Το time sharing ή timeshare, αποτελεί μία από τις νεώτερες μορφές εναλλακτικού τουρισμού, ένα σύστημα που γίνεται όλο και περισσότερο δημοφιλές.
Στη χώρα μας είναι γνωστό και με την ονομασία `χρονομεριστική μίσθωση`, την οποία έχει υιοθετήσει ο Έλληνας νομοθέτης.
Ο όρος όμως αυτός είναι ανεπαρκής όταν αναφερόμαστε στο σύστημα όπως εφαρμόζεται διεθνώς, περιλαμβάνοντας δηλαδή σ` αυτό όλες τις μορφές με τις οποίες εμφανίζεται. Καταλληλότερος είναι λοιπόν ο όρος `χρονομερισμός` όταν προσεγγίζεται με τη λογική αυτή. Όταν όμως ασχολούμαστε αποκλειστικά με τον θεσμό όπως λειτουργεί στην χώρα μας, θα χρησιμοποιείται ο όρος του σχετικού νόμου που είναι `σύμβαση χρονομεριστικής μίσθωσης` και αντιστοιχεί απόλυτα στην έννοια του time sharing, όπως αυτό εφαρμόζεται στη χώρα μας.
Το time sharing παρά την σχετικά πρόσφατη εμφάνισή του έχει αποκτήσει μια σημαντική θέση στο γίγνεσθαι του παγκόσμιου τουρισμού και λαμβάνεται πλέον σοβαρά υπόψη από τις αρμόδιες για την τουριστική πολιτική αρχές σε ένα πολύ μεγάλο αριθμό κρατών.
Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία δεδομένου ότι ο τουρισμός αποτελεί πυλώνα της οικονομίας πολλών κρατών εδώ και αρκετές δεκαετίες. Και για πάρα πολλές όμως χώρες ακόμη αποτελεί σημαντικό τομέα της εθνικής τους οικονομίας. Δεδομένης της επίδρασής του στην οικονομία, την κοινωνία και το περιβάλλον έχει στραφεί προς αυτόν το εντονότατο ενδιαφέρον του δημόσιου όσο και του ιδιωτικού τομέα, ενώ για την ενίσχυσή του διατίθενται όλο και περισσότερα κονδύλια.
Η ανάπτυξή του χαρακτηρίζεται από την ανταγωνιστικότητα και την όλο και μεγαλύτερη χρήση της προηγμένης τεχνολογίας. Παρά το γεγονός ότι γνώρισε και περιόδους ύφεσης, έχει εντούτοις αναδειχθεί σε εξαιρετικά σημαντικό τομέα του παγκοσμίου εμπορίου.
Ο τουρισμός θεωρείται όχι μόνον ως οικονομικό φαινόμενο, αλλά και ως μια ισχυρότατη δύναμη που μπορεί να οδηγήσει στο διάλογο και την κατανόηση ανάμεσα σε διαφορετικές κοινωνίες και κουλτούρες. [...]

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]