Εξαντλημένο στον εκδοτικό οίκο
ISBN:
9789605601065
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Το κτήριο της Βουλής των Ελλήνων, όπως όλοι γνωρίζουν, είναι το κτήριο των πρώτων βασιλικών Ανακτόρων της Ελλάδας. Τα Παλαιά Ανάκτορα είναι έργο του γερμανού αρχιτέκτονα Φρίντριχ φον Γκαίρτνερ (Friedrich von Gaertner). Λιτό και αυστηρό εξωτερικά, με θαυμάσιο, άγνωστο στους πολλούς, ιδιαίτερα πλούσιο εσωτερικό διάκοσμο, το κτήριο των Παλαιών Ανακτόρων, της σημερινής Βουλής, αποτέλεσε και αποτελεί σημείο αναφοράς και τοπόσημο στον αστικό ιστό της πρωτεύουσας του ελληνικού κράτους. Κτισμένο στα πρώτα χρόνια της Αθήνας ως πρωτεύουσας, χρησιμοποιήθηκε για ογδόντα, περίπου, χρόνια, από το 1836 μέχρι το 1913, ως κατοικία των ελλήνων Βασιλέων, του Όθωνα και της Αμαλίας, αρχικά, και στη συνέχεια, μετά την έξωσή τους, του Γεωργίου του Α΄και της Όλγας. [...]
Το κτήριο που ανέλαβε να μετατρέψει σε Βουλή και Γερουσία ο αρχιτέκτονας Ανδρέας Κριεζής, το 1930, ελάχιστα στοιχεία διατηρούσε από το αρχικό κτήριο του Φρίντριχ φον Γκαίρτνερ. Οι κτιριολογικές ανάγκες και το λειτουργικό πρόγραμμα της νέας χρήσης απαιτούσαν ριζικές αλλαγές στο ήδη υπάρχον κτήριο. Το εσωτερικό του σχεδόν κατεδαφίστηκε ολοσχερώς, προκειμένου να ικανοποιήσει τις λειτουργικές ανάγκες της Βουλής και της Γερουσίας. Αν εξαιρέσει κανείς τους μεγάλους εσωτερικούς φέροντες τοίχους, οι οποίοι παραμένουν, αλλά με αρκετές επεμβάσεις, ώστε να εξυπηρετούν τις νέες χρήσεις, μονάχα το "Μεγάλο Κλιμακοστάσιο", με τη διπλή μαρμάρινη κλίμακα, και οι αίθουσες "Τροπαίων και Υπασπιστών" στον πρώτο όροφο έχουν διασωθεί. Έτσι αυτό που διατηρείται σήμερα από τα Παλαιά Ανάκτορα είναι μονάχα οι εξωτερικές όψεις.
Το 1930 όμως, η προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς των νεώτερων χρόνων και η συντήρηση και διατήρηση της δεν είχε γίνει ακόμη συνείδηση στον ευρωπαϊκό χώρο. Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, που ακολούθησε, και οι μεγάλες καταστροφές που επέφερε σε πολλά μνημεία και τμήματα πόλεων, έφερε στην επικαιρότητα την ανάγκη διατήρησης και συντήρησης όχι μόνο των αρχαίων αλλά και νεότερων μνημείων. Η Unesco, το Συμβούλιο της Ευρώπης, το Συμβούλιο Πολιτιστικής Συνεργασίας (C.C.C.), το I.CO.MO.S. (International Council of Monuments and Sites) ευαισθητοποίησαν τις κυβερνήσεις, που θέσπισαν ειδική νομοθεσία προστασίας της αρχιτεκτονικής μας κληρονομιάς.
Δυστυχώς για την Αθήνα, η καταστροφή που είχε γίνει στα Παλαιά Ανάκτορα δεν είχε πια επιστροφή.
Το νέο κτήριο που δημιουργήθηκε, πάνω στα σχέδια του Ανδρέα Κριεζή, μέσα στο "κέλυφος" του παλαιού, είναι εξ ίσου σημαντικό, τόσο για την αρχιτεκτονική του διαμόρφωση, με κέντρο τις δύο σημαντικές αίθουσες του, την ιδιαίτερα επιβλητική αίθουσα του Κοινοβουλίου, που καταλαμβάνει ύψος τριών ορόφων, και τη μικρότερη, κομψή αίθουσα της Γερουσίας, όσο και κυρίως για το δημοκρατικό ιδεώδες που εκπέμπει στην πόλη και τους πολίτες της.
Περιέχονται τα κείμενα:
- Δημήτριος Γ. Σιούφας, πρόλογος
- Μάρω Καρδαμίτση - Αδάμη, εισαγωγικό σημείωμα
- Μάνος Γ. Μπίρης, "Τα Παλαιά Ανάκτορα ως υπόδειγμα της αστικής αρχιτεκτονικής του αθηναϊκού Κλασικισμού"
- Μάρω Καρδαμίτση - Αδάμη, "Το κτήριο της Βουλής των Ελλήνων: διαχρονικό σύμβολο και τοπόσημο της πρωτεύουσας"
- Αλέξανδρος Παπαγεωργίου - Βενετάς, Μάρω Καρδαμίτση - Αδάμη, "Η οικοδόμηση των Ανακτόρων της Αθήνας"
- Κωνσταντίνα Ε. Μπότσιου, "Τα Παλαιά Ανάκτορα των Αθηνών στην οθωνική περίοδο"
- Κώστας Μ. Σταματόπουλος, "Τα Ανάκτορα επί βασιλείας του Γεωργίου Α΄, 1863 - 1909. Το αργό λυκόφως: 1909 - (1913) - 1922"
- Δήμητρα Κατσώτα, "Από τα Παλαιά Ανάκτορα των Αθηνών στο κτήριο της Βουλής των Ελλήνων, 1909 - 2008"
- Ελένη Γαρδίκα - Κατσιαδάκη, "Τα Παλαιά Ανάκτορα: ένα κτήριο σε αναζήτηση νέας χρήσης, 1922 -1936"
- Ευάνθης Χατζηβασιλείου, "Έδρα της Βουλής των Ελλήνων: το κτήριο του Κοινοβουλίου και η εξέλιξη του πολιτικού συστήματος, από το 1934 έως τις ημέρες μας"
- Αλέξανδρος Παπαγεωργίου - Βενετάς, "Η Βασίλισσα της Ελλάδος Αμαλία, πριγκίπισσα του Ολδεμβούργου (1818 - 1875) και η δημιουργία του Βασιλικού Κήπου της Αθήνας"
- Μάρω Καρδαμίτση - Αδάμη, "Ο Βασιλικός Κήπος στο πέρασμα των χρόνων"
- Αριάδνη Βοζάνη, "Η διαμόρφωση του μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη: μία "τομή" στη σχέση του κτηρίου των Παλαιών Ανακτόρων με την πόλη"
Ο Ευάνθης Χατζηβασιλείου γεννήθηκε το 1966 στο Δοξάτο Δράμας. Ααποφοίτησε το 1987 από τη Νομική Σχολή του ΑΠΘ και το 1992 αναγορεύθηκε διδάκτωρ της Ιστορίας Διεθνών Σχέσεων από το London School of Economics. Σήμερα υπηρετεί ως καθηγητής της Ιστορίας του Μεταπολεμικού Κόσμου και πρόεδρος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το έργο του περιλαμβάνει μελέτες και βιβλία για την Ιστορία των Διεθνών Σχέσεων κατά την περίοδο 1870-1991, την ελληνική εξωτερική πολιτική, την ελληνική πολιτική ιστορία του 20ού αιώνα και το Κυπριακό. Είναι μέλος της επιστημονικής επιτροπής του Ιδρύματος της Βουλής για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία, πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής, μέλος του Ελληνοτουρκικού Φόρουμ και εταίρος του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών "Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος". Διευθύνει τη σειρά "Νεότερη και Σύγχρονη Ιστορία" των Εκδόσεων Πατάκη και επιμελείται την ιστορική σελίδα της κυριακάτικης Καθημερινής.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ιστορικός, ερευνήτρια. Γεννήθηκε στο Manchester της Μεγάλης Βρετανίας. Σπούδασε ιστορία και αρχαιολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1967-1972) και στο Birkbeck College και το King΄s College του Πανεπιστημίου Λονδίνου, όπου αναγορεύθηκε διδάκτωρ στην Ιστορία (1988). Τον Οκτώβριο του 1981 διορίστηκε μόνιμη ερευνήτρια στο Κέντρο Ερεύνης της Ιστορίας του Νεώτερου Ελληνισμού της Ακαδημίας Αθηνών, το οποίο διευθύνει από τον Σεπτέμβριο του 2006. Είναι επιστημονική σύμβουλος του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών "Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος". Έχει δημοσιεύσει αυτοτελείς μελέτες και άρθρα σε διεθνούς κύρους περιοδικά και έχει μετάσχει σε διεθνή επιστημονικά συνέδρια. Email: hkatsiad@academyofathens.gr
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Αρχιτέκτων-πολεοδόμος και ιστορικός της πολεοδομίας. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1933. Διπλωματούχος του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου το 1956. Μετεκπαίδευση στο Παρίσι στην Πολεοδομία. Διδάκτωρ μηχανικός του Πολυτεχνείου Charlottenburg του Βερολίνου 1972. Καθηγητής της Ιστορίας της Πολεοδομίας στο μεταπτυχιακό κέντρο "Raymond Lemaire" του Πανεπιστημίου της Louvain (1975-1985). Προσκεκλημένος καθηγητής των Πολυτεχνείων Στουτγάρδης (1981-1982) και Μονάχου (1996-1997). Μέλος του Συμβουλίου Ιστορικών Τοπίων και Πόλεων του Συμβουλίου της Ευρώπης (1974-1977). Εμπειρογνώμων της UNESCO και του Κέντρου HABITAT για την συντήρηση των ιστορικών πόλεων. Εκπόνησε σημαντικές πολεοδομικές, χωροταξικές μελέτες για την Χίο (1968), το νησιωτικό σύμπλεγμα Μυκόνου, Δήλου και Ρηνείας (1973-1974) και την παλαιά πόλη των Χανίων (1978). Εξειδικευμένος ερευνητής σε θέματα προστασίας και ανάπλασης των ιστορικών πόλεων. Χαίρει διεθνούς αναγνώρισης ως μελετητής της πολεοδομικής ιστορίας των νεωτέρων Αθηνών. Επίτιμος διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1998). Συγγραφέας 12 βιβλίων σε ελληνική, γαλλική, αγγλική και γερμανική γλώσσα και πλέον των 60 άρθρων με αντικείμενο την ιστορία της πολεοδομίας και την προστασία του ανθρωπογενούς και φυσικού περιβάλλοντος. Κυριώτερες δημοσιεύσεις: "Intergration Urbaine" (1970)· "Delos, etudes urbaines sur une ville antique" (1981)· "Stadtplanung, Entwicklungslinien" 1945-1980 (1984)· "Hauptstadt Athen, ein Stadtgedanke des Klassizismus" (1994)· "Athens: The ancient heritage and the historic cityscape in a modern metropolis" (1995)· "Αθήνα, δοκιμές και θεωρήσεις" (1997)· "Εδουάρδος Σάουμπερτ 1804-1860" (1999)· "Ο Leo von Klenze στην Ελλάδα" (2000).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Μάρω Καρδαμίτση - Αδάμη, αρχιτέκτων, ομότιμη καθηγήτρια του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου με γνωστικό αντικείμενο "αρχειακή τεκμηρίωση και αρχιτεκτονική σύνθεση", γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Από το 1974 και μέχρι το 2009 δίδαξε στο ΕΜΠ σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο (προστασία μνημείων-συντήρηση και αποκατάσταση μνημείων και συνόλων), καθώς και σε μεταπτυχιακά σεμινάρια άλλων ακαδημαϊκών ιδρυμάτων σε θέματα σχετικά με την πολιτιστική μας κληρονομιά και την αρχιτεκτονική τεκμηρίωση. Είναι υπεύθυνη των Αρχείων Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής του Μουσείου Μπενάκη. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στη νεώτερη ελληνική αρχιτεκτονική και σε θέματα προστασίας της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Μάνος Μπίρης αποφοίτησε το 1967 από τη Σχολή Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ και είναι διδάκτωρ του Τεχνικού Πανεπιστημίου του Μονάχου. Σήμερα είναι τακτικός καθηγητής της Ιστορίας της Αρχιτεκτονικής στο ΕΜΠ και υπεύθυνος προγράμματος του μεταπτυχιακού τμήματος Αναστηλώσεων Μνημείων. Η ερευνητική και η συγγραφική του δραστηριότητα αφορά κυρίως το χώρο της νεότερης αστικής αρχιτεκτονικής, και ιδιαίτερα τον αθηναϊκό κλασικισμό. Έχει συνεισφέρει στην κατανόηση και την προστασία της αρχιτεκτονικής μας κληρονομιάς, τόσο με τα δημοσιεύματά του (βιβλία, περιοδικά, ημερήσιος τύπος), όσο και με την ενεργό συμμετοχή του σε αρμόδιες επιτροπές.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε ιστορία, γεωγραφία και αρχαιολογία στη Γαλλία. Είναι διδάκτωρ βυζαντινής ιστορίας του Πανεπιστημίου της Σορβόννης. Εκτός της διδακτορικής του διατριβής έργα του είναι:
- "Τομές στη νεοελληνική αγωνία", Δόμος 1988.
- "Βήματα στα πάτρια Κωνσταντινουπόλεως", Δόμος β΄εκδ. 1992.
- "Μαθήματα βαλκανικής ιστορίας", Δόμος 1995.
- "Η τελευταία αναλαμπή. Η κωνσταντινουπολίτικη ρωμηοσύνη στα χρόνια 1948-1955", Δόμος 1996 καθώς και πολλές μελέτες. Έχει διδάξει στα Πανεπιστήμια της Γενεύης και της Θεσσαλονίκης, στην Ανώτατη Σχολή Αξιωματικών Αστυνομίας, στο Ινστιτούτο Διαρκούς Επιμόρφωσης της Σχολής Δημοσίας Διοικήσεως κ.ά.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Αναπληρώτρια καθηγήτρια σύγχρονης ιστορίας. Γεννήθηκε στην Αθήνα, σπούδασε ιστορία και αρχαιολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και έλαβε το διδακτορικό της δίπλωμα στη νεώτερη και σύγχρονη ιστορία στο Πανεπιστήμιο του Tubingen (1998). Από το 1999 έως το 2008 δίδαξε νεώτερη και σύγχρονη ιστορία στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 2008 είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια σύγχρονης ιστορίας και διεθνούς πολιτικής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στη νεώτερη και σύγχρονη ελληνική ιστορία, στην ιστορία της ευρωπαϊκής ενοποίησης, των διατλαντικών σχέσεων και του ψυχρού πολέμου. Email: kbotsiou@uop.gr
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Δήμητρα Κατσώτα είναι αρχιτέκτων, λέκτορας του Πανεπιστημίου Πατρών. AADipl, Architectural Association School of Architecture (1996), MSc(Hons) στη διαχείριση περιβάλλοντος, Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο-Imperial College London (1997). Master in Architecture, Graduate School of Design, Harvard University (2001). Επιμελείται τη διεθνή αρχιτεκτονική επιθεώρηση "Δομές" από το 2005. Είναι μέλος του Βασιλικού Ινστιτούτου Βρετανών Αρχιτεκτόνων (RIBA).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Αρχιτέκτων μηχανικός, λέκτορας της Σχολής Αρχιτεκτόνων Ε.Μ.Π. Είναι διπλωματούχος της Αρχιτεκτονικής Σχολής Ε.Μ.Π. (1993) και ως υπότροφος του Ι.Κ.Υ. συνέχισε τις μεταπτυχιακές σπουδές της (M. Arch., Barlett UCL) και ολοκλήρωσε τη διδακτορική της διατριβή με θέμα "Η έννοια του χώρου ως αναπαράσταση: Χώρος και λόγος στην αρχαία τραγωδία" (Ph. D., Architectural Association School of Architecture, History and Theory Department). Έχει διδάξει αυτοδύναμα θεωρία στη σχολή Architecture, History and Theory Department). Έχει διδάξει αυτοδύναμα θεωρία στη σχολή Architectural Association School of Architecture (1997-1998) και θεωρία και αρχιτεκτονική σύνθεση στις σχολές Αρχιτεκτόνων Πολυτεχνείου Κρήτης (2004-2005) και Ε.Μ.Π. (2000-2002). Από το 2007 διδάσκει ως μέλος Δ.Ε.Π. στο Ε.Μ.Π. με γνωστικό αντικείμενο "Θεωρητική διερεύνηση και σχεδιασμός Δημόσιων, Ιδιωτικών χώρων και αντικειμένων" και συμμετέχει ως κύριος ερευνητής σε ερευνητικό πρόγραμμα του Ε.Μ.Π. σχετικά με τον εκσυγχρονισμό των χώρων του Μεγάρου της Βουλής. Έχει δημοσιεύσει άρθρα σχετικά με ζητήματα που αφορούν στη θεωρία της αρχιτεκτονικής και το κτισμένο περιβάλλον και έχει συμμετάσχει σε συνέδρια και εκθέσεις αρχιτεκτονικής. Από το 1998 διατηρεί αρχιτεκτονικό γραφείο και έχει βραβευθεί σε ελληνικούς και πανευρωπαϊκούς αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς. Email: avozani@central.ntua.gr
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Μαρία Βλασσοπούλου είναι λέκτορας Παθολογίας του Λόγου και Επικοινωνίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Η Μάρω Καρδαμίτση - Αδάμη, αρχιτέκτων, ομότιμη καθηγήτρια του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου με γνωστικό αντικείμενο "αρχειακή τεκμηρίωση και αρχιτεκτονική σύνθεση", γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Από το 1974 και μέχρι το 2009 δίδαξε στο ΕΜΠ σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο (προστασία μνημείων-συντήρηση και αποκατάσταση μνημείων και συνόλων), καθώς και σε μεταπτυχιακά σεμινάρια άλλων ακαδημαϊκών ιδρυμάτων σε θέματα σχετικά με την πολιτιστική μας κληρονομιά και την αρχιτεκτονική τεκμηρίωση. Είναι υπεύθυνη των Αρχείων Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής του Μουσείου Μπενάκη. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στη νεώτερη ελληνική αρχιτεκτονική και σε θέματα προστασίας της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς.
