Το τραγούδι  του γυμνοσοφιστή
zoom in
Προσθήκη στα αγαπημένα

Το τραγούδι του γυμνοσοφιστή

Η Avadhuta Gita και η Jivanmukta Gita του Dattatreya

Δημήτριος Θ. Βασιλειάδης

Το Τραγούδι του γυμνοσοφιστή περιλαμβάνει τη μετάφραση της `Avadhuta Gita` και της `Jivanmukta Gita`, δύο από τα πιο χαρακτηριστικά έργα της ασκητικής φιλοσοφίας των Ινδουιστών. Η σύνταξή τους αποδίδεται στον Dattatreya, τον πρώτο δάσκαλο (guru) των γυμνών ασκητών, ο οποίος, σύμφωνα με την παράδοση, τα δίδαξε στον Gorakhnath (15ος αιώνας μ.Χ.), τον ιδρυτή του τάγματος των Natha Yogi (ή Gorakhpanthis). Αντίθετα με την `Bhagavad Gita` τα έργα του Dattatreya δεν απευθύνονται στο ευρύ κοινό. Έχουν γραφτεί γι` αυτούς που έχουν επιλέξει τον ασκητικό τρόπο ζωής. Είναι φυσικό λοιπόν να διακρίνει κανείς έναν έντονο εκθειασμό της ασκητικής ζωής στους στίχους τους.
Τα πρωτότυπα κείμενα είναι γραμμένα στη σανσκριτική, `τη γλώσσα των θεών` (`devabhasa`) όπως την αποκαλούν οι θρησκευόμενοι Ινδοί. Η γλώσσα αυτή με το πλούσιο πνευματικό λεξιλόγιο και την τελειότητα με την οποία μπορεί να ορίζει τις έννοιες της ινδικής φιλοσοφίας έχει επιλεχθεί από όλες τις γενεές των ινδουιστών φιλοσόφων ως το καταλληλότερο μέσο για τη μεταβίβαση της πνευματικής γνώσης.
Η γλώσσα του Dattatreya είναι λακωνική και τηλεγραφική. Συχνά συναντάμε και μονότονες επαναλήψεις κάτι που συνηθίζεται στα φιλοσοφικά κείμενα της σανσκριτικής λογοτεχνίας. Δυστυχώς, λόγω της έλλειψης αντιστοίχων λέξεων και των συντακτικών δυσκολιών, η κατά λέξη μετάφραση στην ελληνική ήταν αδύνατη. Για τον λόγο αυτό διάφοροι γνωστοί σανσκριτικοί όροι έχουν διατηρηθεί στη μετάφραση.
Ο σκοπός αυτής της μελέτης είναι να μεταφέρει τη φιλοσοφία των περιπλανώμενων γιόγκι στον Έλληνα αναγνώστη, ο οποίος θα μπορέσει έτσι να διαλογιστεί πάνω στην αξία και τη σκοπιμότητά της. Όπως οι Upanisads που αποτελούν τη βάση όλων των μεταγενεστέρων φιλοσοφικών σχολών της Ινδίας, έτσι και η φιλοσοφία του Dattatreya, είναι δύσκολο να ταξινομηθεί σε ένα ομοιογενές σύστημα. Οι αντικρουόμενες μεταφυσικές και αξιολογικές αντιλήψεις που ενυπάρχουν στα έργα του μας κάνουν να υποθέτουμε ότι η τελική συγγραφή τους έχει συμπεριλάβει στίχους από διαφορετικές ασκητικές σχολές της Ινδίας χωρίς να έχει προηγηθεί μια βαθυστόχαστη και αναλυτική εξέτασή τους.
Εδώ όπως και στη Bhagavad Gita έχουμε να κάνουμε με ιερές γραφές που αποκαλύπτονται σε μας από μια από τις ενσαρκώσεις του Θεού (avatara) [...]


[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]

Δημήτριος Θ. Βασιλειάδης (Συγγραφέας)

Ο Δημήτριος Βασιλειάδης γεννήθηκε στη Θάσο και έλαβε το πρώτο πτυχίο του στην οργάνωση και διοίκηση επιχειρήσεων από την ΑΣΟΕΕ. Μετά την αποφοίτησή του ταξίδεψε στην Ινδία όπου αφιέρωσε είκοσι χρόνια περίπου στην μελέτη των ινδικών γλωσσών και πολιτισμού. Σπούδασε με υποτροφίες του ΥΠΕΠΘ και του ICCR στο Banaras Hindu University όπου αρίστευσε στα Σανσκριτικά και στα Χίντι, και του απενεμήθη το χρυσό μετάλιο στην ινδική φιλοσοφία και θρησκεύματα, καθώς και ο τίτλος του διδάκτορος της φιλοσοφίας για τη διατριβή του "A critical & comparative study of the presocratic Greek & ancient Indian philosphies". Ο συγγραφέας έχει διδάξει σε ινδικά και ευρωπαϊκά πανεπιστήμια και είναι πρόεδρος της Ελληνο-Ινδικής Εταιρείας Πολιτισμού και Ανάπτυξης. Έχει συμμετάσχει σε διεθνή συνέδρια και έχει δημοσιεύσει πλήθος ακαδημαϊκών μελετών στην Ελλάδα, Ινδία και Ισπανία.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Εκδότης:
Τόπος Έκδοσης:
Αθήνα
Τόμος:
1
Δέσιμο:
Άδετο
Σελίδες:
132
Διαστάσεις:
21x14
Βάρος:
0.209 κιλά

Αξιολογήσεις

Γράψε μια αξιολόγηση