Η εργασία που ακολουθεί είναι αφιερωμένη σε πάνω από σαράντα επαγγέλματα, τόσο της πόλης όσο και της υπαίθρου των Χανίων. Κάποια από αυτά έχουν ήδη εξαφανιστεί και αρκετά προσαρμόστηκαν στις απαιτήσεις των καιρών και στο αίτημα του εκσυγχρονισμού, μοναδικό δρόμο για επιβίωση του επαγγελματία. Τα επαγγέλματα που καταγράφονται είναι κυρίως επαγγέλματα τα οποία παράγουν έργο και όχι υπηρεσίες. Οι τεχνίτες τους έπαιρναν υλικά και μαζί με την τεχνογνωσία, την οποία είχαν αποκτήσει μόνοι του ή πλάι σε μαστόρους, μας έδιναν ένα έργο. [...] Θα πρέπει να επισημανθεί πως αυτά τα 42 επαγγέλματα είχαν ευρύτατη απήχηση στον κόσμο, επειδή ικανοποιούσε άμεσες και καθημερινές ανάγκες του λαού μας. Χωρίς αυτούς τους δημιουργούς νοικοκυραίοι και νοικοκυρές δεν θα μπορούσαν να επιβιώσουν, θα ζούσαν πρωτόγονα, αφού τους εφτιάχναν αντικείμενα απαραίτητα για τις καθημερινές ανάγκες, για την καθημερινή τους επιβίωση. Οι περισσότεροι στις πολιτείες μπορούσαν να επιβιώσουν χωρίς τους χαμάληδες ή τους ασπριτζήδες αν τέτοια σινάφια δεν υπήρχαν στην περιοχή τους. Όμως δεν μπορούσαν να ζήσουν χωρίς ντερμιτζήδες, χρουσαφάδες και χαλκιάδες. Χαμάλης ή ασπριτζής μα και τελάλης μπορούσε να γίνει οποιοσδήποτε ή οποιαδήποτε. Φτάνει να ήταν γεροί και πρόθυμοι. (από τον πρόλογο του βιβλίου)