Tι είναι τα μέσα σήμερα; Τι είναι τα παλιά μέσα; Τι είναι τα νέα μέσα; Τι είναι τα ψηφιακά μέσα; Τι είναι τα μέσα μετά το λογισμικό; Στο παρόν έργο ο Lev Manovich πραγματεύεται τα παραπάνω ερωτήματα τεκμηριώνοντας τη διαδικασία «λογισμικοποίησης» των μέσων. Στο πλαίσιο αυτό περιγράφει τρεις μεγάλες περιόδους λογισμικοποίησης των μέσων: (α) προσομοίωση, (β) υβριδοποίηση και (γ) ευρεία αναμειξιμότητα. Η βασική θέση που αναπτύσσει είναι ότι για να κατανοήσουμε τα μέσα σήμερα θα πρέπει να κατανοήσουμε το λογισμικό που xρησιμοποιείται για τη δημιουργία, την επεξεργασία, τη διασκευή, τη διανομή και τη μετάδοσή τους. Η προσέγγιση του συγγραφέα είναι ριζοσπαστική: «Το μέσο γίνεται λογισμικό». Όπως χαρακτηριστικά σημειώνει, δεν υπάρχουν «ψηφιακά μέσα», υπάρχει μόνο λογισμικό που εφαρμόζεται σε μέσα (περιεχόμενο). Μέσα από τη διεξοδική ανάλυση δύο εφαρμογών λογισμικού μέσων της Adobe, των Photoshop και After Effects, ο Manovich μας εισάγει στα κινούμενα γραφικά, δηλαδή στη νέα υβριδική οπτική γλώσσα κινούμενης εικόνας.