«ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΟΨΗ ΤΗΣ ΤΡΙΛΟΓΙΑΣ»:
Η δράση της τριλογίας, με εξαίρεση μια πράξη του δεύτερου μέρους, λαβαίνει χώρα πότε στο εσωτερικό και πότε στο εξωτερικό του σπιτιού των Μάννον, στα περίχωρα μιας μικρής πόλης-λιμάνι στο Νιου Ήνγκλαντ (Νέα Αγγλία).
Μια ειδική κουρτίνα-αυλαία δείχνει το σπίτι των Μάννον, όπως φαίνεται απ` το δρόμο. Εκεί κάθε φορά κάποιος βγαίνει έξω από το σπίτι στην Πρώτη Πράξη που αρχίζει το έργο, και ξαναμπαίνει στο εσωτερικό του σπιτιού στην επόμενη πράξη.
Αυτή η κουρτίνα μας αποκαλύπτει όλη την έκταση της περιοχής - κάπου τριάντα στρέμματα - γύρω απ` το σπίτι με πολλά δέντρα, ανθόκηπους και μια σέρα στα δεξιά. Σε πρώτο πλάνο, στο δρόμο, υπάρχει μια σειρά λεύκες και χαρουπιές. Η ιδιοκτησία είναι φραγμένη με ένα φράχτη από λευκούς πασσάλους καθώς και πυκνούς και ψηλούς θάμνους. Ένας αμαξωτός δρόμος φτάνει στο σπίτι από δυο πλευρές, που ανοίγουν δυο καγκελόπορτες. Ανάμεσα στο σπίτι και στον έξω δρόμο είναι κουρεμένο γρασίδι. Στη δεξιά πλευρά του σπιτιού υπάρχει ένα δασάκι πεύκα. Πέρα πιο μπροστά, όπως πάει το μονοπάτι, χαρουπιές και σφεντάμια. Στην αριστερή πλευρά μια μάζα από δυο ειδών πασχαλιές.
Το σπίτι βρίσκεται σε ένα ψηλότερο επίπεδο, κάπου τριακόσια πόδια μακριά απ` το δρόμο. Ένα μεγάλο χτίσμα νεοκλασικό, που θυμίζει αρχαίο ελληνικό ναό, που ήταν της μόδας μεταξύ 1800-1850. Μια λευκή βεράντα με έξι λευκές ψηλές κολόνες, σε αντίθεση με τον τοίχο που είναι από γκρίζα πέτρα. Πέντε παράθυρα στο απάνω πάτωμα και τέσσερα στο ισόγειο, η κυρία είσοδος στο κέντρο με τετράγωνους φεγγίτες ανάμεσα σε δυο κολόνες. Τα παντζούρια είναι βαμμένα πράσινο σκούρο. Μπροστά στην πόρτα τέσσερα σκαλοπάτια που οδηγούνε στη βεράντα. Και τα τρία έργα παίζονται άνοιξη ή καλοκαίρι στα 1865-1866.
Αμερικανός θεατρικός συγγραφέας, από τους πλέον σημαντικούς του εικοστού αιώνα, ο οποίος τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας (1936) και τέσσερις φορές με το βραβείο Πούλιτζερ για τα έργα: "Beyond the horizon" (1920), "Anna Christie" (1922), "Strange Interlude" (1928), "Long day΄s journey into night" (1957).
Τρίτος γιος του Τζέιμς Ο΄ Νηλ, διάσημου ηθοποιού της εποχής, και της Έλλα Κουίνλαν, γεννήθηκε σε ξενοδοχείο του Μπροντγουέι και έζησε τραυματικά παιδικά χρόνια, γεγονός που επηρέασε τόσο την προσωπική του ζωή όσο και το έργο του.
Εισήχθη στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον, αποβλήθηκε και δεν επέστρεψε ποτέ. Εργάστηκε ως κλητήρας στη Νέα Υόρκη, έφυγε ως χρυσοθήρας στην Ονδούρα και ταξίδεψε ως ναύτης με εμπορικά πλοία, αποκομίζοντας γνώσεις και παρατηρήσεις ιδιαίτερα χρήσιμες στη σκιαγράφηση των ηρώων του. Αποφασισμένος να αφοσιωθεί στη συγγραφή θεατρικών έργων, εγκατέλειψε την περιπλάνηση και παρακολούθησε τα σχετικά μαθήματα που πρόσφερε το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ.
Το σύνολο του έργου του κατατάσσεται σε τρεις περιόδους: στην πρώιμη ρεαλιστική περίοδο, με διακριτές τις εμπειρίες από την προσωπική του περιπλάνηση· στην εξπρεσιονιστική, που αρχίζει το 1920, με διακριτές τις επιρροές του συγγραφέα από ιδέες φιλοσοφικές του Νίτσε, ψυχαναλυτικές του Φρόυντ και του Γιούγκ, και δραματουργικές του Στρίντμπεργκ· και, τέλος, στην ώριμη ρεαλιστική περίοδο, με βαθιές επιρροές από τους Έλληνες τραγικούς. Τα έργα της τελευταίας περιόδου, διαποτισμένα από την τραγική αίσθηση της ζωής και την τραγικότητα της ζωής του ίδιου του συγγραφέα, συνιστούν, σύμφωνα με τους κριτικούς, τα μεγάλα έργα του μεγαλύτερου Αμερικανού δραματουργού.
Στο ελληνικό κοινό τα μεγάλα έργα του Ο΄ Νηλ έγιναν γνωστά, κυρίως, με την Κατίνα Παξινού και τον Αλέξη Μινωτή, όπως ακριβώς και το "Ταξίδι μιας μεγάλης μέρας μέσα στη νύχτα" ("Long day΄s journey into night").
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
