Η προς τας τυπικάς διατάξεις της Αγίας ημών Εκκλησίας αγάπη ουκ ανέθορεν ως βοτάνη αυτομάτη. Άρτι των ιούλων εν ταις παρειαίς αναθαλλόντων, εκάθισεν ο γράφων παρά τους πόδας Ιερωνύμου και Φωτίου των Σιμωνοπετριτών ιερομονάχων εις το εν Βύρωνι Μετόχιον της Αναλήψεως, το υπερκείμενον της πατρικής αυτού οικίας. Πολλά εδιδάχθη παρ` ευλαβών εφημερίων του ενοριακού Ναού της Αγίας Τριάδος του αυτού δήμου, κυρίως υπό του είτα ως μητροπολίτου Καμπανίας κοιμηθέντος, αρχιμανδρίτου τότε, κύρου Κοσμά.
Η εποχή της των πάντων και εις πάντα καταλύσεως απείχεν εισέτι, καίτοι διεφαίνετο.
Έκτοτε ύδωρ πολύ υπό τας γεφύρας διήλθεν. Η ενασχόλησις περί τας τυπικάς διατάξεις υπερβαίνει τανύν την πεντηκονταετίαν. Κατ` αρχάς ακοή ήκουον περί του τυπικού του Αγίου Σάββα, αλλ` ηγνόουν τα κατ` αυτό. Ως δόκιμος μοναχός εις την Ι. Μονήν Προυσού ενέτυχον παλαιάς τίνος εκδόσεως, αν δεν απατώμαι της του 1738, και ου μετρίως ήσθην. Αναλαβών πολύ αργότερον και δη εν έτει 1969 την ανοικοδόμησιν (δια το μη είναι άνδρας εν Ισραήλ...) της καταστραφείσης Ιεράς Μονής της Παναγίας Τατάρνης, εύρον εν τη διασωθείση βιβλιοθήκη αυτής δύο σώματα της πρώτης τύποις εκδόσεως του 1545. [...]

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]