`Το Ράγισμα` (1936) είναι ο τελευταίος αποχαιρετισμός του Σκοτ Φιτζέραλντ. Ο προσωπικός επικήδειος, ή μάλλον η προσωπική νεκροψία ενός από τους λαμπρότερους, και ταυτόχρονα τραγικότερους, εκπροσώπους της `χαμένης γενιάς` του Μεσοπολέμου. Είναι η εξομολόγηση ενός ανθρώπου ο οποίος τελειώνει με τη ζωή, ενός ανθρώπου ο οποίος απέκτησε ό, τι έχει να προσφέρει ο κόσμος (πλούτη, δόξα, ηδονές) και τα έχασε όλα. Ο αποχαιρετισμός ενός ανθρώπου, μιας εποχής, ενός κόσμου...
Ο Σκοτ Φιτζέραλντ πέθανε στα σαράντα τέσσερά του, ενώ άρχιζε το ολοκαύτωμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
Ο Αλέξανδρος Βέλιος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953. Σπούδασε φιλοσοφία στο Παρίσι. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία και τη συγγραφή. Διετέλεσε διευθυντής σε ραδιοφωνικούς σταθμούς (Κανάλι 1 και Κανάλι 15) και πολιτικός σχολιαστής σε τηλεοπτικούς σταθμούς. Επίσης ήταν υπεύθυνος σειράς δοκιμίων στις εκδόσεις Ροές/Printa.
Έφυγε από τη ζωή στις 4 Σεπτεμβρίου 2016 σε ηλικία 63 ετών. Κατέφυγε στη λύση της "μη υποβοηθούμενης ευθανασίας" καθώς υπέφερε από καρκίνο.
Ο Γιάννης Λάμψας γεννήθηκε στην Αθήνα. Πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ξεκίνησε δημοσιογραφική καριέρα, αρχικά ως συντάκτης της "Ελευθερίας" και κατόπιν ως διευθυντής σύνταξης της "Εστίας" επί πολλά χρόνια. Διετέλεσε συνεργάτης των εφημερίδων "Καθημερινή" και "Ακρόπολη", διευθυντής των εφημερίδων "Ώρα" και "Ημέρα", διευθυντής του περιοδικού "Πολιτικά Θέματα" και εκδότης του περιοδικού "Μεθαύριο". Επί δικτατορίας συνελήφθη και κατόπιν αυτοεξορίστηκε στο εξωτερικό, όπου συνεργάστηκε με τον Παύλο Μπακογιάννη στις εκπομπές της "Ντώυτσε Βέλλε". Στη μεταπολίτευση έγινε Γενικός Γραμματέας Τύπου και Πληροφοριών (1975) και Γενικός Διευθυντής της ΕΡΤ (1975-1978). Επίσης αρθρογράφησε στη "Μεσημβρινή" και στον "Ελεύθερο Τύπο". Έγραψε τα βιβλία "Η ελληνική νομενκλατούρα" (1986), "Πρασινόπολις" (1984), "Δεκαπέντε νεοελληνικοί μύθοι" (1986), "Πολιτικά αινίγματα 40-41" (1991), "Βασιλείς, δικτάτορες, πρωθυπουργοί -1945-1995" (1995), "Μεγάλες μορφές 20 αιώνων" (4 τόμοι, 1996) και "Λεξικό του αρχαίου κόσμου - Ελλάδα και Ρώμη" ενώ μετέφρασε έναν εντυπωσιακό αριθμό ξενόγλωσσων έργων.
Είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ, της "Ένωσης ευρωπαίων δημοσιογράφων" και της "Εταιρείας ευρωπαϊκου πολιτισμού". Έχει τιμηθεί με το "Βραβείο Δημοσιογραφίας Αθ. Μπότση" και με παράσημα και διακρίσεις ξένων χωρών.
Ο συναρπαστικός αυτός Αμερικανός συγγραφέας γεννήθηκε το 1896 στη Μινεσότα. Αιχμηρός και λεπτός παρατηρητής, συλλαμβάνει το πνεύμα της δεκαετίας του 1920 (εποχή της τζαζ) αποδίδοντάς το θαυμάσια στο πιο γνωστό βιβλίο του, με τίτλο "Ο Μεγάλος Γκάτσμπι" (1925). Καθιερώθηκε ως σημαντικός λογοτέχνης από το 1920, χρονιά στην οποία δημοσιεύτηκαν το πρώτο του βιβλίο, το "Δώθε από τον Παράδεισο", και το "Οι ωραίοι και οι καταδικασμένοι" που ακολούθησε. Το 1920 παντρεύεται τη Ζέλντα Σαίυρ, λογοτέχνης η ίδια με ταλέντο στη ζωγραφική και το 1924 εγκαθίσταται μαζί της στη Γαλλική Ριβιέρα, όπου η θυελλώδη ζωή του ζευγαριού, η μετέπειτα ψυχικη κατάρρευση της γυναίκας του και ο αλκοολισμός του ίδιου του Φιτζέραλντ προκαλούν την κοινή γνώμη. Το 1937 επιστρέφει στο Χόλλυγουντ, όπου είχε βρει δουλειά ως ελεύθερος επαγγελματίας σεναριογράφος. Πεθαίνει εκεί, το 1940, ανίκανος να ολοκληρώσει το τελευταίο του έργο, με τίτλο "Ο Τελευταίος Μεγιστάνας" (δημοσιεύεται το 1941 ατελές), ύστερα από την επιδείνωση των καρδιακών επεισοδίων που είχαν εμφανιστεί ήδη από το 1938, χρονιά που είχε σημαδευτεί και από την κακή κατάσταση της υγείας της συντρόφου του. Η Ζέλντα έσβησε σ΄ ένα Αμερικανικό ψυχιατρείο ένα μόλις χρόνο μετά το θάνατο του συγγραφέα.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
