Μελετούμε και προβληματιζόμαστε για τη γλώσσα γιατί μέσω αυτής εκφράζουμε τη σκέψη και τις σχέσεις ανάμεσα στα άτομα. Η διάκριση λοιπόν γίνεται πράξη ακόμη και όταν νομίζουμε πως `απλά λέμε` κάτι χωρίς να το εννοούμε. Η συνεχής χρήση μιας γλώσσας που αφανίζει το θηλυκό γένος ή που του αποδίδει χαρακτηριστικά δευτερεύουσας ή αρνητικής σημασίας γίνεται ο φορέας αλλά και ο τρόπος διαιώνισης μιας πρακτικής διάκρισης και μισογυνισμού.
Η γλώσσα, η έκφραση και η πραγματικότητα ανήκουν εξίσου και στα δύο φύλα. Η αλλαγή και εξέλιξη της γλώσσας, της σκέψης και της κοινωνίας είναι όχι μόνο εφικτή αλλά και αναπόφευκτη.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]