Η αρχαία ρήση που αποδίδεται στον Αντισθένη και θεωρείτη μελέτη των ονομάτων αρχή της σοφίας (αρχή σοφίας η τωνονομάτων επίσκεψις), συνιστά μια βασική αρχή για την προσέγ-γιση της γνώσης σε όλες τις επιστήμες. Ειδικότερα μάλισταόταν τα ονόματα, οι λέξεις, προέρχονται από μια γλώσσαμήτρα, όπως είναι η ελληνική, η οποία ανήκει στις εννοιολο-γικές γλώσσες, η μελέτη των ονομάτων είναι επιβεβλημένη σεόλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης, για να μην μετεξελιχθεί λόγωάγνοιας σε σημειολογική.Ειδικότερα για τα τοπωνύμια, που δεν είναι άλλο απόλέξεις-ονόματα που δίνονται σε τόπους σε μια προσπάθειαοικειοποίησής τους από τους ανθρώπους που τους χρησι-μοποιούν1, η μελέτη είναι όχι μόνον αναγκαία αλλά και επιβε-βλημένη, στις περιπτώσεις που οι μελετητές έχουν στρέψει τοενδιαφέρον τους στην τοπική ιστορία, για την οποία οι μικρέςλεπτομέρειες, που μπορεί να κρύβουν, πιθανότατα να ανοίγουντην πόρτα της γνώσης του παρελθόντος.Τούτο οφείλεται στο γεγονός ότι στα τοπωνύμια αποτυπώ-νεται η ιστορική πορεία του τόπου και παραμένουν γλωσσικοίμάρτυρες του παρελθόντος, στην περίπτωση της Κρήτης απότην προελληνική εποχή μέχρι σήμερα. Ο Μηλιαράκης τα χαρα-κτήριζε «επιγραφαί γεγλυμμέναι επί του εδάφους»2, οι οποίες,αν ερευνηθούν, θα προσφέρουν σημαντικές πληροφορίες γιατην ιστορία του τόπου.