Σώτη Τριανταφύλλου (Συγγραφέας)

Η Σώτη Τριανταφύλλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1957. Σπούδασε φαρμακευτική στην Αθήνα, ιστορία και πολιτισμούς στο Παρίσι, ιστορία της αμερικανικής πόλης στη Νέα Υόρκη καθώς και γαλλική φιλολογία στην Αθήνα. Έχει γράψει συλλογές διηγημάτων ("Μέρες που έμοιαζαν με μανταρίνι", "Το εναέριο τρένο στο Στίλγουελ", "Άλφαμπετ Σίτυ"), βιβλία για τον κινηματογράφο ("Κινηματογραφημένες πόλεις", "Ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου 1976-1992", "Νέος αγγλικός κινηματογράφος", "Σύγχρονος γαλλικός κινηματογράφος", "Φρανσουά Τριφό", "Τζων Κασσαβέτης". "Μίκαελ Χάνεκε", κ.ά.), μυθιστορήματα ("Σάββατο βράδυ στην άκρη της πόλης", 1996, "Αύριο, μια άλλη χώρα", 1997, "Ο υπόγειος ουρανός", 1998, "Το εργοστάσιο των μολυβιών", 2000, "Φτωχή Μάργκο", 2001, "Άλμπατρος", 2003, "Κινέζικα κουτιά", 2006, "Λίγο από το αίμα σου", 2011, "Για την αγάπη της γεωμετρίας", 2012, "Σπάνιες γαίες", 2013, "Το τέλος του κόσμου σε αγγλικό κήπο", 2017), που έγιναν τα περισσότερα μπεστ σέλερ, τις νουβέλες: "Γράμμα από την Αλάσκα", "Θάνατος το ξημέρωμα", "Η φυγή", "Συγχώρεση", "Πιτσιμπούργκο", "Η ταφή της Οφηλίας", "Μηχανικοί καταρράκτες", τα αυτοβιογραφικά βιβλία: "Ο χρόνος πάλι", "Αστραφτερά πεδία", τα βιβλία για παιδιά: "Η Μαριόν στα ασημένια νησιά και τα κόκκινα δάση", "Γράμμα από ένα δράκο", "Η Μιλένα και το φρικτό ψάρι", "Οι αρχαίοι Έλληνες χώνουν τη μύτη τους παντού", "Οι αρχαίοι Έλληνες χώνουν τη μύτη τους παντού (ξανά)" και για εφήβους και νέους: "Αφρικανικό ημερολόγιο", "Μιλώντας με την Αλίκη για τη φιλοσοφία και το νόημα της ζωής", "Μιλώντας για την Έκφραση Έκθεση". Μαζί με τον Ηλία Ιωακείμογλου, έγραψαν από κοινού τα βιβλία: "Αριστερή τρομοκρατία, δημοκρατία και κράτος" και "Για τη σημαία και το έθνος". Μόνη της, το βιβλίο "Πλουραλισμός, πολυπολιτισμικότητα, ενσωμάτωση, αφομοίωση". Τα άρθρα της στην εφημερίδα "Athens Voice" συγκεντρώθηκαν στους τόμους: "Η φοβερή τροπή των πραγμάτων", 2012, "Η ενδέκατη ώρα", 2014, "Ασκήσεις αταραξίας", 2015, "Οι δυσκολίες των πεδιάδων", 2017.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Συλλογικό έργο (Συγγραφέας)

Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Πέτρος Μάρκαρης (Συγγραφέας)

Ο Πέτρος Μάρκαρης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1937. Εμφανίστηκε στα ελληνικά γράμματα το 1965 με το θεατρικό έργο "Η ιστορία του Αλή Ρέτζο". Δραματουργός, μεταφραστής, μελετητής του έργου του Μπέρτολτ Μπρεχτ και σεναριογράφος του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Εκτός από τέσσερα θεατρικά έργα, έχει γράψει δύο αστυνομικά μυθιστορήματα, το "Νυχτερινό δελτίο" (1995) και το "Άμυνα ζώνης" (1998) [σ.σ.: ακολούθησαν τα μυθιστορήματα "Ο Τσε αυτοκτόνησε" (2003) και "Βασικός μέτοχος" (2006), με τη μεσολάβηση της συλλογής διηγημάτων "Αθήνα, πρωτεύουσα των Βαλκανίων" (2004)]. Στα μυθιστορήματά του κεντρικός ήρωας είναι ο αστυνόμος Κώστας Χαρίτος, ένας συντηρητικός ως προς τις ιδέες και τις συνήθειες πενηντάρης, που έχει ως χόμπι την ανάγνωση λεξικών. Πρόκειται για έναν συνεπή επαγγελματία διώκτη του εγκλήματος που πρωταγωνιστεί σε νουάρ ιστορίες. Παντρεμένος με μιαν ήσυχη, απλοϊκή γυναίκα, πατέρας μιας ανήσυχης ερωτικά φοιτήτριας, δεν έχει καμιά σχέση ή ομοιότητα με τον Ηρακλή Πουαρό της Αγκάθα Κρίστι ούτε βέβαια με τον Φίλιπ Μάρλοου του Ρέημοντ Τσάντλερ. Θυμίζει όμως αμυδρά τον αστυνόμο Μαιγκρέ του Ζορζ Σιμενόν και είναι κατά κάποιον τρόπο ο διάδοχος του εμβληματικού αστυνόμου Μπέκα, ήρωα του Γιάννη Μαρή, του εισηγητή της αστυνομικής λογοτεχνίας στην Ελλάδα τη δεκαετία του ΄50, ενός σημαντικού συγγραφέα, άγνωστου στο παγκόσμιο αναγνωστικό κοινό. Στα μυθιστορήματα του Μάρκαρη είναι έντονοι οι απόηχοι από την κατάρρευση των καθεστώτων της Ανατολικής Ευρώπης, καθώς κάποιοι ήρωες του, είχαν πολιτικές και οικονομικές σχέσεις με πρόσωπα των κρατικών μηχανισμών εκείνων των καθεστώτων. Ο Μάρκαρης, όπως και οι άλλοι σύγχρονοι Έλληνες ομότεχνοί του, μέσω της αστυνομικής πλοκής θίγει καίρια ζητήματα της σημερινής ελληνικής πραγματικότητας. Τα μυθιστορήματά του αποτελούν μια γοητευτική τοπογραφία της Αθήνας, της υπερτροφικής μεγαλούπολης, όπου συμβιώνουν λίγο πολύ αρμονικά γηγενείς, οικονομικοί μετανάστες και πολιτικοί πρόσφυγες από γειτονικές χώρες. Μιλάει για τον κόσμο των αστών και των νεόπλουτων, των επιτήδειων που πλουτίζουν από τις επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των φοροφυγάδων, μα και των καταστηματαρχών που υποδέχονται με επιφυλακτικότητα στα νησιά τους ντόπιους και αλλοδαπούς επισκέπτες. Σεναριογράφος έργων της τηλεόρασης, άριστος γνώστης των δημοσιογραφικών, καλλιτεχνικών και άλλων παρασκηνίων, προσπαθεί να αποκαλύψει ορισμένες από τις κρυφές πλευρές του κόσμου των μίντια, και να κοινολογήσει τα ευτράπελα που λαμβάνουν χώρα στα πάμπολλα τηλεοπτικά κανάλια. Ακόμα μας ξεναγεί με μαεστρία στον δαιδαλώδη κόσμο των κέντρων διασκέδασης, των νονών της νύχτας και των μπράβων, κάνοντας σαφείς υπαινιγμούς κατά ορισμένων πολιτικών αναμεμιγμένων σε έκνομες δραστηριότητες. Ο τρόπος με τον οποίο αφηγείται ο Μάρκαρης είναι απολαυστικός, οι χαρακτήρες διαγράφονται με ενάργεια, οι περιγραφόμενες καταστάσεις είναι αληθοφανείς, οι ήρωες ζουν μια πραγματική ζωή, τα πάντα είναι άψογα από λογοτεχνική άποψη. Ο Κώστας Χαρίτος πάνω στον οποίο στηρίζει την πλοκή των ιστοριών του, μολονότι έχει ένα αντικομμουνιστικό παρελθόν, γίνεται αμέσως συμπαθής στον αναγνώστη εξαιτίας του αδιάφθορου χαρακτήρα του και ίσως της έντιμης πενίας του, κι αυτό σε μια χώρα όπου οι αστυνομικοί δεν χαίρουν μεγάλης εκτίμησης για πολλούς λόγους, μα κυρίως πολιτικούς. Διότι ο αστυνόμος δεν είναι απλώς ένας ήρωας που εξιχνιάζει εγκλήματα αλλά κι ένας κάπως εκκεντρικός μα συνηθισμένος Έλληνας ο οποίος δεν αρκείται στη δράση: η συναρπαστική περιπλάνησή του στους αθηναϊκούς χώρους συνοδεύεται από ευφυείς παρατηρήσεις. Όλα αυτά επιτείνουν τη σαγήνη του κειμένου που παγιδεύει τον αναγνώστη μέχρι το τέλος της ιστορίας. Μερικές φορές ο συγγραφέας γράφει παρωδιακά και αυτό προφανώς οφείλεται στη διάθεσή του να διακωμωδήσει το αστυνομικό σώμα. Ο Μάρκαρης χρησιμοποιεί ένα σκληρό και ενίοτε προκλητικό χιούμορ κάτι που δείχνει πως επιθυμεί να σκανδαλίσει, αφού προηγουμένως κατορθώνει να κινητοποιήσει τα φαιά κύτταρα του εγκεφάλου των αναγνωστών του. Συμπερασματικά, κινείται με μια ανατρεπτική διάθεση βάλλοντας κατά των κακώς κειμένων που ταλανίζουν την Ελλάδα. Φίλιππος Φιλίππου, Συγγραφέας

Κάλλια Παπαδάκη (Συγγραφέας)

Η Κάλλια Παπαδάκη γεννήθηκε το 1978. Σπούδασε οικονομικά στις ΗΠΑ, στο Bard College και το Πανεπιστήμιο Brandeis. Το πρώτο της βιβλίο, η συλλογή διηγημάτων "Ο ήχος του ακάλυπτου" (εκδόσεις Πόλις) διακρίθηκε με το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα του περιοδικού "Διαβάζω", το 2010. Έχει συμμετάσχει σε συλλογές διηγήματων και ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί στα περιοδικα "Νέα Εστία" και "Ποιητική". Ασχολείται επαγγελματικά με τη συγγραφή σεναρίων για ταινίες μεγάλου μήκους. Το πρώτο της σενάριο ήταν για την ταινία της Πέννυς Παναγιωτοπούλου "September". Το μυθιστόρημά της "Δενδρίτες" (2015), που εκδόθηκε στο πλαίσιο του ελληνογαλλικού προγράμματος ενίσχυσης συγγραφέων, μεταφραστών και εκδοτών του ελληνικού και του γαλλικού Εθνικού Κέντρου Βιβλίου, τιμήθηκε με το βραβείο European Union Prize for Literature το 2017.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Θεόδωρος Γρηγοριάδης (Συγγραφέας)

Ο Θεόδωρος Γρηγοριάδης γεννήθηκε στο Παλαιοχώρι Παγγαίου του νομού Καβάλας το 1956. Σπούδασε αγγλική γλώσσα και φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Εμφανίστηκε στον χώρο της ελληνικής πεζογραφίας το 1990 με το μυθιστόρημα "Κρυμμένοι άνθρωποι". Ακολούθησε η συλλογή διηγημάτων "Ο αρχαίος φαλλός", 1991, τα μυθιστορήματα "Ο ναύτης", 1993, "Ο χορευτής στον ελαιώνα", 1996, "Τα νερά της Χερσονήσου", 1998, "Το Παρτάλι", 2001, "Έξω απ΄ το σώμα", 2003, "Αλούζα, χίλιοι και ένας εραστές", 2005, η συλλογή διηγημάτων "Χάρτες", 2007, η νουβέλα "Δεύτερη γέννα", 2009, και τα μυθιστορήματα "Ο παλαιστής και ο δερβίσης", 2010, "Το μυστικό της Έλλης", 2012, "Ζωή μεθόρια", 2015 (Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος, 2016), "Καινούργια πόλη", 2017. Την τριετία 1999-2003 διοργάνωσε σειρά λογοτεχνικών σεμιναρίων στη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Σερρών. "Το Παρτάλι" εκδόθηκε στη Γαλλία, την άνοιξη του 2003, από τις εκδόσεις "AlterEdit" και παρουσιάστηκε ως θεατρικός μονόλογος στο Φεστιβάλ Αθηνών το 2011. Η "Δεύτερη γέννα", ανέβηκε ως θεατρικός μονόλογος στο Φεστιβάλ Αθηνών και Καβάλας το 2009. Η συλλογή διηγημάτων "Χάρτες" ήταν υποψήφια για το Βραβείο Διαβάζω 2007 και ο "Παλαιστής και ο δερβίσης" για το Athens Prize for Literature του περιοδικού "(δέ)κατα", για το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 2011 και για το Βραβείο Αναγνωστών του ΕΚΕΒΙ. Το μυθιστόρημα "Ζωή μεθόρια" κέρδισε το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος του 2016 (ανακοινώθηκε το 2017). Διηγήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά και στα ολλανδικά. Το μυθιστόρημα "Αλούζα, χίλιοι και ένας εραστές" μεταφράστηκε στα αραβικά και εκδόθηκε στην Αίγυπτο, σε μετάφραση Χάμντι Ιμπραχίμ. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων, ζει στη Νέα Σμύρνη και διδάσκει αγγλικά στη μέση εκπαίδευση.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Αλέξης Πανσέληνος (Συγγραφέας)

Ο Αλέξης Πανσέληνος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1943. Ο πατέρας και η μητέρα του είναι γνωστοί συγγραφείς της Γενιάς του 30. Σπούδασε νομικά στη Νομική Σχολή Αθηνών και εργάστηκε ως δικηγόρος με ειδίκευση το ναυτιλιακό δίκαιο. Δημοσίευσε σχετικά αργά το πρώτο του βιβλίο, το 1982 ("Ιστορίες με σκύλους", διηγήματα, Κέδρος). Ως σήμερα έχουν εκδοθεί άλλος ένας τόμος με διηγήματα ("Τέσσερις ελληνικοί φόνοι"), τέσσερα μυθιστορήματα, ένας τόμος με δοκίμια και άρθρα και ένας τόμος με προσωπικές σκέψεις σχετικά με το βιβλίο και την ανάγνωση. Έχει αρθρογραφήσει σε μεγάλες εφημερίδες γύρω από θέματα τόσο της τέχνης όσο και της πολιτικής και έχει γράψει λογοτεχνική κριτική για σημαντικά λογοτεχνικά περιοδικά. Το μυθιστόρημά του "Η μεγάλη πομπή" τιμήθηκε με το Β΄ Κρατικό βραβείο μυθιστορήματος το 1986. Από τα βιβλία του, "Η μεγάλη πομπή" έχει μεταφραστεί, μέχρι σήμερα, στα γαλλικά (Griot) και τα ιταλικά (Crocetti), και το "Ζαΐδα ή Η καμήλα στα χιόνια" στα γαλλικά (Gallimard), τα ιταλικά (Crocetti) και τα γερμανικά (Berlin Verlag). Παντρεμένος και πατέρας ενός παιδιού, μοιράζει τον χρόνο του, από το 1996 και μετά, μεταξύ Αθήνας και του νησιού της Πάρου, όπου συχνά αποσύρεται για να γράψει. Έχει μεταφράσει βιβλία από τα αγγλικά και τα γερμανικά. Εκτός από τη λογοτεχνία οι ασχολίες του περιλαμβάνουν και μια ιδιαίτερα μεγάλη συλλογή δίσκων κλασικής μουσικής, με την οποία έχει πολύ ιδιαίτερη σχέση, αφού άλλωστε η αρχική του φιλοδοξία ήταν να γίνει μουσικός. Η μουσική κατέχει σημαντική θέση στα λογοτεχνικά του έργα.

Χρήστος Αστερίου (Συγγραφέας)

Ο Χρήστος Αστερίου γεννήθηκε το 1971 στην Αθήνα. Κείμενά του έχουν συμπεριληφθεί σε διάφορες θεματικές ανθολογίες κι έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, στα γερμανικά, στα ιταλικά και στα σερβικά. Επιμελήθηκε τις επιστολές του Δ.Π. Παπαδίτσα προς τον Ε.Χ. Γονατά "Να μου γράφεις έστω και βαδίζοντας" (Πατάκης 2001) και μετέφρασε λογοτεχνικά και φιλοσοφικά βιβλία από τα γερμανικά (Κρίστα Βoλφ, Χανς-Γκέοργκ Γκάνταμερ).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Δημήτρης Νόλλας (Συγγραφέας)

Ο Δημήτρης Α. Νόλλας γεννήθηκε το 1940 στην Αδριανή Δράμας από γονείς Ηπειρώτες. Η οικογένεια του εκτοπίστηκε από τα βουλγαρικά στρατεύματα κατοχής και εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα το 1943. Σπούδασε στην Αθήνα και την Φρανκφούρτη νομικά και κοινωνιολογία, χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές του καθώς η χρεοκοπία της οικογενειακής επιχείρησης, απ΄ την οποία αντλούσε το εισόδημά του, τον υποχρέωσε να οδηγηθεί αρκετά νωρίς στην βιοπάλη. Έκτοτε έζησε και εργάστηκε για μεγάλα διαστήματα στην πάλαι ποτέ Δ. Ευρώπη (1962-1975). Έγραψε και ραδιοσκηνοθέτησε παιδικές εκπομπές για το ραδιόφωνο και σκηνοθέτησε για την κρατική τηλεόραση ενημερωτικές εκπομπές (1975-97). Δίδαξε τεχνική σεναρίου στο τμήμα επικοινωνίας του Παντείου Πανεπιστημίου (1993-95). Στην δεκαετία του ΄80 συνεργάστηκε σε σενάρια κινηματογραφικών και τηλεοπτικών παραγωγών με τους σκηνοθέτες Χατζή, Παναγιωτόπουλο, Αγγελόπουλο, Σμαραγδή, Λαμπρινό και Βούλγαρη. Μεταξύ 2004-2007 διετέλεσε πρόεδρος του Δ.Σ. του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου. Διακρίσεις: - Ford Foundation Grant (1975-76) - Fullbright Grand για το International Writing Program του Πανεπιστημίου της lowa (1978) - Κρατικό Βραβείο Διηγήματος (1983) - Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος (1993) - Βραβείο Διηγήματος περιοδικού "Διαβάζω" (1996) - Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για τη συλλογή διηγημάτων "Ο παλαιός εχθρός" (2004) - Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος (2014) Βιβλία του Δημήτρη Νόλλα: 1. "Νεράιδα της Αθήνας" (νουβέλα), Άμστερνταμ 1974, Επιφάνεια 1975, Νεφέλη 1982, Καστανιώτης 2004 2. "Πολυξένη" (νουβέλα), Αθήνα 1974, Τραμ 1978, Νεφέλη 1982, Καστανιώτης 2004. 3. "Το τρυφερό δέρμα" (διηγήματα), Καστανιώτης 1982, 1984, 1998. 4. "Τα καλύτερα χρόνια" (νουβέλα), Καστανιώτης 1984, 1987. 5. "Το πέμπτο γένος" (νουβέλα), Καστανιώτης 1988. 6. "Ονειρεύομαι τους φίλους μου" (διηγήματα), Καστανιώτης 1990, 1991, 1999. 7. "Ο τύμβος κοντά στη θάλασσα" (μυθιστόρημα), Καστανιώτης 1992, 1994, 2011. 8. "Ο άνθρωπος που ξεχάστηκε" (μυθιστόρημα), Καστανιώτης 1994, 1995. 9. "Τα θολά τζάμια" (διηγήματα), Καστανιώτης 1996, 1997. 10. "Μικρά ταξείδια" (δοκίμια), Καστανιώτης 1998, 1999. 11. "Φωτεινή μαγική" (μυθιστόρημα), Καστανιώτης 2000. 12. "Η Παναγίτσα του μπερντέ" (διήγημα), Μεταίχμιο 2002. 13. "Από τη μια εικόνα στην άλλη" (μυθιστόρημα), Καστανιώτης 2003. 14. "Ο παλαιός εχθρός" (διηγήματα), Καστανιώτης 2004. 15. "Φύλλα καπνού" (δοκίμια), Εστία 2005. 16. "Ναυαγίων πλάσματα" (νουβέλα), Κέδρος 2009. 17. "Ο καιρός του καθενός" (μυθιστόρημα), Καστανιώτης 2010. 18. "Στον τόπο" (διηγήματα), Ίκαρος, 2012. 19. "Το ταξίδι στην Ελλάδα" (μυθιστόρημα), Ίκαρος, 2013. κ.ά. Μεταφράσεις: "Une peau douce: nouvelles".[tr.by]: Francoise Arvanitis. Hatier, 1993. Διηγήματά του έχουν μεταφραστεί σε διάφορες ανθολογίες (γερμανικά, αγγλικά, ολλανδικά, σερβικά, τσέχικα και γαλλικά).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Σταμάτης Φασουλής (Συγγραφέας)

Με καταγωγή από τα Αμπελάκια της Σαλαμίνας, ο Σταμάτης Φασουλής αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Η πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο ήταν το 1972, στον Επιθεωρητή του Γκόγκολ (θίασος Φέρτη- Καλογεροπούλου). Ήταν βασικό στέλεχος του Ελευθέρου Θεάτρου και αργότερα της Ελεύθερης Σκηνής. Από το 1992 ηγείται προσωπικού θιάσου, ενώ το 1999 εγκαινίασε ως σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής το Θέατρο Χορν, το οποίο αποτελεί πια τη μόνιμη στέγη του. Ως σκηνοθέτης, έχει ανεβάσει όλα σχεδόν τα είδη θεάτρου, από κλασικά έργα ως επιθεωρήσεις και μιούζικαλ, ή παραστάσεις για παιδιά. Έχει συνεργαστεί με το Εθνικό Θέατρο, ανεβάζοντας τον Πλούτο του Αριστοφάνη, το Ωραία Φάση του Λένου Χρηστίδη, και το μουσικό θέαμα Βίρα τις άγκυρες των Θ. Παπαθανασίου και Μ. Ρέππα. Με το δικό του θίασο σκηνοθέτησε, - πρωταγωνιστώντας ο ίδιος- τα έργα: "Δάφνες και πικροδάφνες", (Δ. Κεχαϊδης- Ε. Χαβιαρά) "Μάνα - Μητέρα - Μαμά", (Γ. Διαλεγμένος), "Το Φυντανάκι" (Π. Χορν), "Μπαμπάδες με ρούμι" (M. Ρέππας - Θ. Παπαθανασίου) , "ART" (Γ .Ρεζά), "Εξ επαφής" (Π. Μάρμπερ), "Τρεις μέρες βροχή" (Ρ. Γκρήνμπεργκ), "Το σπίτι φεύγει" (Α. Νικολή), και άλλα. Έχει μεταφράσει τα περισσότερα έργα που σκηνοθέτησε και έχει γράψει κείμενα για είκοσι επιθεωρήσεις.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Νίκος Παναγιωτόπουλος (Συγγραφέας)

Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος γεννήθηκε στις 15.4.1963 στο Χαλάνδρι, όπου και μεγάλωσε. Σπούδασε τεχνολόγος μηχανικός, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε με το θέατρο. Εργάστηκε ως καλλιτεχνικός συντάκτης (από το 1989 έως το 1992) σε εφημερίδες, περιοδικά και την τηλεόραση. Τα τελευταία χρόνια, εκτός από την πεζογραφία, ασχολείται επαγγελματικά με το σενάριο. Έχει γράψει σενάρια για τηλεοπτικές σειρές, ενώ από το 1995 ασχολείται σχεδόν αποκλειστικά με τον κινηματογράφο. Έχει γράψει δέκα σενάρια για ταινίες μεγάλου μήκους -ανάμεσά τους οι "Απόντες" (1996), ο "Βασιλιάς" (2002) και η "Αγρύπνια" (2005), όλες σε σκηνοθεσία Νίκου Γραμματικού, οι "Ώρες κοινής ησυχίας" (2006), σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάκου, κ.ά. Για μια απ΄ αυτές, τους "Απόντες", τιμήθηκε με το βραβείο σεναρίου στο 37ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης το 1996. Ενεργό μέλος της Ένωσης Σεναριογράφων Ελλάδας, διδάσκει σενάριο σε σεμινάρια και σε προγράμματα σπουδών κινηματογράφου. Ποιήματα και διηγήματά του έχουν διακριθεί σε διαγωνισμούς, ενώ το πρώτο του βιβλίο, η συλλογή διηγημάτων "Η ενοχή των υλικών" (Πόλις, 1997), τιμήθηκε με το Βραβείο Μαρίας Ράλλη για πρωτοεμφανιζόμενους συγγραφείς. Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα: "Ο Ζίγκι απ΄ τον Μάρφαν" (Πόλις, 1998, κυκλοφορεί και στα ιταλικά από τις εκδόσεις Crocetti), "Το γονίδιο της αμφιβολίας" (Πόλις, 1999, β΄ εκδ. Μεταίχμιο, 2012, κυκλοφορεί σε επτά γλώσσες -στα γερμανικά από τις εκδ. Reclam, στα γαλλικά από τις εκδ. Gallimard, στα ιταλικά από τις εκδ. Ponte Alle Grazie, στα σλοβενικά, στα κινέζικα κ.ά), "Αγιογραφία" (Πόλις, 2003, κυκλοφορεί στα γερμανικά από τις εκδ. Reclam και στα γαλλικά από τις εκδ. Gallimard) και "Τα παιδιά του Κάιν" (Μεταίχμιο, 2011, βραβείο Μυθιστορήματος Ιδρύματος Πέτρου Χάρη Ακαδημίας Αθηνών, 2012). Τόσο τα μυθιστορήματα όσο και διηγήματά του έχουν μεταφραστεί σε αρκετές ξένες γλώσσες. Ο "Ολομόναχος" είναι το έβδομο βιβλίο του και εκδόθηκε αρχικά στη Γαλλία, στη σειρά Ce que la vie signifie pour moi των Editions du Sonneur.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Βασίλης Γκουρογιάννης (Συγγραφέας)

Ο Βασίλης Γκουρογιάννης γεννήθηκε (1951) και μεγάλωσε στο χωριό Γρανίτσα Ιωαννίνων. Αποφοίτησε από το Λύκειο Ιωαννίνων. Σπούδασε στη Νομική Σχολή Θεσσαλονίκης. Από το 1977 έως πρόσφατα υπήρξε μαχόμενος δικηγόρος στην Αθήνα. Έγραψε ποιήματα, διηγήματα, μυθιστορήματα. Έχει βραβευτεί με έγκυρα βραβεία λογοτεχνίας. Αρθρογραφεί σε εφημερίδες και site. Έργα του μεταφράστηκαν σε ξένες γλώσσες. Είναι παντρεμένος και πατέρας δύο παιδιών.

Δημήτρης Ποσάντζης (Επιμέλεια)