Ελάχιστοι μπορούν να διαφωνήσουν ότι η ψύχραιμη, ορθολογική, δίχως στερεοτυπικές υπερβολές αλλά και ωραιοποιήσεις ανάλυση της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας οφείλει να αποτελεί μία από τις βασικές στοχεύσεις όλων των αναλυτών των Διεθνών Σχέσεων της Ελλάδας για πολλούς και σημαντικούς λόγους. Ο ουσιαστικότερος όμως είναι ότι η όσο το δυνατόν καλύτερη κατανόηση ενός δύσκολου και σίγουρα προβληματικού γείτονα θα μας βοηθήσει να διατηρήσουμε την ειρήνη, τη σταθερότητα και την ασφάλεια στην περιοχή της νοτιοανατολικής Ευρώπης.
Για να γίνει όμως αυτό, θα πρέπει η επιστημονική έρευνα να μην επηρεάζεται από ενέργειες και στοχεύσεις σε επίπεδο παραγωγής πολιτικής. Η επιστημονική έρευνα οφείλει να παραμείνει πιστή στην κεντρική της στόχευση, που δεν είναι άλλη από την ουδέτερη αξιολογικά παρατήρηση του υπό εξέταση φαινομένου, παράγοντας ένα μεθοδολογικά άρτιο πόρισμα που θα επιτρέψει την καλύτερη, βαθύτερη και ποιοτικότερη κατανόηση του κομβικού θέματος που ο παρόν συλλογικός τόμος πραγματεύεται.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
