«To σπιτάκι στον ήλιο» αποτελεί μια ιστορία που στοχεύει μέσα από τις σελίδες της, αφενός στην “εμβίωσή” της, αφετέρου στον προβληματισμό πάνω σε τυχόν αστοχίες που μπορεί να συμβούν κατά την μαθησιακή διαδικασία.

Οι λέξεις ως φορείς νοημάτων και βιωμάτων, όταν σφυρηλατούνται μέσα στο “καμίνι” της ψυχής, προσφέρουν νοηματικό φορτίο που εμπεριέχει αξίες, αρχές και στόχους ζωής, όπως εν προκειμένω, το να μην αποκλείεις τα όνειρα του άλλου, να αναγνωρίζεις το δικαίωμα της φαντασίας του, να του δίνεις τον πολύτιμο χώρο και χρόνο και τόσα άλλα.

΄Ετσι, κάποιος μπορεί να δει το βιβλίο απλά από την πλευρά ενός παραμυθιού, μιας ιστορίας, αλλά κάποιος άλλος μπορεί να το δει από την οπτική ενός χρήσιμου διδακτικού εργαλείου που μέσα από μια βαθύτερη ανάλυση μπορεί να περάσει διδακτικές αρχές σε εκπαιδευτικούς, εκπαιδευτές και γονείς.