Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789600348408
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Στο κορυφαίο ίσως αυτό σύγγραμμά του, ο Αυστριακός-Bρετανός οικονομολόγος και πολιτειολόγος Φρίντριχ A. Χάγιεκ -βραβείο Νόμπελ Oικονομίας 1974- συστηματοποιεί τα επιχειρήματά του υπέρ της κοινωνικής οργάνωσης που στηρίζεται στην ατομική πρωτοβουλία και την οικονομία της αγοράς. Αξιοποιεί συγγενείς ιδέες από τα πεδία της οικονομικής, κοινωνικής και νομικής θεωρίας, αλλά και της ηθικής φιλοσοφίας και της εξελικτικής ανθρωπολογίας, για να προβάλει το θεμελιώδη χαρακτήρα της αξίας της ελευθερίας.
Το έργο είναι πυκνό, καθώς σχεδόν κάθε πρότασή του, διατυπωμένη με ανατομική ακρίβεια, απαιτεί την προσοχή. Συνδεόμαστε με την πιο γόνιμη παράδοση της φιλελεύθερης σκέψης, αλλά ανοιγόμαστε διαρκώς και σε νέους προβληματισμούς. Μένουν ως κατευθυντήριες γραμμές: η πρότυπη εξελικτική προσέγγιση των κοινωνικών θεσμών, η ανάδειξη της "ακουσίως προκύπτουσας τάξης", δίχως δηλαδή "έλλογο" σχεδιασμό αλλά στη βάση της μακραίωνης και πολύτροπης ανθρώπινης εμπειρίας, που περνά κάθε φορά από την κρησάρα της "πολιτιστικής επιλογής" - και βέβαια η μετριοπαθής παραδοχή της εκ των πραγμάτων περιορισμένης και αλυσιτελούς ατομικής γνώσης (όπου το ενθέρμως υιοθετούμενο ρητό "εν οίδα ότι ουδέν οίδα" δεν δηλώνει προφανώς ανικανότητα ή άγνοια, αλλά απλώς επίγνωση του ότι δεν ξέρω όλα αυτά που θα μπορούσαμε να ξέρουμε εμείς όλοι μαζί). Παραδοχή που άσφαλτα καταλήγει στο ότι τα θεμέλια των θεσμών της ελευθερίας (δίπλα στην ελεύθερη αγορά, η ανεμπόδιστη έκφραση γνώμης, η απρόσκοπτη επιστημονική έρευνα κ.ο.κ.) δεν είναι ηθικά, παρά γνωστικά, καθώς η έμφαση δίνεται στην αύξηση της γνώσης μέσω της κοινωνικής συνεργασίας - το αποτελεσματικότερο αντίδοτο στο έλλειμμα γνώσης με το οποίο έχει να παλέψει και ο πιο προικισμένος άνθρωπος.
Με τα εμβληματικά λόγια του ίδιου του Χάγιεκ: "Αυτό που έχει σημασία δεν είναι ποια ελευθερία θα μου άρεσε εμένα προσωπικά να ασκήσω, αλλά ποια ελευθερία μπορεί να χρειάζεται κάποιο άτομο προκειμένου να κάνει επωφελή για την κοινωνία πράγματα". Αυτή την ελευθερία ασφαλώς και δεν θα επιτρέψουμε να την περιστείλει ο οιοσδήποτε εξαναγκασμός. Πίσω εδώ στο συστατικό αρνητικό προσδιορισμό της πρωτεύουσας αξίας μας -απουσία εξαναγκασμού-, που μόνο θετικά πράγματα ωστόσο συνεπάγεται για τον προοδευτικά όλο και πιο δικτυωμένο και συλλογικά ευφυέστερο κόσμο μας.
Ο Δημήτρης Ποταμιάνος είναι καθηγητής στο Τμήμα Επικοινωνίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Γράφει συστηματικά για το κρασί, το φαγητό και τον πολιτισμό τους από το 1990 έως σήμερα. Και μαγειρεύει, βέβαια, για τον εαυτό του και για καλούς φίλους από πολύ παλιότερα. Επιμελήθηκε και παρουσίασε, μαζί με την Μαλβίνα Κάραλη, την εκπομπή "Μαγειρική Τέχνη". Συνεργασίες του έχουν κατά καιρούς δημοσιευθεί στα έντυπα "Elle", "ο Αναγνώστης", "Το Βήμα", "Μενού και άλλα", "Οινέας" ("Symbol").
Ο Αυστριακός-Βρετανός Φρίντριχ A. Χάγιεκ (Βιέννη, 1899 - Φράιμπουργκ, 1992) ήταν ένας από τους σημαντικότερους οικονομολόγους και πολιτικούς φιλοσόφους του 20ού αιώνα. Βασικός εκπρόσωπος της αυστριακής οικονομικής σχολής, ασχολήθηκε επίσης με τη θεωρία της νομικής επιστήμης και τη γνωσιακή επιστήμη. Συνέβαλε στην εκ νέου επικαιροποίηση του φιλελευθερισμού και αντιτάχθηκε σθεναρά στο σοσιαλισμό, τον κολεκτιβισμό και την ιδέα ότι η λογική επαρκεί για τη ριζική αναδόμηση της κοινωνίας. Κεντρική θέση στη σκέψη του έχει η ιδέα της ακουσίως προκύπτουσας τάξης (spontaneous order) - ότι πολλοί επωφελείς κοινωνικοί θεσμοί είναι το εξελικτικό αποτέλεσμα της ανθρώπινης αλληλόδρασης, αλλά όχι ανθρώπινου σχεδιασμού. Επηρέασε καθοριστικά όχι μόνο τη μεταπολεμική φιλελεύθερη πολιτική θεωρία αλλά και τη διακυβέρνηση του Pόναλντ Pίγκαν και της Mάργκαρετ Θάτσερ, καθώς και πολλά κινήματα υπέρ της δημοκρατίας στην ψυχροπολεμική Aνατολική Ευρώπη και τις επακόλουθες κυβερνήσεις μετά την πτώση του Tείχους του Βερολίνου. Τιμήθηκε για το έργο του με το βραβείο Νόμπελ Οικονομίας το 1974 και με το Προεδρικό Μετάλλιο Ελευθερίας των ΗΠΑ το 1991.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
