Βασισμένη σε ένα πραγματικό επιστημονικό γεγονός και εμπνευσμένη από ένα αγαπημένο πρόσωπο της συγγραφέως, αυτή είναι μια ιστορία με θέμα την επιστήμη και την ποιητικότητα της ύπαρξης· τον χρόνο και τις πιθανότητες, τη γενετική και το φύλο, την αγάπη και τον θάνατο, την εξέλιξη και το άπειρο – έννοιες συχνά πολύ αφηρημένες για να τις συλλάβει ο ανθρώπινος νους, συχνά πιο προσιτές στη νεανική φαντασία· έννοιες που πραγματώνονται στη συγκεκριμένη, πεπερασμένη ζωή ενός μικροσκοπικού, ασυνήθιστου πλάσματος που βρέθηκε σε έναν σωρό από κομπόστ, στη μέση ενός κήπου κάπου στην Αγγλία. Από αυτή τη μοναδική ζωή αναδύεται μια λυρική, πανανθρώπινη πρόσκληση να μην παρανοούμε τη διαφορετικότητα ως ελάττωμα και να καλωσορίζουμε, σε αυτό το ακορντεόν του χρόνου και του χώρου, την ποικιλομορφία ως την πηγή της ομορφιάς και της προσαρμοστικότητας του σύμπαντος.