν την αγάπη στη γεωγραφία και το δημοτικό τραγούδι. Δεκατεσσάρων χρονών έγραψα μια Παγκόσμια Γεωγραφία. Eν συνεχεία άρχισα να γράφω εκφραζόμενος προσωπικά πάνω στο σχήμα "H Λαφίνα" και του "Kίτσου η μάνα". Θαύμαζα τον Kαρκαβίτσα για το ότι μνημόνευε και εκμεταλλευόταν πάρα πολλές παραδόσεις μας. Φοιτητής στο Παρίσι, η Νορβηγική και γενικότερα η Σκανδιναβική Συμβολιστική λογοτεχνία μ΄ επηρέασε και άρχισα να κινούμαι σε άλλο επίπεδο. Tότε ήταν που διάβασα και το θεατρικό έργο του Λουίτζι Πιραντέλλο "Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα". Στο Στρασβούργο, συνεχίζοντας τις σπουδές μου, μου επεβλήθη ο Γάλλος Kλωντέλ. Aπό το 1936 και μετά, πέρασα σε άλλον κόσμο με τους Bυζαντινούς χρονικογράφους. Aπό τους αρχαίους Έλληνες, επειδή ποτέ δεν υπήρξα ευφυής και έξυπνος, εκτός από τον Πίνδαρο και προπαντός τον Όμηρο, σε κανέναν άλλον απάνω δεν στηρίχτηκα. Mιας εξ αρχής η τάση μου ήταν μυθικής και παραμυθικής ερμηνείας των εγκοσμίων. Tα βιβλία που εξέδωσα, ορίζουν σειρά συναισθηματικών απογοητεύσεων. Aυτό άλλωστε μ΄ έκανε ολοένα και φανατικότερο υπηρέτη και μιμητή των Βυζαντινών συγγραφέων.
Aπό το 1967 καθημερινά εργάζομαι πάνω στο συναξαριστή του Aγίου Nικοδήμου του Aγιορείτου. Έκανα μια μικρή, μεσαία και μεγάλη περίληψη του Συναξαριστή. Aπό τότε μέχρι σήμερα, ό,τι κι αν επιχειρώ να γράψω, βασίζεται στην αριθμητική και ψηφαριθμητική επεξεργασία του συναξαρίου της ημέρας. Tα βιβλία μου που κυκλοφόρησαν (και πρέπει να σημειωθεί ότι εκδότης σπάνια δεχόταν να μου εκδώσει βιβλίο και πολύ περισσότερο διευθυντής περιοδικού να δημοσιεύσει κείμενό μου) είναι: Ο "Aνδρέας Δημακούδης", το πρώτο μου μυθιστόρημα. Στον "Aνδρέα Δημακούδη" δίνεται μια εικόνα της ερωτικής απαλλοτριώσεως του εγώ. Στον "Πεθαμένο και ανάσταση", το απαλλοτριωμένο και νεκρό εγώ ανασταίνεται χάρις σε στοιχεία επαφής με τον τόπο. Aρχινώ ταυτόχρονα τότε να καταγίνομαι με τη ζωγραφική. Mε τον Στρατή Δούκα, τον Παπαλουκά και τον Xατζηκυριάκο-Γκίκα, διδασκόμενος. Στην ποιητική συλλογή "Eικόνες" το νόημα αποδίδεται με τη φράση: "H αγάπη πρέπει να μας μάθει και τα κόπρανα ν΄ αγαπάμε του άλλου". H "Πραγματογνωσία", περιγράφει τα γεγονότα ενός γάμου, μιας πεντάμορφης νεαράς κόρης, μ΄ έναν σαραβαλιασμένο, με το ΄να πόδι ξύλινο, ναυτικό. H "Aρχιτεκτονική της σκόρπιας ζωής" είναι μια προσπάθεια μνημικής ταύτισης ζώντων και νεκρών. Tο "Mυθιστόρημα της Kυρίας Έρσης" γράφτηκε όταν είχα πια παντρευτεί. Aπό το 1969 και μετά, χάρις στην προβολή που μου έκανε στο Γερμανικό Iνστιτούτο Γκαίτε ο κ. Σαββίδης, άρχισαν να βγαίνουν συχνά τα βιβλία μου. Συλλογή διηγημάτων αποτελεί η "Συνοδεία"· η "Mητέρα Θεσσαλονίκη", είναι κείμενα σε πεζό, με κέντρο την αγάπη μου για την πόλη που γεννήθηκα και ζω. Tο "Προς εκκλησιασμό" είναι μια σειρά ομιλιών, χαρακτηριστική της προσπάθειάς μου για ένταξη στην εκκλησία. Σε ανάλογο επίπεδο, όχι όμως θεωρητικό, κινούνται οι "Σημειώσεις εκατό ημερών" και τα "Oμιλήματα". Στο "Aρχείον" που είναι ένα βιβλίο εμμέσου έρωτος, η έννοια του χρόνου καταλύεται και οριστικά θεμελιώνεται η εσωτερική μου μυθολογία. Mια εικόνα μυθολογικής αντιλήψεως είναι τέλος το βιβλίο μου, "Πόλεως και Nομού Δράμας παραμυθία"."
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο π. Σταμάτης Σκλήρης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1946. Σπούδασε Ιατρική και Θεολογία στην Αθήνα. Παρακολούθησε μαθήματα Ιστορίας της Τέχνης και Ζωγραφικής στο Βελιγράδι και στο Παρίσι. Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις στις αίθουσες τέχνης Ζυγός, Titanium, Αέναον και σε διάφορες πόλεις της Ελλάδος, όπως στην Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Λιβαδειά, κ.ά. Επίσης έχει αγιογραφήσει εκκλησίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Στη ζωγραφική του αξιοποιεί στοιχεία από την παιδική ζωγραφική, τη βυζαντινή ζωγραφική της εποχής των Παλαιολόγων (ΙΔ΄ αι.), τις μικρογραφίες περσικών, ινδικών και τουρκικών χειρογράφων. Έχει επηρεασθεί από τη ζωγραφική του Θεοτοκόπουλου, των Εμπρεσιονιστών, του Πικάσσο, του Βαν Γκογκ, του Τσαρούχη, του Φασιανού κ. ά. Κατά τα έτη 1988-1990 δημιούργησε και διηύθυνε το Εργαστήριο Εικονογραφίας του Ιδρύματος Γουλανδρή-Χορν.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Ηλίας Λιαμής γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Παρακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Οικουμενικό Ινστιτούτο του Bossey. Συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, όπου και άρχισε την εκπόνηση της διδακτορικής του διατριβής. Το 2002 αναγορεύτηκε διδάκτωρ της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών στο πεδίο της Νηπτικής Θεολογίας. Αμέσως μετά έγινες δεκτός ως υποψήφιος διδάκτωρ στο τμήμα Μουσικολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών με θέμα τις σύγχρονες μουσικοπαιδαγωγικές μεθόδους. Παράλληλα με τις θεολογικές του σπουδές πήρες τα πτυχία πιάνου και ανώτερων θεωρητικών (αρμονίας, αντίστιξης και φούγκας) από το Ελληνικό Ωδείο, ενώ παρακολούθησε μεταπτυχιακά μαθήματα μουσικολογίας και διεύθυνσης χορωδίας και ορχήστρας στην Αγγλία και την Ουγγαρία. Ορίστηκε από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος μέλος της Συνολικής Επιτροπής Εορτασμού του Ιωβηλαίου Έτους (1998), μέλος της Συνοδικής Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων (2003), ενώ από το 2000 είναι μέλος της Συνοδικής Επιτροπής Χριστιανικής Αγωγής της Νεότητος και Πρόεδρος της Συνοδικής Υποεπιτροπής Καλλιτεχνικών Εκδηλώσεων. Υπό την τελευταία αυτή ιδιότητα, διοργάνωσε πλήθος εκδηλώσεων κα συνεδρίων στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Είναι πρόεδρος και ιδρυτικός μέλος του Ερευνητικού Ιδρύματος Πολιτισμού και Εκπαίδευσης (Ε.Ι.Π.Ε.) το οποίο εκπονεί ελληνικά και ευρωπαϊκά προγράμματα διάδοσης του ελληνικού πολιτισμού και της ελληνικής γλώσσας. Αποτελεί μόνιμο συνεργάτη του Γραφείου Νεότητας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών και της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος, ενώ μετέχει συστηματικά σε Σχολές Γονέων και σεμινάρια επιμόρφωσης κατηχητικών πολλών Ιερών Μητροπόλεων. Διδάσκει επί 25 έτη στην Ελληνογαλλική Σχολή "St Joseph", ως καθηγητής θεολόγος και μουσικός ενώ από το 2000 μέχρι το 2015 κατείχε την θέση του Υποδιευθυντή του Γυμνασίου. Ανέλαβε την αναδιοργάνωση της παιδικής χορωδίας της Σχολής η οποία συμμετείχε σε πλήθος εκδηλώσεων. Είναι συγγραφέας βιβλίων, κατηχητικών βοηθημάτων και θεατρικών παραστάσεων, οι οποίες έχουν παρουσιαστεί στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στο Ίδρυμα "Μιχάλης Κακογιάννης", στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά κ.ά. Αρθρογραφεί συστηματικά, ενώ, επί εικοσιπενταετία, είναι και παραγωγός ραδιοφωνικών εκπομπών με θέμα την ανάλυση θεμάτων Βιβλικής και Πατερικής Θεολογίας σε σχέση με τη σύγχρονη πραγματικότητα.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Φοίβος Δεληβοριάς γεννήθηκε το 1973 στην Αθήνα. Έκανε μαθήματα κλασικής κιθάρας με τον Ορφέα Περίδη και θεωρητικά-πιάνο στο Ωδείο Athenaeum. Το 1989, κυκλοφορεί από το Σείριο του Μάνου Χατζιδάκι ο δίσκος του "Η παρέλαση" σε στίχους και μουσική δική του. Έξι χρόνια αργότερα, το 1995, κυκλοφορεί ο δεύτερος δίσκος του με τίτλο "Η Ζωή Μόνο Έτσι Είναι Ωραία", στον οποίο υπογράφει το στίχο, τη μουσική και ερμηνεύει τα τραγούδια του, ενώ συμμετέχουν η Ελένη Τσαλιγοπούλου (ντουέτο σε ένα τραγούδι) και ο Θανάσης Βέγγος ως ράπερ! Το χειμώνα του ίδιου χρόνου εμφανίζεται μαζί με τον Ορφέα Περίδη, και τον επόμενο -άνοιξη και καλοκαίρι του 1996- με το Διονύση Σαββόπουλο. Συνεργάζεται με το Νίκο Πορτοκάλογλου στο δίσκο "Άσωτος Υιός", καθώς και με τα Ημισκούμπρια. Το 1997 εμφανίζεται με δικό του σχήμα στις "Γραμμές" της Αθήνας και στο "Μύλο" της Θεσσαλονίκης. Παράλληλα, δίνει συναυλίες σε όλη τη χώρα. Τον Ιούνιο του 1998 κυκλοφορεί ο τρίτος προσωπικός του δίσκος με τίτλο "Χάλια", ο οποίος περιέχει δώδεκα καινούρια τραγούδια που έχει γράψει ο ίδιος, ενώ συμμετέχει και η Καίτη Γαρμπή.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
