Τι ανείπωτη ηδονή αυτή να δημιουργείς ανθρώπινα όντα με την πένα! Τι ευχαρίστηση να τα πλάθεις όπως νομίζεις και να τα κινείς όπως θέλεις. Τι αγωνία να πρέπει να αποφασίσεις να ρίξεις στον κόσμο τόσα και τόσα πρόσωπα που στρυμώχνονται στη φαντασία και να πρέπει να πεθάνεις κάποια μέρα αναφωνώντας: Πεθάνετε και εσείς, χωρίς να έχετε γεννηθεί. Αλλά έτσι είναι τα ανθρώπινα. Ο μεν βίος βραχύς η δε τέχνη μακρά. Πολύ περισσότερο που δεν είμαστε όλοι αρκετά φιλόσοφοι ώστε να πούμε όπως ο Οράτιος: «Μου αρκεί να με χειροκροτήσουν οι ευγενείς». Pedro Antonio De Alarcon