To μπάρκο είναι μια ιστορία θαλασσινού ταξιδιού. Ο συγγραφέας καταφέρνει μέσα από μια ρεαλιστική αφήγηση να καταγράψει τις συνήθειες, τις παραδόσεις, τις προλήψεις και τα έθιμα των ναυτικών, καθώς και τις αγωνίες και τις ανησυχίες τους εν πλω. Ωστόσο, οι ήρωες της ιστορίας αυτής δεν είναι μόνο αυτοί που ταξιδεύουν, αυτοί που φεύγουν και διακινδυνεύουν τη ζωή τους καθημερινά στις θάλασσες του κόσμου. Είναι και αυτοί που μένουν πίσω, που αγωνιούν και προσμένουν, είναι οι συγγενείς και τα παιδιά, οι συγχωριανοί και οι φίλοι. Για τον αναγνώστη όμως του βιβλίου, το ταξίδι λειτουργεί και συμβολικά, ως μια διαρκής κατάσταση και ένας τρόπος ζωής, μια εξερευνητική διάθεση και μια επικοινωνιακή ευχέρεια που χαρακτηρίζει τους παράλιους λαούς. Ο συγγραφέας, με αφορμή την πλοκή ενός και μόνο μπάρκο επιδιώκει να μιλήσει για το πώς αλλάζει η έννοια του ταξιδιού μέσα στα χρόνια και πώς δείχνει να επηρεάζεται από την έννοια της παγκοσμιοποίησης. Μετατρέπεται έτσι από μια δυναμική κατάσταση με κέντρο τον άνθρωπο σε μια γενικευμένη κατάσταση που ορίζεται από τα οικονομικά και τα πολιτιστικά δίκτυα. Και ίσως τελικά ο συγγραφέας να μας γνέφει από μακριά με ένα φανάρι για να μην χάσουμε το νήμα της προσωπικής μας περιπέτειας μέσα στη νύχτα των μεγάλων Άλλων.